จุฑามาศ เหล่าณัฐวุฒิกุล : ความคิดเห็นด้านการพัฒนาการเรียนการสอนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน

1. พวกเรามีความคาดหวังกับวิชานี้ได้อย่างไร อยากได้อะไร หรืออยากเรียนรู้อะไร

2. เรามีความรู้เกี่ยวกับเรื่องคอมพิวเตอร์ช่วยสอนมากน้อยแค่ไหน อย่างไร

3. แล้วเราจะเรียนวิชานี้ไปทำไม เราจะนำไปใช้หรือไม่ใช้อย่างไร แสดงความคิดเห็นได้เต็มที่

ตอบ

1. โดยส่วนตัวแล้วไม่ค่อยคาดหวังว่าจะได้รับอะไรจากใครหรอกนะคะ  แต่พยายามทำในสิ่งที่เป็นหน้าและความรับผิดชอบของตนเองให้ดีที่สุดอย่างเต็มกำลังที่ตัวเองจะทำได้  เพียงแต่สิ่งที่อยากได้จากการเรียนก็คือความรู้  ซึ่งผู้เรียนทุกท่านย่อมต้องการสิ่งนี้ด้วยกันทั้งสิ้น  หากแต่ความรู้ที่ผู้เรียนทุกคนอยากได้นั้นอาจแตกต่างกันไปตามพื้นฐานความรู้เดิมของผู้เรียน  ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนในกลุ่มนี้มีความแตกต่างที่หลากหลายพอสมควรค่ะ สำหรับตัวดิฉันเองก็ต้องการความรู้ในด้านของการสร้างบทเรียนในรูปแบบของคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเนี่ยหล่ะค่ะ  ต้องการรู้ให้มากกว่าที่รู้อยู่  ต้องการรู้แล้วสามารถสร้างเครื่องมือและนำไปใช้สอนได้  โดยขั้นตอนอาจจะไม่ต้องมากมายอะไรนัก เนื่องงานที่รับผิดชอบมีเยอะมาก ๆ ไม่ค่อยมีเวลาได้นั่งศึกษาความรู้ใหม่ ๆ และหรือไม่ค่อยได้อ่านหนังสือจึงรู้สึกว่าตนเองนั้นยังค่อนข้างล้าสมัย  ตามเทคโนโลยีที่ก้าวไปทุกวันไม่ค่อยทันค่ะ  กล่าวโดยสรุปแล้ว เมื่อได้มาเรียนวิชานี้ก็หวังว่าตนเองจะสามารถนำความรู้ที่ได้จากการเรียนไปสร้างเครื่องมือที่จะสามารถนำไปใช้เพิ่มประสิทธิภาพการเรียนการสอนที่วิทยาลัยฯ และเพิ่มความรู้ให้กับนักศึกษาในแผนกวิชาได้อีกด้วยค่ะ

2.  ความรู้ด้านคอมพิวเตอร์ช่วยสอนนั้น  ได้รับการถ่ายทอดมาจากอาจารย์ผู้สอนตั้งแต่พ.ศ. 2539  รวมถึงการเรียนรู้จากเพื่อนร่วมชั้นเรียนในระดับปริญญาตรี  โดยต้องมีชิ้นงานกันคนละ 1 ชิ้น ในตอนนั้นก็ถือว่ารู้ในระดับหนึ่งค่ะ  ทำชิ้นงานได้เองจนสำเร็จการศึกษามา  แล้วหลังจาก พ.ศ.2540 ที่จบการศึกษา ก็มิได้เคยแวะเวียนไปทักทายสิ่งที่ใครต่อใครเรียกว่า "คอมพิวเตอร์ช่วยสอน" อีกเลย  ตราบจนกระทั่ง เมื่อกลางปี 2548 ที่ผ่านมาเข้ารับการอบรมการสร้างบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน  โดยการจัดการอบรมของวิทยาลัยฯ เป็นการจัดการอบรมกันภายในหน่วยงาน  วิทยากรผู้ให้ความรู้ก็คือบุคลากรในองค์กรนั่นเอง  อบรมกันอยู่ 2 วันเต็ม ๆ แต่ก็ไม่สามารถสร้างบทเรียนได้สำเร็จ  ทำได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น  เนื่องจากปริมาณงานในแต่ละวันนั้นก็มีมากมายซะจนมิได้สานต่อในการสร้างบทเรียนฯ  ยังคิดอยู่ในใจเลยค่ะว่าหากมีการติดตามอย่างต่อเนื่องบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนชุดนั้นคงจะได้แจ้งเกิดในวงการกะเขาบ้าง

3.  แน่นอนค่ะว่าเสียเงินค่าลงทะเบียนไปแล้ว  ย่อมต้องเข้าเรียนและได้เกรดสูงสุดที่อาจารย์ผู้สอนตั้งระดับไว้  เนื่องจากผลการเรียนตอนนี้น้อยกว่าที่ตั้งใจไว้เหลือเกิน  เมื่อพบว่าอาจารย์ผู้สอนคือท่านอาจารย์รุจโรจน์  ประกายความหวังว่าการสร้างบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนก็ไม่น่าเป็นเรื่องยากสำหรับเรา  เมื่อเข้าเรียนแล้วก็ต้องพยายามเรียนรู้และนำไปสิ่งที่ได้จากการเรียนไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อไปในภายภาคหน้าแน่นอนอย่างน้อยวันนี้ก็มีบล็อกเป็นของตนเองแล้วหล่ะค่ะ  และจะใช้บล็อกนี้แหละทำอะไรให้เป็นประโยชน์อีกด้วย