ประสบการณ์ที่อยุธยา

วันนี้ ศ.นพ.เทพ หิมะทองคำ อาจารย์ศัลยา คงสมบูรณ์เวช คุณสุนทรี นาคะเสถียร และดิฉัน ต้องตื่นแต่เช้ากว่าปกติ เพราะนัดหมายมาขึ้นรถตู้ออกจากโรงพยาบาลเทพธารินทร์เวลา ๐๖.๓๐ น. เพื่อเดินทางไปเป็นวิทยากรในการอบรมเรื่องการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง ตามที่สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพระนครศรีอยุธยา เชิญมา (ดูบันทึกเมื่อวันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๔๘)

ทีมเราเตรียมงานล่วงหน้า จัดทำเอกสารประกอบการบรรยาย และจัดชุดเอกสารความรู้ต่างๆ จำนวนเท่ากับผู้เข้าร่วมประชุม บรรจุกล่องกระดาษ ๔ กล่องไว้ตั้งแต่วันศุกร์ที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ทุกคนคิดว่าเป็นอีกครั้งหนึ่งที่จะได้เผยแพร่ความคิดและขยายเครือข่ายด้านการดูแลผู้ป่วยเบาหวาน

เราจัดการเรื่องการเดินทางเอง (เพราะไม่มีใครจัดการให้) โดยใช้รถตู้ของโรงพยาบาล ฝนตกพรำๆ ตลอดเส้นทาง ไปถึงโรงแรมที่จัดงานใกล้เวลาเปิดประชุม แต่หน้าโรงแรมดูเงียบๆ เราต้องไปขอให้คนของโรงแรมมาช่วยขนของขึ้นไปห้องประชุมที่ชั้น ๒

ผู้เข้าประชุมตามที่มีการเซ็นต์ชื่อ ประกอบด้วยแพทย์ ๘ คน พยาบาลวิชาชีพ ๕๑ คน พยาบาลเทคนิค ๙ คน นักวิชาการสาธารณสุข ๙ คน เจ้าหน้าที่บริหาร ๔ คน เจ้าพนักงานสาธารณสุข ๒๐ คน รวม ๑๐๑ คน ได้ยินว่ามีคนสนใจจำนวนมาก แต่ให้เข้าร่วมได้เพียงเท่านี้ เพราะงบประมาณจำกัด  

เริ่มงานช้ากว่าเวลาที่กำหนดไว้ประมาณ ๑๕-๒๐ นาที เพราะรอคนเข้าให้ครบและรอประธานเปิดงาน

ทีมวิทยากรให้ความรู้ เล่าประสบการณ์ของตน และประสบการณ์ของที่อื่น ดิฉันพูดเรื่องระบบการดูแลผู้ป่วยเบาหวาน ความดันโลหิตสูง จึงยกตัวอย่างการดูแลผู้ป่วยเบาหวานของสมาชิกเครือข่ายเรา ได้แก่ PCU ตะพง กลุ่มงานเวชศาสตร์ครอบครัว โรงพยาบาลพุทธชินราช สาธารณสุขจังหวัดสกลนคร และหน่วยบริการปฐมภูมิศิริราช พร้อมประชาสัมพันธ์ Blog ด้วย

บรรยากาศที่สัมผัสได้ รู้สึกขาดพลังและความมีชีวิตชีวาไปหน่อย ไม่ค่อยมีการซักถามหรือแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ผู้รับผิดชอบจัดงานบอกว่าตนเองยังใหม่สำหรับงานแบบนี้ (ดูภาพท้ายบันทึก)

หลังปิดการประชุม เราได้กลับหลังผู้เข้าประชุม เพราะต้องหาคนช่วยขนของจากชั้นสองไปที่หน้าโรงแรม ระหว่างอยู่ในรถเราคุยกันว่าต่อไปก่อนจะรับงานต้องมีการเจรจากันให้ดีว่าตั้งใจจะทำอะไร จริงจังแค่ไหน มีแผนงานอย่างไร เพราะเราไม่อยากเสียเวลาและพลังงานโดยไม่เกิดผลจริงๆ ต่อการดูแลผู้ป่วยเบาหวาน

วัลลา ตันตโยทัย วันที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๔๘