AAR : Toyota Way (เพิ่มเติม - ทำไมต้อง Toyota Way)

สำหรับการศึกษาดูงานบ.โตโยต้า ที่จัดขึ้นโดยเครือข่าย UKM ในวันที่ 10 มี.ค.49 นี้ ดิฉันรู้สึกตื่นเต้นและกระตือรือร้นเป็นพิเศษทำให้มีเตรียมร่างกายและเตรียมใจอย่างเต็มที่ สาเหตุเนื่องมาจาก
1.เป็นการศึกษาดูงานจริงๆ เป็นครั้งแรกของชีวิตการทำงานตลอดระยะเวลา 6-7 ปีที่ผ่านมา ซึ่งโดยปกติจะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกับสถาบันอื่นๆ ที่มาศึกษาดูงาน NUQA และเครือข่าย UKM
2.มีการตั้งวัตถุประสงค์ไว้อย่างชัดเจนว่าจะนำความรู้ และสิ่งดีดีที่ได้มาเพื่อมาปรับใช้กับมหาวิทยาลัยของเรา ซึ่งส่วนหนึ่งได้รับการผลักดัน (กดดันเล็กๆ) จากท่านอาจารย์วิบูลย์

ก่อนอื่นในฐานะผู้ประสานงานในส่วนของม.นเรศวร ต้องขออภัยคณาอาจารย์และบุคลากรทุกท่านที่ร่วมเดินทางไปด้วยกันทุกท่าน ที่ดิฉันบกพร่องในการคาดการณ์เวลาและเส้นทางในการเดินทางทำให้การเข้าร่วมศึกษาดูงานครั้งนี้เกิดความล่าช้าไปบ้าง (ซึ่งหวังว่าคงจะได้รับการให้อภัยจากทุกท่านนะคะ) ขอขอบคุณพี่เมตตา (ผู้ประสานงานหลักจากมอ.) เป็นอย่างสูงสำหรับการประสานงานทีดีเยี่ยม และที่ขาดไม่ได้คือพี่วิทยา พขร.ของเราที่สามารถทำเวลาและให้ความสะดวกสบายในการเดินทางให้กับเราเป็นอย่างดี

     สำหรับรายละเอียดของการบรรยายของคุณสุทิน ท่านสามารถติดตามอ่านรายละเอียดได้จาก blog ของอาจารย์ beeman นะคะ โดยดิฉันขอเพิ่มเติมในส่วนของ “ทำไมต้องมี Toyota Way 2001” สรุปได้ 3 ข้อ คือ
     1. การเจริญเติบโตของบริษัท Challenge & Growth
     2. ความแตกต่างของภาษา และวัฒนธรรมของบุคลากรในบริษัท (บ.โตโยต้า ในประเทศออสเตรเลียมีบุคลากรใช้ภาษาแตกต่างกันถึง 20 ภาษา)
     3. เป้าหมายที่จะเป็นที่ 1 ใน Market share ของทั่วโลก

    สิ่งหนึ่งที่ดิฉันคิดว่าเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้โตโยต้าประสบความสำเร็จสิ่งหนึ่งน่าจะมาจากที่ โตโยต้าให้ความสำคัญและนับถือความคิดเห็นของคนในทุกระดับ และสามารถปลูกฝังให้ “พนักงานทุกคนทำงานเหมือนเป็นเจ้าของบริษัท” ประกอบด้วย
     - มีนโยบาย no layoff policy
     - กระตุ้นให้พนักงานทุกคนทุกระดับกล้าคิดกล้าเปิดเผยปัญหาทุกปัญหา (บริหารงานด้วยปัญหาที่ถูกเปิดเผยออกมาจากพนักงาน) และสิ่งที่ขาดไม่ได้คือ การถ่ายทอดวิธีการแก้ปัญหา (ความรู้) ที่ได้พัฒนาขึ้นมาให้กับผู้อื่นได้นำไปใช้ต่ออย่างไม่หวง
         โดยเทคนิคในการแก้ปัญหาที่สำคัญอย่างหนึ่งคือ “go to see” คือ เมื่อพนักงานมีปัญหาตรงจุดใดหัวหน้างานจะต้องพร้อมเข้าไปดูปัญหา ณ จุดนั้น หาต้นตอ/สาเหตุที่แท้จริงของปัญหา และตัดสินใจแก้ไขอย่างถูกต้องโดยโดยไม่ให้เกิดข้อโต้แย้งในทันที
     - มีค่าตอบแทนและสวัสดิการค่อนข้างสูง

     ในช่วงการเยี่ยมชมโรงงานได้พบกับบรรยากาศการทำงานของคนทำงานที่คล้ายได้รับการลงโปรแกรมให้ทำงานในส่วนที่ตนเองรับผิดชอบอย่างมีสมาธิในทุกวินาที (การทำงานทุก 2 ชม. จะได้พัก 10 นาที) ซึ่งดิฉันเองคงไม่กล้าที่จะฟันธงถึงความสุขในการทำงานของคนในโรงงาน
แต่สามารถฟันธงได้ว่าตัวเองมั่นใจในความรู้สึกที่มีความสุขในการทำงานในมน. มากขึ้นอีกโข แต่ด้วยการทำงานในแบบโตโยต้าทำให้ผลลัพธ์ที่ได้มาคุ้มค่าอย่างที่เราเห็น

     มาถึงช่วง AAR ซึ่งท่านอาจารย์ประพนธ์ ได้บอกกับเราว่า ไม่เคยทำ AAR ในลักษณะนี้ คือ
     1. ไม่เคยทำ AAR ในร้านอาหาร   ซึ่งบรรยากาศทำให้ชวนคาราโอเกะกันมากกว่า
     2. ไม่เคยทำ AAR โดยมีคนร่วมมากขนาดนี้
     3. ไม่เคยทำ AAR ก่อนเวลาทานอาหาร เพราะความทรมานจากความหิวอาจทำให้เราวอกแวกไปบ้าง
   โดยท่านได้ทบทวนโจทย์ของการทำ AAR ให้เราอีกครั้งคือ
     1. ความคาดหวัง / เป้าหมาย
     2. ได้อะไรตรงตามวัตถุประสงค์บ้าง
     3. อะไรที่ไม่ได้ตามความมุ่งหวัง
     4. อยากจะนำเอาอะไรกลับไปทำที่มหาวิทยาลัย

     AAR
     ความคาดหวัง / เป้าหมาย
     1. ในฐานะผู้ประสานงาน คาดหวังว่าการเดินทางไปศึกษาดูงานครั้งนี้จะทำให้ผู้ร่วมเดินทางได้รับความสะดวกให้มากที่สุดตั้งแต่ก่อนเดินทาง เริ่มออกเดินทาง จนกลับถึงที่หมาย (ซึ่งก็บกพร่องไปบ้างอย่างน่าให้อภัยนะคะ)
     2. ในฐานะผู้เข้าร่วมศึกษาดูงาน เนื่องจากดิฉันอยู่ระหว่างการมีส่วนร่วมในการจัดทำแผนการวางระบบการจัดการความรู้ของมน. จึงหวังว่าจะนำความรู้ที่ได้ทั้งทางทฤษฎีและปฏิบัติมาปรับเข้ากับบริบทของมหาวิทยาลัยในการจัดทำแผนดังกล่าว เพื่อให้บุคลากรในมน. เป็นบุคคลเรียนรู้ เพื่อให้ มหาวิทยาลัยเป็นมหาวิทยาลัยแห่งการเรียนรู้ ตามที่ได้ตั้งเป้าหมายไว้
     ได้อะไรตรงตามวัตถุประสงค์บ้าง
     1. ได้เห็นภาพรวมของการจัดการความรู้ของโตโยต้า โดยเฉพาะในเรื่องการให้ความสำคัญกับบุคลากร
     อะไรที่ไม่ได้ตามความมุ่งหวัง
     1. ไม่ได้ทราบเทคนิคในการพัฒนาคนให้เป็นบุคคลเรียนรู้อย่างที่ได้บรรยายไว้
     2. ไม่ได้เห็นคลังความรู้ที่โตโยต้าได้รวบรวมมาจากบุคลากร (ซึ่งเป็นเรื่องที่เค้าให้ความสำคัญค่อนข้างมาก)
     อยากจะนำเอาอะไรกลับไปทำที่มหาวิทยาลัย
     1. นำสิ่งที่ได้กลับไปเป็นส่วนหนึ่งของการวางระบบการจัดการความรู้ของมน. เพื่อให้บุคลากรของมน. มี DNA .ในแบบของเรา
     2. เป็นตัวคูณที่ดีที่จะนำความรู้กลับไปฝาก NUKM Staff ที่ไม่ได้มากับเราต่อไป
     สรุปได้ว่าช่วงเวลาที่เป็นประโยชน์สูงสุดอีกช่วงหนึ่ง คือ ช่วงของการทำ AAR ซึ่งดิฉันได้รับประโยชน์มากขึ้นตามจำนวนของคนที่มากไปด้วย และสิ่งสำคัญอีกอย่าง คือ อุปสรรคต่างๆ ไม่สามารถจำกัดความคิดผู้เข้าร่วมทุกท่านได้

เขียนใน GotoKnow โดย เจนจิต รังคะอุไร (ตูน)
ใน NUQA Staff .. JR

คำสำคัญ (Tags): #ukm#การจัดการความรู้

หมายเลขบันทึก: 18557เขียนเมื่อ 12 มีนาคม 2006 16:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 พฤษภาคม 2012 12:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (3)

วิบูลย์ วัฒนาธร

เขียนเมื่อ 12 มีนาคม 2006 19:30 น. ()

ยอดเยี่ยมเลยตูน สำหรับบันทึกนี้ กระทัดรัด ชัดเจน ได้ประเด็นสำคัญ อยากให้มีการบันทึกทำนองนี้ต่อไปเรื่อย ๆ

แต่ขอแนะนำนิกนึง คำว่าอย่างน่าให้อภัยแนะนำให้คนอื่นเขาพูดน่าจะดีกว่า ตัวตูนเองน่าจะพูดทำนองว่าข้าสมควรตาย

เมตตา ชุมอินทร์

เขียนเมื่อ 13 มีนาคม 2006 16:49 น. ()

ก่อนอื่น ขอแสดงความยินดี ค่ะ กับรางวัล ที่เพิ่งได้หมาด ๆ งานนี้ มอ. สบายจัง อ่าน AAR ของ มน. แล้วเอามาสังเคราะห์ และสรุปรวมของคนอื่น ๆ เพิ่มเติมจากที่จดไว้ อีกไม่มากนัก เป็นการช่วยกัน สังเคราะห์ สิ่งที่ได้เรียนรู้ ดูมาจริง ตลอดปีนี้ มอ.ฐานะฝ่ายเลขานุการเครือข่าย แอบอายนิด ๆ ที่ (ทำไงดีให้ เราใช้ blog ได้ แบบหลาน ๆ มน.) คงต้องเป็นโจทย์ให้คิดหลายตลบ ที่จริงก็คิดมาหลายตลบแล้วหล่ะ แต่หาเวลา จับเข่าคุยกับกรรมการฯ อยู่ มีอะไรที่เป็น เคล็ดลับดี ๆ โปรดถ่ายทอด

เมตตา ชุมอินทร์

เขียนเมื่อ 13 มีนาคม 2006 16:49 น. ()