อุบัติเหตุ....ที่ห้องเคมี

อุบัติเหตุ ไม่มีใครอยากให้เกิด แต่มักจะเกิดขึ้นได้เสมอ ๆ

การตรวจปัสสาวะ 24 ชั่วโมง ในหน่วยเคมีถือว่าเป็นงาน Routine เลยทีเดียว และผู้ที่รับผิดชอบจะต้องวัดปริมาตรทุกราย บางวันน้อยบางวันก็มาก (วันไหนไม่มีถือว่ามีโชคเลยทีเดียว) ลองคิดดูสิ ปัสสาวะทั้งวันจะไม่ให้มีกลิ่นเลยนี่ คงจะยาก ไม่นับรวมช่วงที่สะตอมันชุม กลิ่นจะโสภาสถาพร มั๊ย พอวัดปริมาตรแต่ละที ก็ต้องล้างทั้งกระบอกตวงล้างทั้งซิงค์น้ำ ไหนช่วงที่วัดก็ต้องระวังการกระเด็นกระดอน กระฉอก กระฉูดอีก แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น .....เพล้ง........คนที่เหลือทั้งหมดหันไปมองที่มาของเสียง พบว่าต้นตอคือขวดปัสสาวะ เนื่องจากจังหวะที่ยกจะนำไปวัดปริมาตร ขวดไปกระทบกับมุมเคาน์เตอร์ น้ำปัสสาวะที่ผู้ป่วยเก็บ 24  ชั่วโมง กระจายนองพื้นห้อง Lab.ไม่ต้องห่วงว่ากลิ่นจะฟุ้งขนาดไหน(ที่เหลือรีบกระจายกันเปิดหน้าต่างและประตูแทบไม่ทันเลย ใช้ Spray กลิ่นมะลิ หมดไป 1 กระป๋องพอดี) ไม่ใช่ว่าเหตุการณ์แบบนี้จะไม่เคยเกิดขึ้น แต่มันเคยเกิดขึ้นแล้วกับผู้เขียนเอง ตอนเข้ามาทำงานใหม่ ๆ ขาดความระวัง ต้องรีบกลับแฟลตไปอาบน้ำแทบไม่ทัน นั่นคือครั้งที่ 1 เลยก็ว่าได้ อีกครั้งก็เสมียน Ward นำขวดมาวางเพื่อส่งตรวจ ปรากฏว่าขวดกระทบกับเคาน์เตอร์ เลยต้องเก็บใหม่ และนี่ก็เป็นครั้งที่ 3.....

ปัญหาการตรวจวัดปัสสาวะ 24 ชม. เราคุยกันบ่อย ในห้องเราไอเดียบรรเจิดสุดต้องยกให้ คุณพินิจ คล้ายทอง ที่เหลือก็มี คุณพัฒนพงศ์ คุณบุญเลิศ คุณผอบ คุณประจิม คุณวรรณี คุณนุชรัตน์ คุณปนัดดา คุณพิพัฒน์ชัย และผู้เขียน  เสนอไอเดียหลายทางมาก อย่างเช่น

1. สร้างเหล็กฉาก นำขวดไปวางเทียบ บนเหล็กฉากก็จะมีปริมาตรตามความสูงของปัสสาวะ

2.ใช้เครื่องชั่งน้ำหนัก โดย Share ไอเดียกับ อ. ประสิทธิ์ คำนวณหา K Factor อันนี้น่าจะดีสุด แต่สืบไปสืบมาราคาเครื่องชั่งถ้าเอาแบบละเอียดหน่อย ก็จะแพง เกินงบที่จะขอทำ เลยพักไว้ก่อน 

3.ทำภาชนะใหญ่คล้ายคลูเลอร์ ใส่น้ำ มีขีดบอกปริมาตร พอวัดเสร็จก็ไขก๊อกต่อสายยางลงซิงค์

4.ประดิษฐ์อุปกรณ์คล้ายกับลูกแก้วที่ขายน้ำมันเป็นลิตร ตามบ้าน ๆ นั่นแหละ

ต้องดูความเป็นไปได้ของโครงการก่อนว่าอันไหนจะ Best Practise ที่สุด ?  เพราะตอนนี้ยังอยู่ในขั้นตอนของการศึกษาหา Idea ไม่แน่อาจต้องให้มีขวดที่ 4 แตกซะก่อนเราจึงจะลงมือ