ในการประชุมวิชาการประจำปี ๒๕๔๘ ของสมาคมวิจัยสถาบันและพัฒนาอุดมศึกษาวันที่สองคือวันนี้ ศาสตราจารย์ ดร.สิปปนนท์ เกตุทัต ได้บรรยาย ในหัวข้อ "อุดมศึกษาไทยกับมาตรฐานระดับโลก"
ทั้งๆ ที่ท่านไม่ได้บรรยายเรื่องการจัดการความรู้ แต่ดิฉันพบว่าเนื้อหาบางส่วนในการบรรยายของท่าน มีข้อคิดที่ช่วยให้เข้าใจเรื่องการจัดการความรู้ได้ชัดเจนยิ่งขึ้น ดังนี้
ท่านเริ่มต้นด้วยการออกตัวว่าการบรรยายของท่านอาจจะไม่ตรงกับหัวข้อนัก เพราะ "ผมไม่ใคร่เชื่อในเรื่องการแข่งขัน ผมเชื่อในการแข่งขันกับตัวเอง ให้ทำงานได้ดีขึ้นในแต่ละวัน แต่ละวัน ในแต่ละเดือน ในแต่ละปี มากกว่าที่จะไปแข่งขันกับคนอื่น"
"เรื่องความรู้นี่ มันต้องทั้งสร้างความรู้ ถ่ายทอดความรู้ แพร่กระจายความรู้ จัดการความรู้ นำความรู้สู่การปฏิบัติที่ชอบ นำความรู้สู่การปฏิบัติที่ไม่ชอบก็มีนะ ชอบคืออะไร คือคนส่วนใหญ่ได้ประโยชน์ และจริยธรรมคุณธรรมของสังคมดีขึ้น" การนำความรู้สู่การปฏิบัติที่ไม่ชอบนั้น ท่านยกตัวอย่างที่มีผู้คิดจะตั้งกาสิโนในประเทศไทย เพื่อไม่ให้คนเอาเงินไปเล่นการพนันตามชายแดน
"ความรู้มี ๒ อย่าง ย่อๆ ความรู้ที่สามารถถ่ายทอด codified กันได้....ความรู้แบบนี้สมัยนี้เรียกว่าความรู้แจ้งชัด explicit knowledge แต่มีความรู้อีกลักษณะหนึ่ง ซึ่งถ่ายทอดสะสมกันมาทางวัฒนธรรม จากประสบการณ์ ความรู้แบบนี้เรียกความรู้ฝังลึก มีอยู่ในปราชญ์ชาวบ้าน มีอยู่ในอาจารย์ที่มีประสบการณ์ ถ้าเผื่อไม่ทำปฏิบัติจะไม่มีทางได้ความรู้ฝังลึกนี่..."
ดิฉันมีความเห็นว่าเรื่องของการจัดการความรู้ ก็มีลักษณะ ๓ ข้อนี้คือ
๑. แข่งขันกับตัวเอง มากกว่าที่จะไปแข่งขันกับคนอื่น |
๒. นำความรู้สู่การปฏิบัติที่ชอบ |
๓. ถ้าไม่ทำปฏิบัติจะไม่มีทางได้ความรู้ฝังลึก |
สมาชิกเห็นด้วยกับดิฉันหรือไม่คะ
วัลลา ตันตโยทัย วันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๔๘
เห็นด้วยครับ
วิจารณ์