เศษเสี้ยวอารมณ์ที่เหลือจากเพลง...


เกี่ยวก้อยรัดร้อย ล่องลอยแสนไกล สู่แดนดาวใด สิ้นไร้ทุกข์ระทม ลมโชยหวีดหวิว พัดพริ้วนำพา ครองรักเหนือเวลา บนชั้นฟ้าบนดวงดาว
คืนหนาวดาวอุ่น
กรุ่นกลิ่นควันไฟ
ทุ่งร้างห่างไกล
หัวใจจ่อมจม
สายลมพัดพริ้ว
หวีดหวิวบรรเลง
ขับขานบทเพลง
กอดกล่อมวิญญาณ

โลกมลายสลายไป
ร้างไร้แดนดิน
สายน้ำเคยหลั่งริน
เหือดสิ้นปฐพี
สิบหมื่นแสนล้าน
ดวงดาวยังมี
เฝ้าฝันถึงที่
สองใจนี้จะเบ่งบาน

เกี่ยวก้อยรัดร้อย
ล่องลอยแสนไกล
สู่แดนดาวใด
สิ้นไร้ทุกข์ระทม
ลมโชยหวีดหวิว
พัดพริ้วนำพา
ครองรักเหนือเวลา
บนชั้นฟ้าบนดวงดาว

------------------------------o
เสี้้ยวที่เหลือของเศษ เพลง หวีดหวิว
คำสำคัญ (Tags): #uncategorized
หมายเลขบันทึก: 17623เขียนเมื่อ 5 มีนาคม 2006 11:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 เมษายน 2012 11:56 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

นึกถึงหนังสือเล่มที่เคยอ่านเมื่อ 2-3 ปีก่อน

Cultivating the Mind of Love: The Practice of Looking Deeply in the Mahayana Bhuddhist Tradition)

หรือชื่อไทยว่า "ปลูกรัก"

 

ติช นัท ฮันห์ : เขียน

สดใส ขันติวรพงศ์ : แปล

ไพเราะมากค่ะ..ครูอ้อยชอบค่ะ
ขอบคุณ คุณครูอ้อยมากครับ และก็สวัสดีปีใหม่ครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท