รู้กันบ้างหรือไม่..ว่า ถึงหลักกิโลเมตรที่เท่าไรแล้วของชีวิต


ใจที่เปี่ยมด้วยความเข้าใจโลกและชีวิต ย่อมใช้ชีวิตอย่างเกิดประโยชน์และเป็นสุข

 

 

 

 

                    ขณะที่พวกเรากำลังใช้ชีวิตไปเรื่อย ๆ  รับรู้ว่า เช้าแล้ว ค่ำแล้ว ไปทุกเมื่อเชื่อวัน  เคยอยากรู้กันบ้างไหมคะว่า ขณะนี้

  • เราเดินทางมาถึงหลักกิโลเมตรที่เท่าไรแล้วของชีวิต (ซึ่งผู้เขียนเชื่ออยู่ลึก ๆ ว่าคำตอบ คงมิได้แปรผันตรงกับอายุ ซะทีเดียวหรอกค่ะ)
  • ตลอดระยะเวลาที่เดินทางมานั้น  ได้อะไรติดไม้ติดมือกันมาบ้าง

                   ในขณะที่กำลังหาความหมายของชีวิตอยู่นั้น  ผู้เขียนไปสะดุดกับ "ความละเมียด"  ทางความคิดของท่านพี่ครูอึ่ง   dd_L ในขณะที่ท่านได้บันทึกความเห็นไว้ ที่นี่ ค่ะจึงขออนุญาตนำผลที่ได้จากการเรียนรู้ระหว่างทางเดินชีวิตของท่าน มาถ่ายทอดต่อเพื่อเป็นวิทยาทานค่ะ (โดยได้แจ้งขออนุญาตกับท่านแล้วค่ะ)

  • ใจที่พร้อมจะเรียนรู้  ย่อมจะยินดีรับฟังและคิดใคร่ครวญ ทั้งสิ่งที่เหมือนและแตกต่างจากสิ่งที่เคยรู้มาก่อน
  • ใจที่อ่อนน้อม  ย่อมพร้อมจะเรียนรู้จากทุกสรรพสิ่ง
  • ใจที่อ่อนโยน  ย่อมมองเห็นคุณค่าของทุกสรรพสิ่ง  และพร้อมจะชื่นชมยินดี ในความดีงาม  ทั้งของผู้อื่นและของตนเอง
  • ใจที่เพียงพอ  ย่อมพร้อมที่จะลดในส่วนของตน  เพื่อนเพิ่มในส่วนของผู้อื่น  ช่วยเหลือเกื้อกูลกันและกัน
  • ใจที่เปี่ยมด้วยความรัก  ย่อมพร้อมจะให้  พร้อมจะเข้าใจผู้อื่น
  • ใจที่เปี่ยมด้วยความเข้าใจโลกและชีวิต  ย่อมใช้ชีวิตอย่างเกิดประโยชน์และเป็นสุข
  • เชื่อว่า  "ใจ"  ที่มีคุณภาพเช่นนี้ สามารถจะเรียนรู้ และพัฒนาความรู้ได้ไม่รู้จบ  และจะเป็นความรู้ที่เชื่อมโยงกับการใช้ชีวิตอย่างแท้จริง
  • เรื่องราวของชีวิต  คงยากจะหาคำตอบที่เป็นสูตรสำเร็จ  หรือมีคำตอบที่ถูกต้องสมบูรณ์เพียงหนึ่งเดียว  คำตอบของพี่  จึงเป็นเพียงอีกหนึ่งมุมมองของคน  ที่ยังอยู่ในระหว่างเส้นทางของการเรียนรู้เท่านั้นค่ะ

                    อ่านแล้วก็ต้องอ่านซ้ำอีกหลาย ๆ รอบ  อ่านจบหลายวันแล้ว  แต่ต้องขอเก็บไป "ขบ"  ให้ดีเสียก่อนจึงค่อยหาญกล้าที่จะเขียนบันทึกนี้  

                    และหากใครยังไม่ทราบว่า... จะทำอย่างไรกับเวลาที่เหลืออยู่... ผู้เขียนขอแนะนำให้  อ่าน  บันทึกนี้  โดยท่านอาจารย์  Handy  ค่ะ

                   ท้ายนี้  ขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์พินิจ  พันธุ์ชื่น  ที่ช่วยชี้ทางใหม่ให้ใจสูง   และขอคารวะความคิดของ พี่ครูอึ่ง หรือ  dd_L  ที่ยังประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์  อย่างน้อยก็ช่วยเป็นเครื่องมือวัดระยะทางให้กับชีวิตของผู้เขียนได้คนหนึ่งหล่ะค่ะ 

ขอบคุณค่ะ  

                                                           

 

 

หมายเลขบันทึก: 175620เขียนเมื่อ 6 เมษายน 2008 22:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:55 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (35)
จงพิศ ศิริหัตถกิจ

น้องปูคนสวย พี่ได้อ่านข้อความของน้องแล้ว ขอตอบว่าน้องเก่งจริงๆ มีคติสอนใจดีนะจ๊ะ พี่อยากทำได้อย่างน้องบ้างช่วยสอนหน่อยนะคนสวย ( ป.502 )

ของผมเลยหลักสี่มาไกลถึงรังสิตแล้วครับ.............อิอิ

  • เปลี่ยนเรื่องคุยได้มั้ยครับ .. อิ อิ อิ
  • แซวครับ แซว .. อายุเป็นเพียงตัวเลข
  • อยากสัมผัส "ความละเมียด" ของท่าน dd_L หรือ พี่ครูอึ่ง ของน้องๆ  ให้มากกว่านี้ .. เชิญที่ "มงคลวิทยา" ลำปูน เจ้า

ยัยปู คนสวยของปะป๋า .... ไม่อยากนับได้ไหมล่ะ

ว่ามันถึง กิโลเมตรที่เท่าไหร่

รู้แต่ว่า ตอนนี้ ทำงานเพื่อชาติจ๊ะ

ขอบคุณกำลังใจที่มีให้ปะป๋าเสมอมานะคับ

" ตลอดระยะเวลาที่เดินทางมานั้น ได้อะไรติดไม้ติดมือกันมาบ้าง "

ชอบข้อความประโยคนี้ เพราะทำให้ได้คิดว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราทำอะไรที่เป็นประโยชน์มามากน้อยเพียงใด

สวัสดีค่ะ

  • ขอบพระคุณท่านอาจารย์พินิจ ที่ช่วยชี้และเป็นแบบอย่าง ทำให้หนูเข้าใจคำว่า  there is no man on the road from whom you can’t learn something of value ของอาจารย์เลยค่ะ
  • ขอบคุณค่ะป๋าโซสำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้กัน
  • ขอบคุณ คุณ NinePath ค่ะ ยินดีที่ได้ส่งต่อแง่คิดดี ๆ นะคะ หากสนใจเชิญที่นี่ Handy และ dd_L เลยค่ะ

ขี้โม้ เจงๆๆ อิอิ

  • ชมแง๋ ๆ เลย คุงเก่ง
  • ขอบคุณค่า...

การจะกระทำการสิ่งใดหากคุณใช้ ใจ ในการนำพาการดำเนินทาง คุณจะผ่านสิ่งนั้นไปอย่างง่ายดาย และ ประสบแต่ความสำเร็จในชีวิต ไม่ว่าจะถึงหลักกิโลเมตรที่เท่าไรก็ตาม

ถ้าให้เปรียบชีวิตของตัวเองกับการเดินทาง น่าเปรียบได้กับกรุงเทพไปเชียงใหม่ ตอนนี้ชีวิตผมน่าคงจะถึงนครสวรรค์แล้ว ผ่านเรื่องต่างๆมาตั้งเยอะดีและร้ายปนกันไป แต่สำหรับระยะทางที่เหลือขอทำสิ่งดีๆให้กับสังคมบ้าง

น้องปูจ๋าคนสวย

หลักสี่ยังไม่ไกลจากศูนย์กลาง กทม.เท่าไหรนะจ้ะ ยังซ่า..ได้อีกนาน...

เขียนการบ้านไว้ให้มาก ๆ พี่หน่อยจะใช้เวลาเข้าใอ่านทำความเข้าใจ แล้วไปปฏิบัติภาระกิจเมื่อชาติต้องการ เดินทางกลับบ้านได้ถูกนะ.....ร้องเพลงเพราะจับใจมาก...

รักคะ

พี่หน่อย

สวัสดีค่ะ

  • ขอบคุณค่ะ คุณอภิชาติ ชูจันทร์ ที่ให้เกียรติมาเยี่ยมชม
  • ขอบคุณค่ะ คุณหนุ่ม ดีใจค่ะที่ได้เพื่อนร่วมทางเพิ่มอีกคน
  • ขอบคุณค่ะ พี่หน่อย ณัฐิกานต์ บุญวัฒนพงศ์ ทั่นพี่ขา.. อีกไม่กี่ปีหนูก็จาถึงหลักสี่แล้วหล่ะ กะว่าถ้าถึงแล้วจาเรียบร้อยน่ารัก ดูดีมีสกุลซะหน่อย เหอ..เหอ..
  • ระหว่างทาง ก็กำลังเก็บเกี่ยว สะสมต้นทุนในชีวิต เพื่อจะได้เติบโตอย่างสมบูรณ์ จะได้สามารถยังประโยชน์ต่อชีวิตอื่น ๆ ต่อไปได้บ้างหน่ะค่ะ
  • ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ  พี่หน่อยก็ เสียงหวานจับใจ ใครต่อใครเพียบ! เลยน๊า

มีความสุข  สดชื่น  ชุ่มฉ่ำ รับสงกรานต์ทุก ๆ ท่านเลยนาค๊า..

  • สวัสดีค่ะน้องครูปู
  • มาอ่านแบบลงชื่อแล้วนะคะ
  • ยินดีที่มีเพื่อนร่วมทางค่ะ
  • เส้นทางชีวิตมีเรื่องราวให้เรียนรู้มากมาย และการมีเพื่อนร่วมแลกเปลี่ยน เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ก็เป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับพี่ค่ะ
  • ต้องขอบพระคุณ อาจารย์พินิจ และน้องออต ที่จุดประเด็นความคิดเหล่านี้และ นำพาให้เราได้เจอกัน
  • อ.พินิจได้กรุณาพูดถึงโรงเรียนมงคลวิทยา เชิญแวะไปเยี่ยมได้ ที่นี่  และ มีเรื่องราวของค่ายฤดูร้อนของเด็กๆ เล่าสู่แก่กัน ค่ะ  ยินดีต้อนรับนะคะ

สวัสดีค่ะ ครูพี่อึ่ง

  • ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ ที่ให้เกียรติบล๊อกเกอร์หน้าใหม่อย่าง น้อง ครูปู นะคะ
  • เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ ที่ได้เพื่อนร่วมทาง อย่าง ครูพี่อึ่ง ค่ะ
  • องค์ความรู้และความคิดที่ได้รับ ถือเป็นสิ่งล้ำค่าสำหรับ ชีวิต น้อง ครูปู เช่นกันค่ะ 
  • เมื่อวันที่ 7 เม.ย. ที่ผ่านมา พวกเรา (admin502) ได้จัดพิธีรดน้ำอวยพรท่านอาจารย์ที่จันทรเกษมกัน
  • น้อง ครูปู ได้ถือโอกาสกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์พินิจ ไปแล้วค่ะ ที่เมตตาชักนำเข้าสู่โลกแห่งการเรียนรู้ ค่ะ
  • ได้เข้าไปชม โรงเรียนมงคลวิทยาแล้วค่ะ บรรยากาศอบอุ่นมากค่ะ  
  • ถ้ามีโอกาสได้ไปลำพูน จะแวะไปสวัสดี พี่ครูอึ่ง ด้วยตนเองเลยค่ะ
  • ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ

เข้ามารับฟังข้อคิดด้วยคนครับ

ด้วยความยินดีและขอบคุณที่ให้เกียรติค่ะ ท่าน  ไชยา

สวัสดีค่ะคุณครุปู

  • ค่อยตามแกะรอย..มาอ่านวันละเล็กละน้อย
  • ค่อยซึมซับค่ะ มุมมองน่าคิด น่าฟัง น่าพินิจพิเคราะห์ จะต้องตามแกะรอยความคิดของครูปูต่อไป
  • ชอบค่ะ ที่ถามว่า เราอยู่หลักกิโลเมตรที่เท่าไหร่แล้วของชีวิต
  • บางทีลืมนับไปค่ะ เดินเรื่อยเปี่อย..เป็นใหม่..น่องโตเลย... คืนนี้ต้องนำไป ขบ ให้ดีสักที
  • ขอบคุณนะคะสำหรับข้อคิดดี ๆ อย่างนี้ ...^_^

เลยนำไก่ต้มเจ้าเก่งที่ตลาดสามย่านมาฝากค่ะ... ^_^

 

สวัสดีค่ะ  คนไม่มีราก (แต่ไม่ไร้รัก)

  • ขอบคุณค่ะ 
  • น่ารักจังเลยค่ะ ใหม่ เวอรชั่นสวมแว่น อิอิ
  • ดีใจที่ให้เกียรติเป็นเพื่อนร่วมเรียนรู้ไปด้วยกันนะคะ
  • โหห น้ำ ยาย ไย๋ ช่วงค่ำอีกแว๊ว..

 

เรื่องนี้หลายใจจังเลย  แต่ก็มารวมเป็น ๑ ใจ

สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ.ประจักษ์

  • อ่านเองก็ยัง งง ๆ เองอยู่เหมือนกันค่ะ อิอิ
  • แต่คิดว่า คงเป็นความระเริงและเบิกบานกับข้อคิดที่ได้จากหลายแหล่ง กระมังคะ จึงได้หยิบนู่น อ้างนี่วุ่นไปหมด
  • ขอบพระคุณท่าน ผอ.และผู้อ่านทุกท่านนะคะ ที่พยายามเข้าใจค่ะ  ฮา...

มาเยี่ยมเยียนทักทายครับ...

บนถนนยังมีหลักกิโลเมตรไว้บอกระยะทาง ให้รู้ว่าเราเดินทางผ่านมากี่กิโลแล้ว และยังเหลืออีกกีกิโลที่จะถึงจุดหมายปลายทาง...

แต่การเดินทางของชีวิตไม่มีหลักประกันอะไรที่แน่นอน ตัวเราจึงต้องเตรียมตัวเราให้พร้อมอยู่ตลอดเวลาครับ...

ขอบคุณข้อคิดดี ๆ จากบันทึกดี ๆ ครับ...

สวัสดีค่ะ ท่าน Mr.Direct

  • ขอบคุณที่มาทักทายกันถึงบ้านนะคะ
  • จะได้ติดตามบันทึกของ Mr.Direct  เช่นกันค่ะ

                                   ได้กอดพี่ครูอึ่งแล้วค่ะ

                       อภินันทนาการจากรายการฝันที่เป็นจริง ^_^

อภินันทนาการจากรายการฝันที่เป็นจริง มอบรถเข็นให้

อิอิ

  • ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยครับ พี่ปู
  • เพิ่งจะเริ่มออกเดินครับ
  • พ้นรั้วม.เมื่อไหร่
  • ได้ชื่อว่า ด๊อกเตอร์เมื่อไหร่
  • นั้นคงจะเป็นก้าวแรกของผมครับ
  • เพราะชีวิตคือการเริ่มต้น
  • ชีวิตคือการเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุดครับ
  • สบายดีนะครับพี่ปู
  • คิดถึงนะครับ

สวัสดีคะครูปู หนูขอมาอ่านบันทึกดีๆด้วยคนนะคะ

/ ใจที่พร้อมจะเรียนรู้ ย่อมจะยินดีรับฟังและคิดใคร่ครวญ ทั้งสิ่งที่เหมือนและแตกต่างจากสิ่งที่เคยรู้มาก่อน

/ ใจที่อ่อนน้อม ย่อมพร้อมจะเรียนรู้จากทุกสรรพสิ่ง

/ ใจที่อ่อนโยน ย่อมมองเห็นคุณค่าของทุกสรรพสิ่ง และพร้อมจะชื่นชมยินดี

ในความดีงาม ทั้งของผู้อื่นและของตนเอง

/ ใจที่เพียงพอ ย่อมพร้อมที่จะลดในส่วนของตน เพื่อนเพิ่มในส่วนของผู้อื่น ช่วยเหลือเกื้อกูลกันและกัน

/ ใจที่เปี่ยมด้วยความรัก ย่อมพร้อมจะให้ พร้อมจะเข้าใจผู้อื่น

/ ใจที่เปี่ยมด้วยความเข้าใจโลกและชีวิต ย่อมใช้ชีวิตอย่างเกิดประโยชน์และเป็นสุข

ขอบคุณค่ะ

 

กร๊ากกกกกกกกก........

ฝาก (รถเข็น) ไว้ก่อนเถอะ เจ้าน้องครูโย่ง

(บ้านพี่ครูปูไม่มีที่จอดหน่ะ  ฮาๆๆๆๆ)

น้อง  P

 

พี่ครูปูจะคอยเป็นอีก 1 กำลังให้ตลอดระยะทางนั้นนะคะ ^_^

 

                                               จู้ ๆ จ้า...

สำคัญอยู่ที่ใจของเราเองนะครับ

อ่านแล้วก็ต้องรีบคิดสะกิดใจตัวเองเสียหน่อย

ระยะหลัง หาใจตัวเองไม่ค่อยเจอ

ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆครับ

สวัสดีค่ะ น้อง P

 

 

  • ต้องขอบคุณความลุ่มลึกของพี่ครูอึ่งหน่ะค่ะ
  • ถ้ามีโอกาส น้องลองตามพี่ครูอึ่งไปดูนะคะ จะได้เจออะไรดี ๆ อีกมากเลยค่ะ
  • พี่ครูปูเป็นกำลังใจให้นะคะ
  • ^_^

สวัสดีค่ะพี่ปู

ยังไม่รู้เลยค่ะ ว่าถึงกิโลเมตรที่เท่าไหร่แล้ว

ไม่รู้ว่าไปไกลแค่ไหนแล้วค่ะ เอ๋...???? หรือว่า

ถึงเดอะแล้วค่ะ อิอิ....แวะมาแซวๆๆค่ะ

คิดถึงนะค่ะ ปีใหม่ โปรแกรมไปไหนน้อพี่สาว

สวัสดีค่ะ  ท่านรอง ฯ คะ

ลอกเปลือก เลือกแก่น : ถ้าแม่นหลักการ งานก็เบา เป้าก็ตรง

 

  • โอย ถูกใจใช่เลย เพิ่งเจอมาแหม่บ ๆ ค่ะ
  • บางคนขยันแต่ผิดเป้าก็เท่านั้น
  • บางคน มีแต่หลักการ แต่ขาดกระบวนการก็เหนื่อยนะคะ
  • ขอบคุณค่ะ
  • และขออนุญาต เก็บบันทึกของท่านรอง ไว้ในแพลนเน็ตนะคะ
  • เอาไว้เป็นคำภีร์ในการทำงานค่ะ
  •  (^_^)
  • รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

 

P
30. small man~natadee
เมื่อ พฤ. 18 ธ.ค. 2551 @ 21:31
1015700 [ลบ]

สำคัญอยู่ที่ใจของเราเองนะครับ

อ่านแล้วก็ต้องรีบคิดสะกิดใจตัวเองเสียหน่อย

 

ระยะหลัง หาใจตัวเองไม่ค่อยเจอ

ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆครับ

  • ดีใจค่ะ ที่ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับท่านรอง ฯ นะคะ
  • หากมีเวลา เรียนเชิญตามไปพบกับความลุ่มลึกของพี่ครูอึ่ง นะคะ
  • ครูปูได้อะไรเยอะเลยหล่ะค่ะ

ดีจ้า เจ้าน้องนา P

 

  • วิ่งตามกันมาเป็นทิวแถวแล้วกันเน๊อะ พวกเรา อิอิ
  • พี่ยังแพลนไม่ถูกเลยจ๊ะ ว่าปีใหม่จะเอาไงดี
  • แล้วน้องนาหล่ะจ๊ะ
  • อย่าบอกว่า ติดอยู่ กทม. กันเป็นแถวหล่ะ
  • เหอ..เหอ..
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท