การต้องออกมาผจญโลกกว้างในเมืองหลวงเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์วิชาชีพที่เลือกเดิน นับเป็นงานใหญ่เลยทีเดียวสำหรับนักศึกษาที่มาจากตอนใต้ของประเทศอย่างฉัน
คุณรู้อะไรมั้ย สิ่งที่ฉันมีเหมือนๆ กับพวกคุณ คือ "ความกลัว" มันเกาะกุมจิตใจจนทำให้ไม่กล้าที่จะเข้าหา หรือพูดคุยกับใคร ในสถานที่แปลก และไม่คุ้นเคย เพราะไม่มีใครรู้อนาคตตัวเองได้เลยว่าต้องเจอกับอะไรในที่ทำงานใหม่บ้าง ก่อนเข้าบริษัทวันแรกฉันตื่นเต้นจนเริ่มกลัวว่าจะทำงานออกมาได้ไม่ดี กลัวความผิดพลาด แต่เราก็ต้องสะกดความกลัวของตัวเองเอาไว้ และต้องอดทนต่อแรงกดดันต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นให้ได้ ถึงแม้จะมีความกลัว "ถ้าคุณมั่นใจกับสิ่งที่ทำก็อย่ากลัว อย่ากลัวกับสิ่งที่คุณต้องเผชิญกับมัน เมื่อมีโอกาสมาถึงตรงหน้า คุณควรจะตักตวงประสบการณ์ และคว้าโอกาสไว้ แสดงฝีมือให้เต็มที่"
หลาย ๆ คนคงจะเคยได้ยินคำว่า "ช่วงเวลาในวัยเรียนเป็นช่วงที่สนุกที่สุดในชีวิต" หากแต่ฉันมักมีมุมมองที่แปลก และแตกต่างจากคนอื่นตรงที่ "การได้ก้าวไปข้างหน้าของชีวิต เป็นช่วงที่สนุกที่สุด" เพราการได้ก้าวไปข้างหน้าทุก ๆ ก้าว เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง มันลุ้นดีนะ...เหมือนซื้อลอตเตอรี่ยังไงยังงั้น หรือคุณคิดว่ามันไม่จริงละ ถึงแม้จะมีการเเนนชีวิตเหมือนเดิม ซ้ำกันทุก ๆ วัน แต่ช่วงเวลาในแต่ละวันมักจะมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้เสมอ ไม่มีใครเดา หรือคาดคะเนได้หรอก มันสนุกจะตายกับการที่ต้องเผชิญ พบเจอ สิ่งที่ไม่คาดฝัน คุณเองก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ เหมือนในโฆษณา "พร้อมรับทุกสถานการณ์" ยังไงละคะ
คำพูดที่ว่า "พี่คะ มีอะไรให้หนูช่วยมั้ย" คำๆ นั้นเปลี่ยนชีวิตของฉันมาก (จากความคิดเดิมที่ว่าเด็กฝึกงานต้องได้ชงกาแฟแน่เลย) ฉันคิดผิดคะ ไม่ใช่เลย พี่ๆ ต่างก็ให้ฉันเขียนคอลัมน์ลงในนิตยสารมากมาย นอกจากจะได้เขียนคอลัมน์แล้ว ยังได้ออกงานต่าๆ ที่สื่อมวลชนส่งหมายเชิญมาให้ ได้เรียนรู้งานทุกอย่าง สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ ฉันสามารถนำมาใช้ในการทำงานจริงๆ ในปัจจุบันได้
การทำงานเหมือนเป็นการพัฒนาตัวเองไปในตัว ได้พัฒนาสมอง การทำงานทำให้สมองคนเราคิดอะไรแปลกใหม่ มีไอเดียสร้างสรรค์อยู่ตลอดเวลา อยู่ที่ว่าคุณจะเรียนรู้กับมันได้มากน้อยแค่ไหน
คุณรู้มั้ยว่า
การเรียนกับการทำงานมีสิ่งที่เหมือนกันอย่างไร?...
คำตอบนะหรอ ก็คือ การตรงต่อเวลา
เหมือนการบ้านที่ต้องส่งตามกำหนดยังไงละคะ
คุณเอง ไม่ว่าจะฉัน หรือใครก็ตาม ควรจะคว้าโอกาสดี ๆ ที่ไม่ใช่ว่าทุก ๆ คนจะได้มาง่าย ๆ บอกได้เลยว่าตราบใดที่คุณยังนั่งเฉย ไม่ขวนขวาย ตะเกียกตะกาย ไม่เอ่ยวาจาใด ๆ ออกไป คุณก็คงจะย่ำอยู่กับที่ไม่สามารถออกสู่โลกกว้างได้ การทดลองปฏิบัติก่อนลงสนามจริง จะช่วยให้คุณมั่นใจ และไม่กลัวกับสิ่งที่จะต้องเผชิญ
ลองถามตัวคุณเองว่าพร้อมหรือยัง ที่จะก้าวออกสู่โลกกว้าง โลกแห่งความจริงที่ต้องเผชิญ ความกล้าจะทำให้คุณได้สัมผัสสิ่งที่น่าตื่นเต้นและสนุกสนาน นักศึกษาฝึกงาน อาจเป็นภาคสุดท้ายที่เราจะอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย แต่เป็นภาคปฏิบัติขั้นพื้นฐานที่จะก้าวเข้าสู่มนุษย์เงินเดือน
บทความนี้อาจจะเป็นบทความดีๆ ให้กำลังใจสำหรับคนเริ่มทำงาน
หรือผู้ที่มีบุตรกำลังจะฝึกงาน
คงจะเป็นประโยชน์ได้นะคะ
ดิฉันคัดลอกบางส่วนบางตอน จากนิตยสาร Her World
ฉบับเดือนมกราคม 2549และนำมาเรียบเรียงใหม่คะ
ตอนนี้ดิฉันก็ทำงานเป็นนักเขียนฟรีแลนซ์ให้กับนิตยสารนี้อยู่ด้วยคะ
มีคำถามฝากไว้ในBlog ได้นะคะ
"ความกล้า" เอาชนะ "ความกลัว" สิ่งที่คุณเผชิญหน้ามานั้นต้องอาศัยความกล้าที่มีอยู่ในตัว เอาชนะความกลัว ความประหม่า จากการที่ยังไม่เคยทำอะไรบางอย่าง แต่ถ้าได้โอกาสที่จะลองทำมันสักครั้ง ก็จะรู้จักคุณค่าในตัวเองว่า "เราก็เจ๋ง เหมือนกัน" อย่าลืมให้โอกาสตัวเอง อย่าปิดกั้นสิ่งใหม่ๆ ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้อีกคนนะครับ