นิทาน เรื่อง "คนตัดต้นไม้" (2-3)
นิทาน เรื่อง คนตัดต้นไม้
อันเนื่องมาจาก บันทึก เรื่อง พบไม้งามยามขวานบิ่น มีผู้สนใจเข้ามาแลกเปลี่ยนความคิด ใช้ชื่อว่า คนตัดไม้ เป็นเหตุให้ระลึกถึง นิทานเรื่อง คนตัดต้นไม้ ซึ่งเป็นนิทานที่ฟังมานานมากแล้ว จากรายการธรรมะในวิทยุ
เรื่องมีอยู่ว่า มีชายหนุ่มคนหนึ่งมีอาชีพตัดต้นไม้ เขาเป็นคนขยันขันแข็งไม่มีใครเทียบ วันหนึ่งเขาไปสมัครทำงานตัดต้นไม้ในเมือง เจ้านายรับเขาเข้าทำงานและบอกว่าถ้าตัดต้นไม้มากก็จะได้เงินเดือนมาก ตัดต้นไม้ได้น้อยก็ได้เงินเดือนน้อย ชายตัดไม้ดีใจ
วันแรกที่เขาตัดไม้ เขาตัดต้นไม้ได้ถึง 10 ต้น วันต่อ ๆ มาเพิ่มขึ้นเป็น 12 ต้น 15 ต้น จนกระทั่ง 20 ต้น เจ้านายชื่นชม เพื่อนฝูงทึ่งเขา แต่คงไม่เท่ากับความภาคภูมิใจของตัวเอง เขาบอกตัวเองว่า เขาจะต้องทำงานให้ดีที่สุด ต้องแข่งกับตัวเอง โดยต้องตัดต้นไม้ได้มากขึ้นทุกวัน... ชายตัดไม้ตื่นเช้ามากขึ้นทำงานจนดึกทุกวันเพื่อเพิ่มผลผลิต แต่เขาพบว่า เขาไม่เคยตัดไม้ได้เกิน 20 ต้น อีกเลยไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน เพียงไร
ชายตัดไม้ทดท้อมาก เขาเข้าไปหาเจ้านายและบอกว่า เขาไม่อยากทำงานตัดไม้อีกแล้ว ทำไมล่ะ...เจ้านายถาม ผมไม่มีความสามารถ ดูสิ...ผมทุ่มเทเวลา กำลังกาย กำลังใจทั้งหมดให้กับการตัดไม้ แต่ผมกลับตัดไม้ได้น้อยลงกว่าเดิม ผมไม่ควรตัดไม้อีกต่อไป เจ้านายยิ้ม...ตบไหล่เขาเบา ๆ เธอไม่ได้ทำงานได้น้อยลงนะ แต่เธอลืมไปอย่างหนึ่งในการตัดไม้...
...ไป ลับขวาน เสียบ้าง...มันทื่อแล้ว...
นิทานบางเรื่องสอนได้มากกว่า คำสอน หลายเท่า คนทำงานบางคนมุ่งมั่น ทุ่มเท ทั้งกำลังกาย กำลังใจ กำลังทรัพย์ แต่บางครั้งท้อและเกิดคำถาม ทำไมเราทำงานขนาดนี้ เจ้านายยังไม่เห็นความดี ทำไมงานยังไม่ลุล่วง ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่น่าจะเป็น ทำไม ทำไม และทำไม...จนบางคนยอม ถอย ออกไปพร้อมกับจิตวิญญาณที่สูญเสียไปอย่างน่าเสียดาย
วันนี้ต้องลองหันไปมองกระบวนการ วิธีการทำงาน ความรู้ ทักษะของเราบ้างว่า พอไหม เหมาะหรือยัง ต้องเพิ่มเติมอะไรอีกบ้าง จะได้ไม่ท้อ ไม่ถอยไปจากการทำงานเสียก่อน...
ต้อง...ลับขวานให้คม...พบไม้งามจะได้ไม่เสียใจไงล่ะ.
อ่าน พบไม้งามยามขวานบิ่น
ความเห็น (54)
- สวัสดีค่ะคนไม่มีราก
- ขอบคุณมากนะคะที่นำเรื่องดี ๆ มาให้ทบทวนดูตัวเอง
- ชอบเรื่องแบบนี้มากค่ะ
- ไว้นำมาฝากบ่อย ๆ นะคะ
- เข้ามาจองคิวอ่านล่วงหน้าค่ะ
- ขอบคุณคะ
สวัสดีค่ะคุณปลายฝน (ต้นหนาวหรือเปล่า)
- ขอบคุณที่สนใจและชอบค่ะ
- คนเขียนก็อยากให้คนอ่าน ไม่มีคนอ่านคงเศร้าใจและท้อแท้...
- ความจริงที่เขียนนี่เพราะมันเตือนใจตัวเองค่ะ แหะ แหะ...
- มาอ่านอีกนะคะ จะเขียนอีกค่ะ
ความหมายดีมาก ๆ เลยครับ
แถมยังได้ข้อคิดอีกด้วย
ขอบคุณครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครูคนไม่มีรากที่น่ารักของหนู คิคิ
แวะมาอ่านนิทาน คิคิ ยิ้มๆๆๆๆๆๆ อ่านแล้วเพลินเลย เอามาเล่าอีกนะค่ะ หนูชอบ คิคิ รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---> น้องจิ ^_^ กอดๆๆ
สวัสดีคะ พี่คนไม่มีราก
แวะมาอ่านนิทาน "มองให้รอบ" ก่อนตัดสินใจว่าอะไร คือ อะไร อะไรดีอย่างไร...
ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ
---^.^---
มารับความรู้เพิ่มครับ ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่านค่ะ
การลับขวานให้คม เป็นเรื่องจำเป็นมากๆสำหรับ คนทำงานค่ะ เพื่อให้ตัวเรามีคุณค่าอยู่ตลอดเวลา
อีกประเด็นหนึ่ง เรื่องมนุษย์สัมพันธ์ ก็มีความสำคัญมากมุ่งงานอย่างเดียวอาจจะเหนื่อยมากค่ะ
ที่ใช้มาตลอดคือ task oriented 60%
relationship orietend 40% ค่ะ
ขอบคุณครับกับการแนะนำการเตือนสติ...
บางครั้งทำงานเพลิน ๆ เป็นกิจวัตรประจำวัน เกิดความเคยชินจนแยกไม่ออก
วัน... และ...เวลา...ผ่านไปเรื่อย ๆ จนลืมมองตัวเอง ว่ามีส่วนใหนที่ตัวเองปรับปรุงและพัฒนาเพิ่มบ้าง
ขอบคุณอีกครั้งที่ช่วยเตือนสติให้หันมามองตัวเองอย่างละเอียดอีกครั้ง..
โชคดีที่เข้ามาอ่านเจอ เพราะชีวิตจริงกำลังจะ ลาออกจากงานแล้ว เบื่อ...หลายอย่างทั้งคน ทั้งระบบ ท้อไปหมด
อ่านแล้ว จะลองไปมองตัวเองก่อน ที่จะพิจารณาอย่างอื่นต่อไป ขอบคุณนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
- น้องจิ คนแซ่เฮ ที่น่ารัก
- น้องเอกคนเก่ง
- น้องพิมพ์ดีดคนดีของพี่คนไม่มีราก
- ขอคิดดี ๆ จะเกิดประโยชน์หากเรานำไปปฏิบัติจริงจ้ะ
ขอบคุณคุณสิทธิรักษ์ค่ะที่สนใจ
สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์
ขอบพระคุณพี่ค่ะ ... อ่านแล้วกระทบใจมาก เพราะมาตรงกับตัวเอง อย่างเหลือเชื่อ ....วานให้คม เป็นเรื่องจำเป็นมากๆสำหรับ คนทำงานค่ะ เพื่การลับขวานให้คม เป็นเรื่องจำเป็นมากๆสำหรับ คนทำงานค่ะ เพื่อให้ตัวเรามีคุณค่าอยู่ตลอดเวลา อีกประเด็นหนึ่ง เรื่องมนุษย์สัมพันธ์ ก็มีความสำคัญมากมุ่งงานอย่างเดียวอาจจะเหนื่อยมากค่ะ ...
ถ้ามีโอกาสและเวลา คนไม่มีราก จะเล่าเรื่องการทำงานของตัวเองอีกครั้ง ช่างตรงกับที่พี่กล่าวไว้เลยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณคนตัดไม้
รออยู่ค่ะ...จะได้ขอบคุณที่ช่วยให้เกิดความคิด เรื่อง นิทานคนตัดต้นไม้ เรื่องนี้ล่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณสิงห์
- ยินดีค่ะ ถ้าคุณสิงห์จะได้ประโยชน์จากเรื่องนี้
- บางสิ่งบางใกล้ตัวเกินไป...ก็ลืมให้ความสำคัญ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Amara
- คนไม่มีราก ก็อยากออกจากการทำงานวันละหลาย ๆ ครั้งค่ะแต่ก็ไม่รู้จะไปไหน...บางทีเราก็ไม่อยู่ในสภาวะที่จะเลือกทุกอย่างที่ชอบที่พอใจได้มากนัก
- เลยถือคติว่า เมื่อไม่ได้สิ่งที่รักที่ชอบ ก็ต้อง(พยายาม) รักและชอบสิ่งที่ตัวเองได้
- โชคดีนะคะ
บอยสเก้าท์
ลับขวานวันละนิดจิตแจ่มใส
ถ้าไม่ลับขวานเลยมันจะทื่อ ๆ
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ
- ขอบคุณค่ะ
- เป็นแง่คิดมุมมองที่ดี
ขอบคุณค่ะ
คุณบอยสเก้าท์และคุณ rak-na ชื่อทันสมัยทั้งค่เลย
มาอ่านด้วยความรักและคิดถึง
มองตาที่ซึ้งถึงก้นบึ้งของหัวใจ
ขวานของพี่นี้ ยังคม พร้อมที่ฟัน โค่น ถาก ถาง เสมอค่ะ
เอิ๊กเอิ๊ก...มาปล่อยอะไรก่อนดี..ที่...แพะ ม้า หมา ลิง สิงโต
พี่อ้อย แซเฮที่รัก
- น้องคนไม่มีรากยังตัดสินใจไม่ได้ว่าควรปล่อยอะไรก่อนดี ระหว่าง แพะ ม้า หมา ลิง สิงโต เพราะเป็นคนรักสัตว์และรักเด็ก (ฟังดูคล้ายคุณสมบัติของนางงาม)
- ขอไปออกกำลังกายก่อนแล้วกลับมาตอบนะคะ
ชอบอ่านนิทานค่ะ แถมเป็นนิทานที่ให้ความคิดด้วย ขอบคุณค่ะที่แบ่งปันสิ่งดี ๆ
สวัสดีค่ะคุณธิดาดอย
- ขอบคุณที่สนใจอ่านค่ะ
- ชอบนิทานเหมือนกันเลยค่ะ
ลับคมๆอยู่เสมอๆจะเป็นคนดีไหมครับ อิอิ..........
- ดีจังเลยค่ะที่ได้อ่านเรื่องนี้
- เดี๋ยวต้องกลับไปลับขวานมั่งแล้วหล่ะ คิคิ..
- ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่านค่ะ
คุณสิทธิรักษ์คะ
- ต้องเป็นการลับคม ที่เป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลสและความไม่ดีของตัวเองนะคะ ถึงจะพอดีได้บ้าง ...555...
- กำลังคิดอยู่ว่า รูปธรรมของ การเป็นคนดีนี่ทำอย่างไร
สวัสดีค่ะอ.ศิริพร
- ยินดีต้อนรับสู่บ้าน อาหารเพื่อจิตวิญญาณค่ะ เป็นลายที่ตกแต่ง Blog นี้แล้วใช่ไหมคะ ของอ.ศิริพร ไงคะ
- พรุ่งนี้จะมีตอนต่อ ของเรื่อง การลับขวานค่ะ
ได้ข้อคิดที่ดีมากเลยครับ ขอบคุณมากครับ
ว่าจะไปลับขวานแล้วเชียว แต่นึกขึ้นมาได้ว่า หินลับมีดให้คนอื่นยืมไป ทำงัยดี
น้องใหม่ชอบอ่าน
อ๋อนี่เป็นตอนแรกของเรื่องหินลับขวาน
สนุกดีครับ
ยินดีต้อนรับค่ะคุณน้องใหม่ชอบอ่าน
- ขอบคุณที่ตามอ่านค่ะ
- เขียนบันทึกสิคะ จะตามไปให้กำลังใจค่ะ
ตกลงวันนี้จะไปลับขวานที่ในเมืองก่อนนะแล้วอย่าลืมตอนเย็นขออ่านเรื่องใหม่
- สวัสดีค่ะคุณ JJ
- ต้องขอโทษค่ะที่ไม่ได้เข้ามาดูบันทึกเก่า ๆ ของตัวเองเลย
- ยินดีต้อนรับและแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ
- โหลจ๋า อ่านเรื่องนี้ก็ดีนะ เธอเล่านิทานเก่งน่ะ
- คิดไปคนเราเอาแต่ทำงาน...จนไม่มีเวลาทบทวนสิ่งที่ตัวทำ
- ขอบใจเธอจ้ะ
- จะลองสักหน่อยล่ะ
- คิดถึงเธอมาก ๆ
- เปล่าฉันไม่ได้กำลังทุกข์หรอก ก็เพียงมีเรื่องอยากเล่าให้ฟังน่ะ ฉันไว้ใจเธอนะจ้ะ ก็ต้องเป็นเธอล่ะ
- จิ๊กจ้ะ
- ใช่แล้ว คนเราก็เอาแต่..มุ่งมองไปข้างหน้า...ไม่รู้จะไปหาอะไรนะ...แต่มันก็ต้องไปจ้ะ...จิตวิญญาณของฉันมันร่ำร้องอิสรภาพ ฉันทนไม่ได้กับการ..รู้สึกว่าถูกจำกัด...ไม่ว่าด้วยอะไร ... เธอก็รู้นี่นา...
- แต่เราต้องทบทวนตัวเองอยุ่เสมอ ๆ นะ
- ในวันเวลาที่เรามีสุข มีทุกข์ เรามักคิดถึง คนที่ใกล้ชิดทางความคิด จิตใจ และอารมณ์มากที่สุด
- ...แต่อย่าคาดหวังอะไรให้มากนัก...ฉันอาจไม่เหมือนเดิม...และเธอก็ไม่เหมือนเดิม...โลกหมุนไปตลอดเวลา....
- หลังวันที่ 20 พค.51 แล้วค่อยคุยกันนะจ้ะ
- คุณจิ๊กเพื่อนรักจ้ะ
- อยากให้เธอมาสมัครเป็นสมาชิกที่นี่จังเลย สนุกนะมีแต่คนดี ๆ และมีความรู้มากมายเลยจ้ะ จะได้ไม่ต้องมาคอยแซวฉันอยู่เรื่อย ๆ ... ว่างมากหรือไงจ้ะ
- ก็เพราะฉันเป็นแบบที่เธอว่าน่ะสิ...มั่นคงหนักหนากับบางคน บางสิ่ง จนใคร ๆ ก็ไม่เข้าใจเธอ...ก็มีแต่ฉ้นแหละที่พยายามเข้าใจเธอ
- ขอบใจเธอจังที่พยายามเข้าใจเพื่อน .. ก็ด้วยเหตุนี้แหละเราจึงเป็นเพื่อนกันจนบัดนี้
- เมื่อมีโอกาสจะชวนพวกเราไปกันให้หมดดีไหม ให้เธอเป็นเจ้าภาพและพาไปวัดหนองบัว...อดีตของพวกเราไงล่ะ
- แล้วค่อยคุยกันนะจ้ะ...เพื่อนรัก..^_^
สวัสดีค่ะคุณสงวนนาม
- ปลื้มใจที่กรุณาตามมาอ่านบันทึกนี้ด้วยค่ะ
- ขออนุญาตทายว่าคุณสงวนนามรับราชการ ใช่ไหมคะ คนไม่มีรากก็รับราชการค่ะ แต่โชคดีที่อยู่ในองค์กรที่ไม่มีเรื่องดังที่คุณสงวนนามว่าค่ะ
- ชื่นชมที่คุณสงวนนามทำงานอย่างเต็มที่ เราเป็นข้าราชการซึ่งเป็นอาชีพที่มีเกียรติ แม้จะได้เงินน้อยก็ตามที เกียรติของข้าราชการคงต้องหมายถึงการทำงานด้วยความซื่อสัตย์ ทุ่มเทค่ะ
- ขอบคุณค่ะขอให้มีความสุขในการทำงานนะคะ
รู้แต่ว่า ขวานของเจ้าของบันทึกนี่..คม..ซะ...
หันไปมองกระบวนการ วิธีการทำงาน ความรู้ ทักษะของเราบ้างว่า พอไหม เหมาะหรือยัง ต้องเพิ่มเติมอะไรอีกบ้าง จะได้ไม่ท้อ ไม่ถอยไปจากการทำงานเสียก่อน... เห็นด้วยกับคุณหมอ จริยา เจ้าของบันทึก คม จริงๆๆ
สวัสดีค่ะคุณจริยา
- ขวานของคนไม่มีรากก็ไม่ค่อยคมหรอกค่ะ
- ..แต่พยายามลับขวาน...จะยืมไปตัดแต่งกิ่งไม้ต้นไม้ที่ปลูกบ้างก็ได้ค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอ.ประจักษ์ที่เคารพ
- ปลื้มใจจังค่ะ ท่านกรุณาชื่นชมและเข้ามาเยี่ยมบันทึกเก่า ๆ นี้ และยังทิ้งกำลังใจไว้ด้วย
- แวะมาเยี่ยมทีไรก็มาพร้อมกำลังใจและปิยวาจา...
- ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ...^_^..
ภาระกิจสำคัญค่ะ
- สวัสดีครับคุณ ทะเลทราย
- และสวัสดีคุณครูดอกหญ้า
- เอ๋ เปลี่ยนรูป เปลี่ยนร่างกันใหญ่เลยแฮะ
ครูมิมคะ
- ขอบคุณค่ะสำหรับดอกไม้
- ชักเคยตัวแล้วนะคะ...วันไหนไม่มีดอกไม้มาให้สงสัยนอนไม่หลับแน่เลย...^_^....
- คุณกวิน
- แวะมาแซวกันจังเลยนะคะ....
- ชื่อ คุณทะเลทราย ก็ดีนะคะ ภาพนี้เป็นภาพที่ชอบที่สุดค่ะ ถึงแม้จะไม่สวยที่สุด แต่ชอบแสงชอบสี แม้จะถ่ายออกไปจากรถที่นั่งชมทะเลทรายนะคะ ยังทึ่งว่ามันชัดและสวยขนาดนี้ได้ยังไงกัน
- ส่วนคุณดอกหญ้านั้น ไม่ทราบครูมิมจะว่าไงค่ะ
สวัสดีค่ะพี่คนไม่มีราก
โลกเสมือนที่ไหนๆ ก็ไม่ต่างกันเลยนะคะ น่ากลัวค่ะ
คิดถึงค่ะ
เข้ามาลับขวานครับ กลัวขวานจะบิ่นน่ะ อิอิ
สวัสดีครับ
จะถามเรื่องอดอาหารนะครับ
ได้ผลเป็นอย่างไร หิวมากไหม
เผื่อจะลองบ้าง ;)
หรือว่าอดแล้วนอนกลิ้งไปกลิ้งมาเฉยๆ
- คุณแจ๋วคะ
- ต้องขอโทษอย่างแรงค่ะที่ไม่ได้เข้ามาดูบันทึกนี้เลย
- โลกเสมือน..ก็คือ...โลกที่เหมือนจริง แต่ไม่ใช่ของจริง...
- จะว่าน่ากลัวหรือเปล่า .. น่าจะขึ้นกับตัวเรา..ให้ความสำคัญกับโลกนั้นขนาดไหน มากน้อยเพียงไร
- เราต้องระวังการ ปรุงแต่ง จากจิตของเราเองค่ะ
- รักษาจิตให้ปกติ...ดีที่สุดค่ะ
- ...^_^...
คุณเอกราชคะ
- เราใช้ขวานทุกวัน .. จะไม่ลับขวานทุกวันบ้างหรือ
- ดีค่ะ มาช่วยกัน ลับขวานเพื่อใช้ตัดกิเลส ตัณหา อุปทานของตัวเราเองนะคะ
- ...^_^....
สวัสดีค่ะ อ.ธ.วัชชัย
- เรื่องการอดอาหารนั้น เริ่มทำเมื่อวานนี้เพราะหยุดอยู่บ้านทั้งวัน ไม่ต้องไปเรียน ..ความจริงไม่ได้อดอาหารหรอกค่ะ เพียงแต่ทานแต่ผลไม้กับน้ำเปล่าเท่านั้นทั้งวัน และผลไม้ที่ทานก็เป็นกล้วยน้ำว้าอย่างเดียวค่ะ
- ได้เข้าไปคุยในอนุทินกับคุณพี่ศศินันท์ค่ะ..เพราะท่านจะบอกรายการอาหารทุกวัน...และก็บังเอิญได้คุยกับคุณกะปุ่มอีก คุณกะปุ่มเธอกรุณาอดอาหารเป็นเพื่อนและได้คุยกันถึงข้อดีของการอดหรืองดอาหารกัน ได้ทำ AAR กันหลังอดอาหารบ้างแล้ว ถ้าอาจารย์สนใจก็ลองไป อ่านที่นี่ ได้ค่ะ
- วันนี้ได้ใจจึงงดเนื้อสัตว์และมื้อเย็นก็ทานแต่ผลไม้อีกค่ะ
- การอดหรืองดอาหารไม่ได้ทำให้กิจวัตรเปลี่ยนแปลงไปค่ะ เมื่อวานคนไม่มีรากก็ยังเล่นโยคะอยู่ที่บ้าน อ่านหนังสือ รดน้ำต้นไม้ และเพิ่มการรีดผ้าเองด้วย ตอนบ่าย ๆ ก็จะเพลีย ๆ ง่วง ๆ (เนื่องจากงดกาแฟด้วย) เลยหลับไปในช่วงบ่ายประมาณ 2 ชั่วโมง จากนั้นกิจกรรมก็ตามปกติค่ะ อ้อ...นอนเร็วขึ้นหน่อยค่ะ เพื่อชดเชยให้ร่างกายที่กำลังขับสารพิษค่ะ
- การอดอาหาร (Fasting) เป็นศาสตร์ที่ใช้กันมานานมากแล้วค่ะ เพราะการที่ร่างกายบริโภคอาหารเข้าไป ก็ต้องมีการย่อยสลาย ก็ย่อมจะต้องมีของเสีย ร่างกายต้องจัดการขับของเสียเหล่านั้น เมื่องด/อดอาหารก็ไม่เกิดของเสีย ร่างกายได้หยุดและซ่อมแซมระบบอื่น ๆ ค่ะ
- ทดลองงดอาหารโดยการทานผักหรือผลไม้ก่อนก็ได้ค่ะ แล้วค่อย ๆ ทำให้มากขึ้นต่อไป
- โธ่ อ.ธ.วัชชัยคะ คนไม่มีรากไม่เคยนอนกลิ้งไปกลิ้งมาเฉย ๆ ค่ะ ถ้านอนก็ต้องนอนอ่านหนังสือ จนหลับค่ะ...
- (^_^)
- สวัสดีค่ะพี่คนไม่มีราก
- แจ๋วเคยอดค่ะ นานมาแล้ว ตอนนั้นทานแตงโมกับน้ำเปล่าทั้งวัน รู้สึกร่างกายสะอาดดี
- มีช่วงหนึ่งจะงดทานเนื้อสัตว์เลย สัปดาห์ละ 1 วัน ก็รู้สึกดีเช่นกันค่ะ
- คุณแจ๋วกลับมาแล้ว
- ดีใจจังค่ะ วันนี้เป็นไงบ้างคะ
- ดีจัง... คนไม่มีรากงดอาหารเนื้อสัตว์ทุกวันพฤหัสบดี ซึ่งเป็นวันเกิดค่ะ
- ครั้งนี้ดูหนังสารคดีซึ่งมีบางชนเผ่าในอัฟริกาต้องกินดิน เลยรู้สึกว่าเราใช้ทรัพยากรโลกมากเกินไป อยากลด ละ เลิกบ้างค่ะ จึงได้เกิดการขยายผลร่วมกับ คุณกะปุ่ม ซึ่งน่ารักมาก ๆ ค่ะ ได้อานิสงค์ด้วยกันนะคะ..
- เดี๋ยวจะไปเยี่ยมที่บันทึกค่ะ
- ...^__^
ดีจังค่ะ
ไม่อยากเป็นคนตัดไม้ที่ขวานทื่อ ต้อง ลับขวานบ้างนะ
"นิทานบางเรื่องสอนได้มากกว่า คำสอน หลายเท่า คนทำงานบางคนมุ่งมั่น ทุ่มเท ทั้งกำลังกาย กำลังใจ กำลังทรัพย์ แต่บางครั้งท้อและเกิดคำถาม ทำไมเราทำงานขนาดนี้ เจ้านายยังไม่เห็นความดี ทำไมงานยังไม่ลุล่วง ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่น่าจะเป็น ทำไม ทำไม และทำไม...จนบางคนยอม ถอย ออกไปพร้อมกับจิตวิญญาณที่สูญเสียไปอย่างน่าเสียดาย"
ขอบคุณเรื่องดี ๆ ในวันหยุดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณยุวดี
ต้องขอโทษอย่างแรงเลยค่ะ...ทิ้งไว้ตั้งเกือบครึ่งปีเพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
เห็นด้วยค่ะ...ไม่อยากเป็นคนตัดไม้ที่ขวานทื่อ ต้อง ลับขวานบ้างนะ
คนไม่มีรากชอบนิทานค่ะ และ นิทานก็ สอน ได้มากกว่าคำสอนหลายเท่า ดังที่คุณยุวดีกล่าวไว้จริง ๆ ด้วยค่ะ
ขอบคุณข้อคิดเห็นดี ๆ นะคะ....คนทำงานบางคนมุ่งมั่น ทุ่มเท ทั้งกำลังกาย กำลังใจ กำลังทรัพย์ แต่บางครั้งท้อและเกิดคำถาม ทำไมเราทำงานขนาดนี้ เจ้านายยังไม่เห็นความดี ทำไมงานยังไม่ลุล่วง ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่น่าจะเป็น ทำไม ทำไม และทำไม...จนบางคนยอม ถอย ออกไปพร้อมกับจิตวิญญาณที่สูญเสียไปอย่างน่าเสียดาย