สำหรับเรื่องของสมาชิก องค์กรการเงินทั่วประเทศ สิ่งแรกที่จะใช้กับสมาชิก ก็คือ การจูงใจ ในเรื่องสวัสดิการ
ระบบสวัสดิการจะสร้างวินัยให้เกิดขึ้นกับตัวสมาชิก เพราะองค์กรการเงินเกือบทั้งหมดไม่ได้จ่ายสวัสดิการให้กับสมาชิกครบหมดทุกคน แต่จะจ่ายให้กับสมาชิกที่ทำตามระเบียบของกองทุน
ในเรื่องสวัสดิการ จะมีการจ่ายได้ 2 แบบ คือ
1. จ่ายให้เป็นคน ๆ ให้กับสมาชิกโดยตรง เช่น ค่ารักษาพยาบาล ฌาปกิจ ส่งเสริมอาชีพ
และคุณสมบัติของคนที่จะได้รับ คือ ต้องเป็นสมาชิก กลุ่มถึงจะจ่ายให้
2. จ่ายให้ชุมชน เช่น ทุกกลุ่มจะมีเงินเพื่อสาธารณประโยชน์ กันไว้ 1 ส่วน 3% หรือ 5%
ก็ได้ ตามหลักเกณฑ์ของกลุ่ม ถ้าถนนพังก็เอาเงินส่วนนี้ไปซ่อมถนน หรือไปซ่อมแซมหลังคาวัด และทุกคนก็ได้ใช้ประโยชน์ร่วมกัน ไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็นสมาชิกหรือไม่เป็นสมาชิกก็ตาม สวัสดิการแบบนี้เรียกว่าให้กับชุมชน ให้เป็นส่วนรวม ให้กองทุนอาหารกลางวันกับโรงเรียน ( ก็ไม่ได้บอกว่าถ้าไม่ใช่ลูกหลานสมาชิกห้ามกิน ให้กินได้ทุกคน )
การให้สวัสดิการสมาชิกเป็นรายบุคคล กลุ่มโดยทั่วไปเขาจะไม่ให้ทุกคน แต่จะใช้สวัสดิการเป็นเครื่องมือควบคุมคนไม่ให้แตกแถว เช่น ตัวอย่างของคลองเปรี๊ยะ สวัสดิการ 100% จะให้ สวัสดิการเฉพาะคนที่ออมเงินกับกลุ่ม จ่ายคืนเงินต้นหรือดอกเบี้ย ได้ปีละไม่น้อยกว่า 10 เดือน มีสิทธิ์ได้รับสวัสดิการ จะไม่ให้สวัสดิการกับทุกคน เพราะฉะนั้นสมาชิกถึงจะเหลวไหลอย่างไรเมื่อถึงเวลาวันออมเงินก็ต้องไปออม เพราะถ้าไม่ไปออม ก็จะเสียสิทธิการรับสวัสดิการ สวัสดิการที่สมาชิกจะได้รับของคลองเปรี๊ยะมี 13 เรื่อง
สวัสดิการเป็นหลักประกันความมั่นคงของชีวิตคน เจ็บไข้ ได้ป่วย ก็มีที่พึ่ง คลองเปรี๊ยะใช้สวัสดิการเป็นตัวคุมความประพฤติคนให้อยู่ในระเบียบวินัยของกลุ่ม
ทั้งหมดนี้ก็ถือเป็นการบริหารจัดการองค์กรไม่ให้คนแตกแถว มีวินัยในตนเอง และทุ่มเททำงานตามความรู้ความสามารถ และคนที่ไม่ทำผิดกฎระเบียบอาจจะมีสิทธิพิเศษในเรื่องดอกเบี้ย มีส่วนลด ดอกเบี้ยลดลงจากเดิม
ไม่มีความเห็น