เล่าสู่กันฟัง

คนไข้นินทาหมอ

        หน้าที่หลักของเราอย่างหนึ่งคือการให้คำปรึกาแก่ผู้ป่วยเพราะเราจบด้านนี้มาดังนั้นด้วยฝีมือและประสบการณ์เราจึงมักได้รับความไว้วางใจจากผู้ป่วยและญาติมากจนสามาถเล่าถึงความรู้สึกของเขาที่มีต่อบุคลากรทางการแพทย์ได้  ซึ่งเรืองที่เราจะเล่านี้เราได้ขออนุญาตญาติผู้ป่วยยรายนี้แล้วด้วยเราหวังว่ามุมมองที่แตกต่างจะเป็นเหมือนกระจกเงาที่ช่วยให้เราเห็นตัวตนของเราชัดขึ้น  วันนั้นญาติมาตรวจตามนัดโดยไม่ได้นำผู้ป่วยมาด้วยเพราะผู้ป่วยติดสอบ  แม่บอกเราว่านี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนถ้าเด็กป่วยไม่มาด้วยเห็นที่จะไม่กล้ามาเพราะว่ากลัวหมอ(เจ้าหน้าที่ทั้งหลายในโรงพยาบาล)ดุ  เราก็เลยถามเขาว่าแล้วถ้ายาหมดแล้วเด็กมาไม่ได้แม่จะทำอย่างไร  เขาตอบมาถึงอย่างไรก็ไม่ยอมมาเด็ดขาด เราฟังแล้วก็ให้รู้สึกสะท้อนใจว่าพวกเราน่ากลัวขนาดนั้นเชียวหรือ  แต่ไม่ต้องตกใจนะ  เขาบอกว่าเดี๋ยวนี้ตั้งแต่มีเรื่องการรับรองคุณภาพโรงพยาบาลรู้สึกว่าเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลเปลี่ยนไป (เขาเห็นวิวัฒนาการเพราะแม่พาลูกมารักษาด้วยโรคเรื้อรังตั้งแต่อายุ 7 ขวบ จนขณะนี้อายุ 17 ปีแล้ว) เราก็เลยถามว่าดีอย่างไร  เขาบอกว่าพูดจาดีขึ้น  ดูเป็นกันเองมากขึ้น เราก็เลถามว่าเป็นเพราะมามารักษาที่โรงพยาบาลนานจนชินหรือเปล่า  เขาตอบว่าไม่ใช่เขาสังเกตุเห็นความเปลี่ยนแปลงที่มีขึ้นเพราะมีการตรวจสอบคุณภาพจริง ๆ แต่ก็ยังมีบางโรงพยาบาลที่ไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับที่สถาบันฯเราเขาบอกว่าวันหนึ่งเขาพาญาติไปตรวจขณะรอตรวจอยู่นั้นเขาก็เฝ้าสังเกตพฤติกรรมของบรรดาหมอ  พยาบาล  ผู้ช่วยเหลือคนไข้ที่กำลังปฏิบัติงานอยู่  เขารู้สึกว่าบุคคลเหล่านี้ทำไม่ดุจังเลย  พูดจากับผู้ป่วยก็ไม่ไพเราะแล้วยังดูแล้งน้ำใจอีก  บางคนอายุมากกว่าเจ้าหน้าที่ผู้นั้นเสียอีก  แต่คำพูดที่ทำให้เราสะดุดหูคือเขาบอกว่าคนพวกนี้นะทำไม่ถึงมาทำอาชีพนี้ไม่รู้หรือว่าเมื่อมาทำงานนี้แล้วต้องทำอย่างไรถ้าทำดีไม่ได้ก็น่าจะลาออกไปซะ คนเขาไม่สบายอยู่แล้วยังมาเจอกับคนที่ทำงานเหมือนเครื่องจักรที่ไม่มีความเห็นใจคนอื่นอีก มันยิ่งทำให้เขาทั้งผู้ป่วยและญาติทุกข์มากยิ่งขึ้น เราฟังเขาพูดแล้วก็ให้นึกเห็นด้วยกับเขาว่าคนที่เข้ามาอยู่ในสายการแพทย์แล้วจำเป็นอยู่เองที่ต้องถูกคาดหวังจากสังคมว่าจะต้องเป็นคนที่มีเมตตากรุณาพูดจาไพเราะและรู้จักเห็นอกเห็นใจผู้อื่นมากกว่ามนุษย์อาชีพอื่น  แล้วคุณล่ะเป็นอย่างญาติผู้นี้แสดงความคิดเห็นหรือเป็นเหมือนที่ญาติเขาเห็น

         แล้วพบกันใหม่กับเรื่องเล่าในมุมของผู้ป่วยและญาติ

                                                                ตระกูลข