แม้จะเป็นคนรุ่นหลัง เกิดมาดูโลกเวลาไม่นานแต่ก็ใช้ทรัพยากรของชาติ ของโลกไปมิใช่น้อย
นี่คือสำนึกของเด็กยุคฟองสบู่แตก วันก่อนเราสามารถซื้อโน่น ซื้อนี่อย่างไม่เคยคิด กระเป๋าต้องมียี่ห้อ ดินสอปากกาต้องสั่งตรงมาจากญี่ปุ่นราคาหลายร้อยบาท อาหารต้อง แมค เคเอฟซี ซิซเลอ อาหารขยะทั้งหลาย สมัยที่เราทำอย่างนี้กันบ่อยๆคือมัยมปลาย
เรียนรู้ชีวิตอีกพักก็ได้รู้จักโลกของโลก ความจริงว่าชีวิตคนเราไม่ต้องมี ต้องใช้มากมายก็อยู่ได้ อยู่แบบให้มีชีวิตอยู่ ไม่ใช่อยู่แบบมีชีวิตเพราะเมื่อมีชีวิตความอยากโน่น อยากนี่ จะเพิ่มขึนเรื่อยๆอย่างไม่รู้จักพอ
วันนี้แม้มีเพียงปัจจัยสี่เราก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้ อย่าบอกว่าอยู่ไม่ได้เพราะถ้าอยู่ไม่ได้ก็ตายไป ความต้องการของคนเรามันมีเพียงปัจจัย 4 เท่านั้นเอง สิ่งอื่นๆเป็นตัวทำให้เราไกลตัวเราออกไปมากขึ้นเรื่อยๆ
สิ่งที่เขียนไว้เบื้องต้นว่าหรือแผนพัฒนาชาติที่ผ่านมาหลงทิศทางเพราะ หากดูจากสภาพทางกายภาพ(ภูมิศาสตร์)จะพบว่าบ้านเมืองเราเหมาะแล้วที่จะทำเกษตร เพราะเป็นแหล่งดินมีความอุดมสมบูรณ์ แสงอาทิตย์พอเพียง อุณหภูมิพอเหมาะ ปริมาณนำพอใช้ หากจะเป็นก็เป็นอุตสาหกรรมทางการเกษตรมิใช่อุตสาหกรรมหนัก
สภาพพื้นที่โดยเฉพาะกรุงเทพมหานครและปริมณฑลก็เป็นแหล่งเพาะปลูกข้าว พืชผลทางการเกษตรที่สำคัญเพราะเป็นพื้นที่ตะกอนจะพัดพามาทับถมปริมาณสารอาหารแก่พืชมีมาก ก็นำมาทำเป็นเมืองอุตสาหกรรมเมื่อดินเป็นดินนิ่ม นำท่วมถึง เวลาจะสร้างเมืองหรือสร้างอะไรขึ้นมาครั้งหนึ่งก็จะต้องไปขนดิน หิน ปูนทราย มาจากจังหวัดใกล้เคียง มีการทำบ่อทราย บ่อดินขุดกันจนถึงชั้นหิน ไม่หมดไม่เลิก เดือดร้อนบ้านข้างเคียงก็ไม่เป็นไรเพราะไม่ใช่ของเรา น่คือสภาพจริง
เท่าที่นึกออกคือในหลวงคงรู้มาก่อนจึงบอกว่าทำเศรษฐกิจพอเพียงเถอะ จะได้มีทรัพย์สมบัติให้แก่คนรุ่นหลัง ทรัพย์สมบัติที่มิใช่ตัวเงิน เพราะเงินเป็นเพียงสิ่งที่ใช้ในการแลกเปลี่ยนเท่านั้น เงินมิใช่ทรัพยากร พรุ่งนี้ท่านตื่นขึ้นมาพร้อมเงิน 1000 ล้านแต่ไม่มีทรัพยากรให้เอาเงินไปแลกเปลี่ยมาแล้วลูกหลาน คนรุ่นหลังจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร
เพราะอะไรต่างชาติจึงต้องล่าอาณานิคมเพราะที่บ้านเค้าไม่มี ทุกวันนี้ที่เค้ามีเพราะเค้าขนไปจากบ้านเรา ตอนนี้บ้านเราไม่มีเพราะคนในอดีตของเราไม่รักษาไว้ให้เรา วันนี้เราจะเรียกร้องกลับมาได้หรือไม่ โปรดคิดสักนิดก่อนที่จะใช้ทรัพย์สมบัติบนพื้นแผ่นดินี้มิใช่ของท่านเพียงผู้เดียว สายพันธุ์ของมนุษยโลกในอนาคตจะอยู่ได้อย่างไร ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาธรรมชาติสอนเราให้รู้ตัวเสมอว่าอะไรก็ไม่แน่นอน ขนาดไดโนเสายังสูญพันธุ์ เพราะอยู่ยากไม่เป็นไปตามธรรมชาติ หรอมนุษย์จะเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดต่อไปที่จะสูญพันธุ์หลังจากที่เราทำให้สัตว์สูญพันธุ์อยางมากมายก่ายกอง
ไม่มีความเห็น