เรื่องไม่เป็นเรื่องกับคนในบ้าน
ฉันรู้ได้ด้วยตนเองในครอบครัวเลยว่า "สื่อโทรทัศน์" มีผลกับความคิดของคนจริงๆ
ฉันกลับมาจากร้อยเอ็ดก็ได้ยินคำถามจากพี่สาวของฉันว่า"จะกลับมาร่วมชุมนุม หรือไง"
ฉันก็ตอบกลับแบบงงงงว่า"เปล่า" แล้วถามกลับไปว่าทำไมล่ะ
พี่สาวฉันก็พูดต่อไปว่าทำไมล่ะพวกต่อต้านน่ะทักษิณเขาเอาเงินของแกไปหรือไง
ฉันก็ตอบกลับแบบนิ่งๆ ว่าไม่ใช่เงินของฉันหรอก แต่เป็นเงินของประเทศชาติ
พี่สาวฉันก็บอกต่อไปอีกว่าได้ดูที่"สนธิ" ให้สัมภาษณ์ CNN หรือเปล่าล่ะที่บอกว่าคนระดับล่างจะไม่รู้ข้อมูล ไม่รู้เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น ต้องเป็นคนระดับสูงอย่างพวกแกอย่างนั้นหรือ (ประชด)
ฉันก็ตอบกลับไปว่าไม่ใช่อย่างนั้น มันซับซ้อนมาก แล้วอย่างพี่น่ะ เอกสารหลายๆ หน้าจะอ่านไหม ตัวเองก็ไม่อ่าน ไม่อ่านหนังสือพิมพ์เลย ชอบบริโภคโทรทัศน์ ดูละครน้ำเน่า ดูหนังแผ่น แล้วจะเอาข่าวสารโดยละเอียดจากที่ไหน
ไม่ได้อามาขายนะคะ แต่พี่สาวของฉันก็เป็นครู สอนนักเรียนชั้น ประถมอยู่โรงเรียน กทม. แต่เธอต้องดิ้นรนทำมาหากิน เลี้ยงลูก เลี้ยงสามี เธอต้องตื่นแต่เช้าทุกวันทำขนมไปส่งโรงเรียน เธอเลยไม่มีเวลามากพอที่จะสนใจข่าวสารบ้านเมือง
แล้วนับประสาอะไร กับชาวบ้านต่างจังหวัดและคนหาเช้ากินค่ำอีกครึ่งค่อนประเทศ
แถมนายก ก็ออกข่าวแบบเชียร์ตัวเองอยู่ทุกวัน ใครจะรู้ว่าเรื่องไหนจริง และเรื่องไหนเท็จ
อธิบายให้คนในบ้านฟังเนี่ยยากจริงๆ เอาเอกสารกับวีซีดีไปให้ดูก็ไม่ดูซะอีก เป็นงั้นไป
แต่คนที่"ไม่เชื่อ" ทักษิณ อีกต่อไปแล้วอย่างฉัน
เห็นภาพที่เขาแสดง และสร้างขึ้นแล้ว....รับไม่ลงเลยจริงๆ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น