ลีลาไก่แจ้แห่งบ้านปากท่า

แต่สงสัยว่าไก้แจ้ที่บ้านนั้นจะไม่มีลักษณะเอก หรือลักษณะเด่นตามตำราเอาเสียเลย มีแต่ความน่ารักตามประสาไก่แจ้

บ้านแถบชนบทนั้นนอกจากจะมีพืชผักพื้นเมือง ต้นไม้ใบหญ้าตามธรรมชาติแล้ว ไก่แจ้ ก็เป็นสิ่งทีคู่บ้านเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นคงขาดเสียงไก่ขันยามเช้า

ที่บ้านมีไก่แจ้เยอะทีเดียว มีหลายรุ่น มาจากไก่แจ้เพียงสองสามคู่ตอนเริ่มเลี้ยงหลายปีมาแล้ว ให้เขาไปบ้าง เป็นเหยื่อของน้องหมาเวลาเขาเกิดคึกมันเขี้ยวบ้าง(ไม่บ่อย)

วันนี้จึงขอนำภาพและเรื่องราวเบาๆกี่ยวกับไก้แจ้มาฝาก นายและนางแบบทั้งหมดมาจากเอเยนซี่บ้านปากท่าค่ะ

ไก่แจ้ เป็นไก่พื้นเมือง สืบทอดสายพันธ์มาจากไก่ป่าเช่นเดียวกับไก่ประเภทอื่นๆ มีถิ่นกำเนิดอยู่ในป่าแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งจะเห็นได้ว่า ในเมืองไทยเองก็พบไก่แจ้มาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว ถือว่าเป็นไก่พื้นเมืองของประเทศไทยสายพันธุ์หนึ่ง

ไก่แจ้ เป็นไก่ตัวเล็ก เตี้ย นิยมเลี้ยงไว้เป็นไก่สวยงาม

สมัยก่อนบางคนเชื่อว่าถ้าเลี้ยงไว้ในบ้านหรือรับประทานเข้าไป จะทำให้ลูกหลานในครอบครัวเล็ก แคระแกร็นแบบเดียวกับไก่แจ้ คนทั่วไปจึงนำไก่แจ้มาปล่อยวัด และเรียกกันว่าไก่วัด แต่ในปัจจุบันได้เปลี่ยนทัศนคติใหม่แล้ว เพราะมีการพัฒนาพันธุ์ ให้มีความสวยงามมากขึ้น จนนิยมเลี้ยงกันอย่างแพร่หลาย

ที่บ้านผู้เขียนหากช่วงไหนดูท่าว่าฝูงไก่ชักจะใหญ่มากไปหน่อย ก็จะขอให้ป้านวลและพี่น้อยเก็บไข่ไปกินบ้าง ก็เห็นเด็กๆและน้องหมาที่ร่วมกินเติบโตดี

ไก่แจ้โบราณของไทยแบ่งไว้มี  12 สี และมีผู้กล่าวไว้ ดังนี้
                            - เลี้ยงสีเบญจรงค์ไว้เสริมสร้างบารมี
                            - เลี้ยงสีโนรีเป็นศรีแก่บ้าน
                            - เลี้ยงแล้วสุขสราญบานใจต้องเป็นสีไก่ป่าเหลือง
                            - เลี้ยงแล้วประเทืองปัญญาต้องสีกาบหมาก
                            - เลี้ยงแล้วจะมีดีหลายหลากหากเลี้ยงสีกาบอ้อย
                            - เลี้ยงแล้วมีสินทรัพย์ไว้ใช้สอยต้องเลี้ยงสีประดู่
                            - เลี้ยงแล้วเสมือนเป็นครูต้องเลี้ยงสีไก่ป่าหูขาว
                            - เลี้ยงแล้วมีความสุขยืนยาวต้องเลี้ยงสีดอกโสน
                            - เลี้ยงแล้วโก้โอ่อ่าต้องหาสีไก่ป่าเข้ม
                            - เลี้ยงแล้วเต็มด้วยอำนาจวาสนาต้องหาสีเหลืองหางขาว
                            - เลี้ยงแล้วสังคมดีไม่มีฉาวต้องเลี้ยงสีเหลืองลูกปลา
                            - เลี้ยงแล้วเศรษฐีถามหาต้องเลี้ยงสีสร้อยสุวรรณ
                   ที่สำคัญ “ หากท่านมีครบ  12 สี เหมือนมีแก้วมณีอยู่ในบ้าน ”

(ข้อมูล : กลุ่มวิจัยและพัฒนาสัตว์ปีก กองบำรุงพันธุ์สัตว์
เรียบเรียง : พิจารณา สามนจิตติ นักวิชาการเผยแพร่ กลุ่มเผยแพร่และประชาสัมพันธ์)

แต่สงสัยว่าไก้แจ้ที่บ้านนั้นจะไม่มีลักษณะเอก หรือลักษณะเด่นตามตำราเอาเสียเลย มีแต่ความน่ารักตามประสาไก่แจ้

นั่นซีนะความน่ารักของไก่แจ้นั้น ใครๆเห็นก็อดเอ็นดูมันไม่ได้ ทั้งตัวผู้และตัวเมียต่างมีความงามไปคนละแบบ และแน่นอนในธรรมชาตินั้นสัตว์ตัวผู้จะสวยสำอางกว่าตัวเมียมาก (แตกต่างจากมนุษย์นะคะ)

ในแถบยุโรปและอเมริกาจะเรียกไก่แจ้ว่า "แจแปนนีสแบนตั้ม" (Japannese Bantams)เพื่อเป็นการให้เกียรติกับชาวญี่ปุ่น ซึ่งเป็นผู้พัฒนาสายพันธุ์ไก่แจ้ขึ้นมาทั้งๆที่ไก่แจ้แท้จริงแล้วไม่ใช่ไก่พื้นเมืองของญี่ปุ่น

มีหลักฐานกล่าวว่าแรกเริ่มชาวญี่ปุ่นได้นำไก่แจ้มาจากจีนตอนใต้เมื่อพ.ศ.2149 - 2179 จากนั้นได้มีการพัฒนาสายพันธุ์จนได้รูปทรงและสีสันที่สวยงาม ในเวลาต่อมาญี่ปุ่นได้นำไก่แจ้ จากแถบคาบสมุทรอินโดจีนไปผสมเพิ่มเติมอีก ซึ่งใช้เวลาในการคัดพันธุ์นับร้อยปี จนกระทั่งประมาณห้าสิบปีเศษมานี้เองไก่แจ้ญี่ปุ่นก็ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายจนถึงปัจจุบัน

ในแถบยุโรปที่มีการนิยมเลี้ยงไก่แจ้ก็เพราะว่า เมื่อสมัยโบราณชนชาติจีนมีการติดต่อซื้อขายกับชาวอังกฤษ ซึ่งชาวจีนได้นำไก่แจ้ติดเรือสำเภาไปด้วย เพื่อเป็นสัตว์เลี้ยงแก้เหงาในเรือ เมื่อพ่อค้าชาวอังกฤษเห็นเข้า ก็เกิดความสนใจและได้นำไปเลี้ยงยังประเทศอังกฤษ ในตอนแรกก็มีการเลี้ยงกันเฉพาะพ่อค้าและชาวบ้าน ต่อมาพระนางวิคตอเรียเห็นเข้าและพอพระทัยจึงมีการนำเข้าไปเลี้ยงในพระราชวังเป็นครั้งแรก

สำหรับในเมืองไทยมีการเลี้ยงไก่แจ้มาตั้งแต่อดีตกาลแล้ว แต่ไม่ได้สนใจในการปรับปรุง หรือคัดสายพันธุ์เลย จนกระทั่งเมื่อประมาณ20-30ปีที่ผ่านมามีผู้ให้ความสนใจอย่างจริงจัง ในการพัฒนาเพื่อให้ไก่แจ้ไทยมีลักษณะดีและสวยงามตามแบบมาตรฐานสากล จึงได้มีการสั่งซื้อไก่แจ้ สายพันธุ์ที่ดีจากญี่ปุ่นเข้ามาผสมกับสายพันธุ์ดั้งเดิมของไทย จากการพัฒนาสายพันธุ์อย่างต่อเนื่อง ทำให้ปัจจุบันไก่แจ้ไทยกลายเป็นที่รู้จักของชาวต่างประเทศมากขึ้น.

(ขอบคุณข้อมูลวิชาการจาก

http://www.vet.ku.ac.th/library-homepage/article/poultry/chick/thai_bantams.htm)

แม่ไก่แจ้นั้นขยันเลี้ยงลูกด้วยความเอาใจใส่มาก ลูกไก่ก็มักตามแม่ไปเป็นพรวนไม่ว่าจะไปไหน

ใครอ่านแล้วนึกเอ็นดูอยากเลี้ยงไก่แจ้บ้าง ยินดีแบ่งให้นำไปเลี้ยงเพลินๆค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย ยุวนุช
ใน RiverLife

คำสำคัญ (Tags): #ชีวิตที่พอเพียง#ชีวิตริมน้ำ#ไก่แจ้ (bantam)

หมายเลขบันทึก: 165032เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2008 13:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:46 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (36)

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2008 14:27 น. ()

ไก่แจ้ที่บ้านไร่พนมทวนตัวเมียจะเลี้ยงลูกเก่งมากครับพี่นุช
ไก่ชนไม่กล้าเข้าใกล้
เอาไก่แจ้บ้านเรามาฝาก

กมลวัลย์

เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2008 14:33 น. ()

น่ารักจังค่ะพี่นุช ยิ่งภาพครอบครัวรูปสุดท้ายยิ่งน่ารักค่ะ ชอบที่พรรณาเรื่องสีไหนให้โชคแบบไหนมากเลยค่ะ เพราะรู้สึกว่าคนโบราณเขาช่างคิดดีค่ะ ชื่อของแต่ละสีก็สวยงามทั้งนั้น

อ้อ..ไ้ด้รับไดอารี่เตือน(ให้มี)สติของวัดป่าโสมพนัสแล้วนะคะ ^ ^ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ กำลังหาเล่มที่จะนำไปเขียนใช้ที่ต่างประเทศพอดี ไปเที่ยวนี้รู้สึกเหมือนตัวเองไปธุดงค์ 5555

แล้วจะมาเล่าสู่กันฟังถึงการปฏิบัติต่อไปค่ะ

Little Jazz

เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2008 15:20 น. ()

อืมม์ มีชาติตระกูลแฮะเจ้าไก่นี่ แต่หนูไม่ถูกชะตามานานแล้วค่ะ สมัยวัยรุ่นแถวบ้านเขาเลี้ยงอยู่ตัวหนึ่ง มันชอบทำหน้าตาประสงค์ร้ายปรี่เข้ามาจะจิกตาตุ่ม แหม...ตัวกระเปี๊ยกเดียวทำซ่าส์ ปกติก็ไม่ยุ่งด้วยนะคะ ต่างคนต่างอยู่ เคยมีหนหนึ่งมันเอาจริง เดินหนีก็ไม่ลดละ จะจิกตรูให้ได้ใช่มั้ย บังเอิญวันนั้นเลยตัดสินใจแปเข้าไปหนึ่งที กลิ้งหลุนๆ เป็นลูกฟุตบอล จากนั้นก็เลิกซ่าส์ ไม่กล้าเข้าใกล้เราอีกเลย โหดไปหน่อยแต่ถ้าไม่แปก็คงโดนจิกเพราะไล่ชู่วส์ๆ ก็แล้ว เอ็ดก็แล้ว คงนึกว่าเรากลัว ได้ใจไม่ถอยง่ายๆ ดีที่วันนั้นหนูอารมณ์แจ่มใส ถ้าเป็นช่วงหงุดหงิดนี่แจ้น้อยได้ไปเฝ้าเง็กเซียนชัวร์ 555

ที่บ้านหุ้นส่วนหนูเขาก็เลี้ยง เจ้านี่ชอบขึ้นไปไข่บนกระจังหน้ารถโฟวีล บางทีออกรถแล้วพึ่งเห็นมันกลิ้งหลุนๆ ไข่ไม่เป็นที่ประจำ ตอนไข้หวัดนกมาตายเกือบหมด เหลืออยู่ไม่กี่ตัว แต่ตอนนี้สงสัยชีวิตจะไม่ค่อยเป็นสุขเท่าไหร่ เพราะลูกชายคนโตเขาพึ่งจะซื้อ BB Gun มาเล่น เจ้าแจ้นี่เป็นเป้าเคลื่อนที่ชั้นหนึ่ง ; P

ยุวนุช