ชีวิตและการงาน ... อีกวันที่ความสุขไหลเวียนมาทักทายอย่างไม่เปลี่ยนแปลง


เช้าตรู่ของเมื่อวาน  ผมโดนน้องแผ่นดินปลุกด้วยกลยุทธไม้ตายอันทรงพลังด้วยการจู๊บแก้ม (แสนรัก)  ฟอดใหญ่   พร้อมเสียงใส ๆ  ในเช้าชื่นแห่งชีวิตในทำนองว่า “พ่อ… ลุกมาเบิ่งพระสังข์ทองกับดินแม้…”

 

 

ถึงแม้จะนอนดึกมากแค่ไหน   ผมก็ยินดีที่จะถีบกายลุกจากที่นอน  เพราะนานและนานมากแล้วที่ผมไม่ค่อยมีเวลาให้กับลูก ๆ  ในห้วงเช้าเช่นนี้  แต่พอละครจักร ๆ วงศ์ ๆ  ปิดฉากลง  ผมก็มีอันโบกมือโบกไม้ให้กับคนในครอบครัว  เพราะต้องออกจากบ้านไปร่วมกิจกรรมกับนิสิต  ซึ่งวันนี้เป็นการแข่งฟุตบอลประเพณีระหว่างมหาวิทยาลัยขอนแก่นกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม

 

 

 

 

 

ฟุตบอลประเพณีดังกล่าวดำเนินมาถึงครั้งที่  6  เป็นการดำเนินการในระดับขององค์กรนิสิตนักศึกษา  ส่วนระดับมหาวิทยาลัยยังไม่ได้เข้าสู่ระบบกันอย่างที่ควรจะเป็น   ดังนั้นในปีนี้   ผมและทีมงาน   จึงได้พยายามเรียนเชิญระดับบุคลากรที่เกี่ยวข้องจาก ม.ขอนแก่นมาพูดคุยในเรื่องดังกล่าว

 

 

 

 

เป็นที่น่ายินดีว่า  ตั้งแต่ปีหน้าเป็นต้นไป  ฟุตบอลประเพณีจะมีมิติความเป็น “สถาบัน”  มาร่วมอย่างเป็นรูปธรรมเสียที   กระนั้นก็ต้องยอมรับว่า  ปีนี้บรรดาผู้นำทั้งสองสถาบันก็ดูจะไม่พร้อมเท่าที่ควร   แต่ทุกฝ่ายก็พยายามประคองให้กิจกรรมนี้ดำเนินไปได้โดยไม่ต้องเว้นวรรค !

 

 

 

ภาคเช้า,  นิสิตนักศึกษาสองสถาบันนำผ้าป่าไปทอดถวายที่วัดบ้านดอนสวน  ซึ่งเป็นวัดที่อยู่ติดกับมหาวิทยาลัยฯ  เรื่องราวของผ้าป่าในครั้งนี้  เป็นความคิดริเริ่มของนายกองค์การนักศึกษาจาก ม.ขอนแก่น  และถือเป็นครั้งแรกที่จัดกิจกรรมทำนองนี้แทรกขึ้นในฟุตบอลประเพณี  โดยผ้าป่าครั้งนี้ได้เงินมาร่วมทำบุญไม่มากไม่น้อย นั่นคือ  25,240  บาท …

 

 

 

 

 

ครั้นล่วงเข้าช่วงบ่ายก็เป็นการเดินพาเหรด   ภายในขบวนจัดกันอย่างเรียบง่าย  ภายในขบวนก็รณรงค์หลากเรื่องราวเหมือนกัน  และยังยืนยันในเจตนารมณ์ในการขับเคลื่อนเรื่องแอลกอฮอล์ในมหาวิทยาลัยอย่างต่อเนื่อง   โดยนิสิต มมส  ก็นำป้ายรณรงค์เรื่องดังกล่าวมาเดินร่วมขบวนอย่างชัดเจน

 

 

ฟุตบอลคู่กระชิบมิตรระหว่างผู้บริหาร, บุคลากรและผู้นำองค์กรเปิดตัวในเวลาเกือบ ๆ บ่าย 4 โมงเย็น   ผลปรากฏว่าผู้มาเยือนถลุง มมส   อย่างเอ็นดูไป 2 :  0  ส่วนคู่เอกนั้น  เจ้าภาพ มมส พลิกกลับมาชนะด้วยสกอร์ 1 :  0

 

 


จากนั้น,  ก็ร่วมรับประทานอาหารเย็นร่วมกันในลานสะเดา  มี “วงแคน”  ชมรมนาฏศิลป์และดนตรีพื้นเมืองมาขับกล่อมอย่างพอประมาณ  ขณะที่ ม.ขอนแก่นก็นำนักร้องเสียงดีมา 2  ท่าน  สร้างความคึกคักและอบอุ่นให้กันและกันอย่างสนิทแน่น  และยุติลงในราว ๆ  4  ทุ่มเศษ


ผมกลับมาถึงที่พักในราวเกือบ ๆ  จะ 5  ทุ่ม   เพื่อทำหน้าที่ของคนในครอบครัวอย่างพร้อมหน้า  และนี่คืออีกวันที่ผมยังมีความสุขกับการทำงานอย่างไม่เปลี่ยนแปลง

 

 

อย่างไรก็ตาม   ผมได้ถือโอกาสพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ของ ม.ขอนแก่นว่า  ปีหน้ากิจกรรมนี้จะขยับมาเป็นความร่วมมือของสองมหาวิทยาลัยอย่างเป็นรูปธรรมากขึ้น  ผมเสนอให้มีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์การทำงานของบุคลากรด้วย  ซึ่งไม่เน้นพิธีการ  คุยกันง่าย ๆ สบาย ๆ  ได้สาระและไม่ใช้เวลาเนิ่นนาน   ...    รวมถึงการจัดมหกรรมกิจกรรมนิสิตนักศึกษาในระดับภูมิภาคด้วยเหมือนกัน

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 162960เขียนเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2008 07:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน 2012 17:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (29)
  • ดีใจ กับ แผ่นดิน ด้วยนะจ้ะ  ลูกๆ มาอยู่ใกล้
  • กำลังใจมาอีก โข ใช่มั้ยคะ
  • ลูก คือ น้ำทิพย์ ชะโลมจิตใจ จริงจ้ะ  พี่ได้รับทุกเมื่อเชื่อวัน คำหวานจากลูก มันสุดซึ้ง  ...........
  • ดูแลสุขภาพ และครอบครัว นะคะ

สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน

มีงานให้ทำ ทุกวันเลยจริงๆด้วย

งานนี้ สร้างสังคมดีค่ะ ขอสนับสนุน ด้วยการให้กำลังใจค่ะ
  • สวัสดีครับอ้ายแผ่นดินที่รัก
  • จากที่พี่บอกว่า  " พี่วางโปรแกรมลงเม็กดำ 22 - 23 ก.พ. "
  • วันที่ 23 - 24  มีมีบรรยายให้ นศ.ปริญญาโท  ที่ มมส. ครับ
  • อยากไปด้วยอีหลีครับ แต่กะติดภาระกิจวันที่ว่าอีก
  • เฮ็ดจั่งได๋น้อครับ

สวัสดีครับอาจารย์

  • มีงานทำ มีกิจกรรมตลอด ก็ดี
  • ถ้าใจรักที่จะทำ มันก็มีความสุข
  • ใช่ไหมครับอาจารย์
  • ขอบคุณมากครับ

มีงานให้คิด ให้ทำได้ตลอด ไม่เคยว่างเว้นเลยนะคะ

ดีไปอีกแบบ เป็นต้นแบบให้ลูกๆ รับรองเชื้อไม่ทิ้งแถวค่ะ

สวัสดีครับ..

 

P

  • ผมเพิ่งกลับจากการไปราชการปิดค่ายที่ อ.วังสามหมอ  จ.อุดรธานี
  • อากาศที่นั่นหนาวเย็นมาก   และยิ่งมีฝนตกโปรยสายอยู่ตลอดเวลายิ่งทำให้อากาศเย็นชื้นอย่างเหน็บหนาว 
  • ชาวบ้านและเด็ก ๆ  ในหมู่บ้านน่ารักมาก    พวกเขาดูมีความสุขและความผูกพันกับนิสิตอย่างเห็นได้ชัด
  • .........
  • ส่วนกิจกรรมที่เกิดขึ้นในบันทึกนี้นั้น   ก็ปิดฉากลงด้วยดี
  • ในช่วงเย็น   คุณแม่บ้านพาลูก ๆ  ไปให้กำลังใจผมที่ขอบสนาม   ซึ่งอากาศก็หนาวเย็นมาก ..ลมแรงพัดโบกอยู่เป็นระยะ
  • จากนั้นเธอจึงพาลูก ๆ  ฉีกไปเที่ยวงานกาชาด   อย่างน้อยก็ช่วยให้ผมได้ทำงานเต็มที่   และไม่ให้ลูก ๆ ได้จำเจกับภาพที่ผมกรำงานอยู่อย่างไม่มีเวลาว่าง
  • .....
  • ชีวิตยังคงต้องเป็นเช่นนี้ไปอีกนานโข
  • และผมก็ยังเต็มใจ, มีความสุขที่จะเผชิญชะตากรรมเหล่านี้สืบไป

สวัสดีครับ ป้าแดง...

P

 

  • เดินทางไปวังสามหมอสนุกมากครับ..
  • เส้นทางเต็มไปด้วยไร่อ้อยและรถบรรทุกอ้อยหลายสิบคัน
  • อากาศหนาว..จนผมรู้สึกหนาวลงถึงกระดูกสันหลัง
  • นิสิตเชิญขึ้นกล่าวขอบคุณชาวบ้านก็พูดแทบไม่รู้เรื่อง  เพราะปากสั่นด้วยพิษหนาว
  • ......
  • นี่แหละครับชีวิตผม...
  • เดินทางบ่อยครั้ง.... ทำงานดึก  วันหยุดก็ไม่ได้หยุดเหมือนชาวบ้าน
  • ชินแล้ว.... และมีความสุขดีครับ

 

สวัสดีครับ

 

P

ฟุตบอลประเพณีในปีนี้  จัดขึ้นบนพื้นฐานความตั้งใจของสองสถาบัน  และดูจากเนื้องานก็เห็นชัดว่าไม่ค่อยมีความพร้อมนัก  แต่ทุกฝ่ายก็ไม่ต้องการให้กิจกรรมนี้หยุดชะงักไป  เลยระดมคน  ระดมงานเท่าที่ทำได้

แต่ก็ถือว่าปีนี้เป็นนิมิตรหมายที่ดีที่มีกิจกรรมผ้าป่ามาเสริมแรงให้นิสิตและนักศึกษาจากสองสถาบันได้ทำประโยชน์เพื่อสังคมร่วมกัน   ปีหน้า "มข"  เป็นเจ้าภาพก็น่าจะได้มีโอกาสไปทอดผ้าป่าที่ขอนแก่นบ้าง

ในงานเลี้ยงนั้น  บรรยากาศเป็นไปด้วยความชื่นมื่น  - สนุกสนานและเป็นกันเองอย่างน่ารัก  เชื่อว่าปีหน้านั้น  กิจกรรมนี้จะเป็นรูปธรรมและมีความเป็นสถาบันของทั้งสองฝ่ายเข้าไปเกี่ยวข้องอย่างชัดเจน

ขอบคุณครับ,

สายลมครับ...

 

P

 

พักนี้พี่ค้นหาเวลาว่างไม่เจอจริง ๆ ....  อาทิตย์หน้าก็ต้องไปราชการจัดสัมมนาใหญ่ที่ นาดูน  มีกลุ่มที่เข้าร่วมเป็นสถาบันการศึกษาในภาคอีสาน

เรื่องที่สัมมนาเป็นเรื่องของการรับน้อง... ไม่รู้จะเกิดดอกผลทางความคิดแค่ไหน  และจะมีใครนำแนวคิดใดมาแลกเปลี่ยนกันบ้าง...  ซึ่งกว่าจะถึงวันนั้นก็เท่ากับว่า  พี่ต้องเตรียมงานหนักตลอดสัปดาห์ ...  ส่วนสัปดาห์ถัดไปก็มีตารางสัญจรไปแถว ๆ อ.บรบือ และปิดท้ายที่เม็กดำ ...

นี่คือตารางชีวตแต่เพียงสังเขปนะน้องรัก !

สวัสดีครับ..

 

P

 


 

แน่นอนครับ... ผมมีความสุขกับจังหวะชีวิตเหล่านี้  แต่ก็เป็นในแบบฉบับทำไปบ่นไปนั่นแหละครับ

 

ตอนนี้อากาศที่มหาสารคามหนาวเย็นมาก...  ไม่รู้ทางใต้เป็ยนังไงบ้างก้ไม่รู้

สวัสดีครับ...

 

P

 


 

วิถีการทำงานของผม  ยังคงเป็นไปในทำนองนี้อย่างไม่รู้จบเป็นแน่  และก้หวังแต่เพียงว่า   วิถีชีวิตเช่นนี้จะกลายเป็นต้นทุนที่ดีของลูกด้วยเช่นกัน

 

 

  • มาถึงวังสามหมอ..ใกล้ๆนี่เอง
  • ขยันออกชุมชนจริงๆเลย
  • ยังมีเวลาเขียนบันทึกดีๆให้อ่าน
  • น่าชื่นชมมากครับ

น่าสนุกจังนะคะ..คุณพนัส.. อ่านแล้วยิ้มค่ะ..ลูกๆก็น่ารัก..ชวนคุณพ่อมาดูละครพระสังข์ทอง..เป็นไงคะ..สนุกมั๊ยคะ.. ระวังดูบ่อยๆจะติดนะคะ..55

มีความสุขทั้งกับการทำงานและกับครอบครัวนะคะ..

สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน

เวลาที่มีค่า คือ..เวลาที่อยู่กับ...ผู้ที่เขาต้องการเราค่ะ... ( ลูกๆ และครอบครัว ) แม้วินาทีก็มีค่า สร้างความสุข ประทับใจได้ตลอดชีวิตค่ะ

สวัสดีครับ...

 

P

KP
  • ที่จริงแล้ว  ผมชอบงานลุย ๆ ในลักษณะการออกชุมชนมากกว่าอยู่ในสำนักงาน
  • ได้ชื่นชมธรรมชาติและวิถีชีวิตของผู้คนหลากหลายขึ้น
  • การไป วังสามหมอคราวนี้   ใช้เวลาเดินทางค่อนข้างมาก  เพราะไม่คุ้นชินกับเส้นทาง
  • สองฝั่งทางก่อนถึงโรงเรียน  เขียวงามไปด้วยต้นไม้หลากชนิด
  • ถนนลูกรัง, ดินภูเขาเหนียวเหนอะเพราะฝนตกฉ่ำชื้นติดต่อกันหลายวัน
  • แต่ทุกอย่างก็ดำเนินไปด้วยดี...
  • ผ้าห่มได้รับการบริจาคมาร้อยกว่าผืน  ซึ่งเฉลี่ยแล้วก้ได้ครอบครัวละผืนพอดี
  • เป็นกิจกรรมที่ดี ...และผมก้ประทับใจมากเลยทีเดียว

 

  • ตามมาดูกิจกรรม
  • หลังจากไปเป็นคนพเนจรอยู่พักใหญ่
  • สบายดีไหมครับ

สวัสดีค่ะ

งานเยอะจนแม่บ้านเริ่มมีอาการงอนแล้วค่า อิอิอิ

 

สวัสดีครับ  คุณครูแอ๊ว

  • ตอนนี้ลูก ๆ  ก็ติดละครจักร ๆ วงศ์ ๆ ทางช่อง 7  ทุกเรื่อง  โดยเฉพาะเรื่องที่แล้วนั้นค่อนข้างจะชอบมาก 
  • ละครเช้าก็ดีไปอีกแบบ  สอนให้เด็กมีจินตนาการได้ดี  มีภาพวิถีความเป็นไทยให้เขาได้สัมผัสด้วยเหมือนกัน
  • และที่สำคัญอีกประการคือ  เขาจะได้ตื่นไม่สายนัก  เพราะมีนัดกับละครนั่นเอง
  • ผมมองว่า  การลุกมาดูละครภาคเช้ากับลูกก็ถือเป็นกิจกรรมที่ดี   เพราะทำให้เรามีเรื่องสนทนากัน ...บางครั้งเราก็สอนเขาไปพร้อม ๆ กับเนื้อเรื่อง  เช่น  เรื่องทำดี ทำชั่ว ....
  • สัปดาห์ใดไม่ได้ดู  เพราะมีภารกิจราชการ   ก็จะกลับมาถามเขาว่าถึงตอนไหนแล้ว... พระเอกเป็นยังไง ... หรือถ้าไม่ถามเขาก็จะเฃ่าให้เราฟังถึงเรื่องราวเหล่านั้น
  • ....
  • บัดนี้เรียกได้ว่า   ละครจักร ๆ วงศ์ ๆ  ได้กลายมาเป็นกิจวัตรประจำวันหยุดสำหรับผมกับลูกอยางสนิทแน่นไปแล้ว ...แหละครับ

 ครูเอ .. ครับ


ผมเองตระหนักดีว่า  ตนเองมีเวลาน้อยนิดกับการให้ครอบครัว   หากจำเป็นก็หนีบพาพวกเขาไปราชการด้วย  ตะลุยไปในหมู่บ้านหรือค่ายต่าง ๆ  และดูเหมือนเด็ก ๆ ก็จะมีความสุขกับกิจกรรมเหล่านั้นอยู่ไม่ใช่น้อย   มีนิสิตคอยเป็นพี่เลี้ยง พาทำโน่นทำนี่อย่างไม่รู้เหนื่อย  ...
ผมจึงได้แต่หวังว่า  กิจกรรมที่เราได้สัมผัสในสังคมของผู้ใหญ่เช่นนี้  จะเป็นเชื้อเพลิงที่ดีของการดำเนินชีวิตเขาเอง...
อย่างน้อยเขาก็จะได้รู้ว่า  ความหมายของชีวิต  คงไม่ได้มีอยู่แต่เฉพาะการทำอะไรเพื่อตนเองเสมอไป
....
ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ อ. ขจิต ฝอยทอง  


 

ผมสบายดีครับ... แต่ยังควานหาเวลาว่างไม่เจอดังใจหวัง  ชีพจรก็ลงเท้าอยู่เนือง ๆ ...  เป็นวิถีที่ไม่เปลี่ยนแปลง   ซึ่งหมายถึงยังมีความสุขตามอัตภาพของตนเอง..

รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

 

แวะมาอีกทีพร้อม ขออวยพรให้โชคดีค่ะ

น้องนุ้ยcsmsu
.

งานเยอะจนแม่บ้านเริ่มมีอาการงอนแล้วค่า

....

พี่เองก็พยายามอย่างมากเลยทีเดียวกับเรื่องวันว่าง  แต่ที่เห็นก็คือ  มันยากยิ่งนัก... ปัจจัยภายนอกมีอิทธิพลกับเรามาก

เอาไว้ชดเชยให้เต็มที่ในช่วงปิดเทอมก็น่าจะดีนะ...

เมษายนปีนี้ พี่คงไม่โชคร้ายเกินไปกระมัง...  คงได้พักผ่อนอย่างเต็มกำลังเสียที

สวัสดีครับ พี่ศศินันท์... Sasinanda 

เช้าวันนี้อากาศดีมากครับ  ผมเองก็กำลังเตรียมตัวเดินทางไปราชการอีกครั้ง   ยังคงมีกำลังและแรงใจในการทำงานเหมือนเคย ...เหนื่อยบ้าง  อ่อนล้าบ้างเป็นพัก ๆ  แต่ทุกอย่างก็กลับคืนมาสู่สภาวะเดิมในไม่นาน

ขอบคุณครับ -

สวัสดีค่ะ อาจารย์แผ่นดิน

  • ตามมารู้จักกับอาจารย์ค่ะ
  • อาจารย์น่ารักมากค่ะ
  • ช่วงนี้ถือว่าเป็นช่วงที่อาจารย์ต้องทำงานมาก นี่คือประสบการณ์ที่ดีนะคะ
  • แล้วสักวันหนึ่งอาจารย์ต้องเห็นว่าการได้ตะลอนไปทำงานอาจารย์จะมีเรื่องเล่าให้ลูก ๆฟังอีกเยอะแยะค่ะ
  • มีอีกหลายคนบนโลกนี้ทีไม่มีโอกาสดังเช่นอาจารย์
  • เชื่อว่าอาจารย์บริหารจัดการกะครอบครัวที่อบอุ่นได้แน่นอนค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ทำงานอย่างสนุกและมีความสุขกับงานนะคะ
  • จะแวะมาอีกค่ะ

สวัสดีครับ ..meowadee

  • ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ
  • เมื่อวานก็เพิ่งกลับจากหนองคาย  - ไปค่ายพัฒนานิสิตที่วัดป่าหินหมากเป้ง  โดยมีน้องดินนั่งรถไปเป็นเพื่อน
  • เราคุยกันหลายเรื่อง.. รวมทั้งเรื่องชีวิตและการงานของผมด้วย
  • เขาพอที่จะเข้าใจว่า  การเป็นหัวหน้าคน  ต้องดูแลลูกน้อง  และเข้าเองก็ชอบที่จะเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ กับพี่นิสิต
  • บางครั้ง, คำพูดคำจาของเขาจึงดูเป็นผู้ใหญ่เกินตัวอยู่พอสมควร
  • ซึ่งนั่นก็น่าจะเป็นผลพวงของการได้ใช้ชีวิตอยู่กับสังคมของผู้ใหญ่ด้วยเหมือนกัน
  • .....
  • ขอบคุณครับ

 

สวัสดีค่ะอาจารย์แผ่นดิน

  • ดีจังค่ะ น้องดินจะเติบโตท่ามกลางของความเป็นจริงทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการเข้าสังคม  การพูดจา  การเคารพของผู้คน ฯลฯและความจริงอื่น ๆ อีกมากมาย
  • นั่นก็เท่ากับว่าน้องดินจะต้องเริ่มเรียนรู้ อีกหน่อยก็แยกแยะได้ค่ะ
  • ประสบการณ์ตรงที่มีคุณพ่อคอยให้ข้อคิดอยู่ข้าง ๆ หาไม่ได้อีกแล้วค่ะ
  • บทเรียนมิใช่อยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยมเท่านั้นจริงไหมคะ
  • ขอให้มีความสุขตลอดไปนะคะ

สวัสดีครับ  meowadee

หากมีเวลาผมชอบที่จะตื่นมาดูละครจัก ๆ วงศ์กับลูก  อย่างน้อยก็จะสอนแทรกให้เขาได้รับรู้ว่า  ..พฤติกรรมอย่างนั้นไม่ดี  เป็นความชั่ว ...  สิ่งนี้เป็นความดี ..มีน้ำใจ ..

นั่นคือความสุขที่ผมพยายามสัมผัสร่วมกับลูก ๆ ..และใช้ละครในภาคเช้าเป็นบทเรียนง่าย ๆ  ให้กับลูก ๆ ..

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ อาจารย์ มนัส ผมเป็นนิสิต มมส คณะมนุษศาสตร์ สาขาประวัติศาสตร์ ซึ่งปัจจุบันผมกำลัง ทำ นิพนธ์เกี่ยวกับ ฟุตบอลประเพณี มข-มมส ตั้งแต่ ครั้งที่ 1-9 กระผมอยากได้ข้อมูลและลายเอียดเกี่ยวกับ กิจกรรมฟุตบอลประเพณี มข-มมส จึงขอรบกวนท่านอาจารย์ มนัส มา ณ โอกาสนี้ครับ ขอบคุณ ล่วงหน้าครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท