นิทาน : แครอท ไข่ต้ม และน้ำกาแฟ

"เมื่อความทุกข์มาเคาะประตูเรียกหน้าบ้าน ลูกจะขานรับด้วยวิธีใด ? ลูกจะเป็น แครอท ไข่ หรือ เมล็ดกาแฟ ? "

เมื่อลูกสาวพร่ำพรรณนากับพ่อ ถึงความทุกข์ในชีวิตว่า เธอไม่รู้จะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร จะเดินหน้าต่อไปดีหรือกลับหลังหันและเลิกล้มดี เธอรู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับการกระเสือกสะสนดิ้นรน ดูเหมือนว่าปัญหาเกิดไม่มีที่สิ้นสุด แก้ไขไปได้เรื่องหนึ่ง เรื่องใหม่ก็ตามมาอีก

พ่อของเธอ ซึ่งมีอาชีพเป็นพ่อครัว พาเธอไปยังห้องครัว แล้วเตรียมน้ำใส่หม้อ 3 ใบ วางหม้อทั้ง 3 บนเตาไฟร้อนๆ สักครู่น้ำในหม้อก็เดือด เขาใส่แครอทลงไปในหม้อที่ 1 ใส่ไข่ลงไปในหม้อที่ 2 และ ใส่เมล็ดกาแฟลงไปในหม้อที่ 3 จากนั้นเขาก็รอให้มันต้มต่อไป โดยไม่เอื้อนเอ่ยคำพูดใดใดออกมาเลย

ลูกสาวเฝ้ารอด้วยใจที่ร้อนรน สงสัยว่าพ่อกำลังจะทำอะไร 20 นาทีต่อมา พ่อของเธอก็ปิดเตาไฟ ช้อนแครอทออกจากหม้อใส่ชามไว้ ตักไข่ที่ต้มสุกลงในชามอีกใบ และกรองเมล็ดกาแฟออกเหลือไว้แต่น้ำกาแฟรินใส่ถ้วย

แล้วพ่อก็หันมาถามลูกสาวว่า " ลูกรัก เห็นอะไรบ้าง? "

" แครอท ไข่ต้ม และน้ำกาแฟ ค่ะ " ลูกสาวตอบอย่างไม่ใส่ใจ

พ่อเรียกให้ลูกสาวขยับมาดูใกล้ๆอีกนิด และบอกว่า " ลองจับแครอทดูสิ " ลูกสาวไม่ทันได้สังเกตว่า แครอทมันนิ่มขึ้น

พ่อขอให้ลูกสาวหยิบไข่มาปอกเปลือกออก เธอก็เพียงเห็นไข่ต้มแข็งๆ ใบหนึ่ง

และท้ายสุด พ่อก็บอกให้เธอจิบกาแฟในถ้วย ลูกสาวเผยอรอยยิ้มเล็กน้อยหลังจากได้ลิ้มรสกาแฟที่หอมชุ่มคอ และเอ่ยถามพ่อว่า " มันหมายความว่ายังงัยค่ะพ่อ ? "