สำนึกแห่งการรับใช้คือการสร้างคุณธรรมและจริยธรรม

เมือไม่กี่วันที่ผ่านมาได้ติดตามข่าวสารเกี่ยวกับการแสวงหาคุณธรรมและจริยธรรมซึ่งกำลังสูญหายไปจากสังคมไทย ที่สำคัญได้ติดตามกระบวนการทำงานของนักศึกษาในประเทศไทยพบว่า    การกระตุ้นจิตสำนึกให้พึงมีและพึงเกิดแก่นักศึกษาลดลงอย่างน่าใจหายเพราะการคิด เหล่านั้นต้องไม่ปฏิเสธว่าครูอาจารย์เป็นตัวบังคับ หรือมีอิทธิพลต่อความคิดของนักศึกษาแล้วแสดงออกมาเป็นการกระทำ  การตระหนักนั้นไม่ปรากฏอยู่แล้วในหัวใจของครู เพราะครูเองก็ทำงานอยู่บนพื้นฐานของระบบบทุนนิยมภายใต้การแสวงหาประโยชน์อย่างไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อครูซึ่งเป็นต้นแบบทำตัวให้นักศึกษาเห็น ยิ่งไปกว่าอาจชักนำนักศึกษาลงคูไปด้วย แล้วเราจะหาดุลยภาพในสังคมได้อย่างไร

นักศึกษาที่จบการศึกษาไปยังไม่รู้ว่าตัวเองจะดำรงตนอย่างไร ช่วยสังคมอย่างไรเพราะครูสอนว่าจะเอาเปรียบสังคมอย่างไร

คงอยากเห็นครูแท้ที่ทำงานเพื่อบ้านเมืองใช่เพียงแต่รับใช้นักการเมืองเพื่อตน