หลังจากได้ทราบความหมายของการเต้นรำของผึ้งไปแล้ว วันนี้เราจะมาดูว่าผึ้งยังมีการสื่อสารกันอย่างไรอีกบ้าง
ผึ้งไม่ได้รู้ภาษามาแต่กำเนิด ต้องมีการเรียนรู้ ฝึกฝนเอาภายหลังจนชำนาญแล้วจึงออกบินหาอาหาร โดยเรียนรู้จากผึ้งรุ่นพี่ที่มีความชำนาญแล้ว เมื่อผึ้งรุ่นพี่เต้นรำ ผึ้งสาวๆ ก็จะเอาหนวดไปแตะ เพื่อที่จะเรียนรู้ว่าการเต้นรำนั้นหมายความว่าอย่างไร และการเต้นรำเป็นแบบไหน การเต้นรำของผึ้งในแต่ละสายพันธุ์ จะมีความใกล้เคียงกันเป็นส่วนมาก แต่ก็มีข้อแตกต่างกันบ้างเล็กน้อย คือ จะมีสำเนียง (Dialect) ที่แตกต่างกัน
ผึ้งสามารถรู้ตำแหน่งของดวงอาทิตย์ได้ ถึงแม้ท้องฟ้าจะปกคลุมด้วยเมฆ เพราะตาของผึ้งจะไวต่อแสงอุลตร้าไวโอแลต (Ultra-violet) ที่ส่องผ่านก้อนเมฆ ในวันที่มีแดดดี ในช่วงเวลาบ่ายโมงถึงบ่ายสามจะไม่ค่อยพบว่ามีการเต้นรำภายในรังผึ้งในแถบเส้นศูนย์สูตร เมื่อดวงอาทิตย์อยู่ตรงศีรษะ พบว่าผึ้งจะไม่มีการเต้นรำและหยุดออกหาอาหาร
ถ้าแหล่งอาหารอยู่ทางซ้ายของดวงอาทิตย์ ผึ้งจะเต้นรำทำมุมทางด้านซ้ายของแรงโน้มถ่วงของโลก ถ้าแหล่งอาหารอยู่ทางขวาของดวงอาทิตย์ ผึ้งก็จะเต้นรำทำมุมทางด้านขวาของแรงโน้มถ่วงของโลก
ในการเต้นรำบอกทิศทาง บางทีผึ้งอาจใช้สิ่งอื่นเป็นตัวสังเกตแทนดวงอาทิตย์ เช่น ป่าแนวชายฝั่งทะเล หรือถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ ถ้าผึ้งต้องบินอ้อมภูเขา หรือก้อนหินใหญ่ๆ เพื่อไปยังแหล่งอาหาร ในการเต้นรำผึ้งจะบอกระยะทางจากรังไปยังแหล่งอาหารเป็นเส้นตรง การเต้นรำของผึ้งจะบอกเฉพาะทิศทาง ระยะทางเท่านั้น ไม่บอกความสูงของแหล่งอาหารว่า อยู่สูงหรือต่ำแค่ไหน
ผึ้งสามารถรับรู้แรงโน้มถ่วงของโลกได้ ก็โดยมีอวัยวะรับรู้การทรงตัว เป็นแผงเส้นขนเล็กๆ ติดอยู่ที่ด้านหลังของส่วนหัว เมื่อผึ้งเคลื่อนไหว ประสาทที่เส้นขนเล็กๆ นี้ก็จะรับรู้ว่าตัวผึ้งอยู่ตรงกับแนวไหนขอวแรงโน้มถ่วงโลก อวัยวะนี้นอกจากใช้ในการเต้นรำแล้ว ยังสำคัญอย่างยิ่งในการที่ทำให้ผึ้งสร้างรวงได้ถูกต้องและสม่ำเสมอ
ไม่มีความเห็น