Learn to Share.... Share to Learn (2 )
คืนวันที่ 19 กรกฎาคม 2548... เมื่อความู้ที่ได้รับจากการเรียนและกิจกรรมหรือที่เรียนว่า เรียนปนเล่น (Play and learn ) ในค่ายทักษะชีวิต..และจากการออกไปเรียนรู้วิถีชีวิตของชุมชนในตำบลท่าข้าม อ.ท่าแซะ นักศึกษา ทั้ง 200 ชีวิต ก็ได้รับมอบหมายให้นำเอาความรู้ทั้งหมดมาบูรณาการเป็นกิจกรรมการละเล่านพื้นบ้านและประเพณีวัฒนธรรมพื้นบ้านต่าง ๆ นักศึกษา กศน. ก็ได้จัดการแสดงที่เป็นสถานการณ์จำลองมาถ่ายทอดให้ชาวค่ายฯและชาวบ้านดู ..ยกตัวอย่างเช่น การเล่นเรือบก การร้องเล่นเพลงนา.. การจัดพิธีแต่งงานแบบไทย ๆ การเล่นสงกรานต์ การแห่เทียนพรรษา... การแห่นาคฯลฯ ซึ่งการแสดงทุกกิจกรรมนักศึกษาทุมีส่วนร่วมทุกคน แถมภูมิปัญญาและผู้รู้ในท้องถิ่นก็ได้มาเติมต็มความรู้ตลอดเวลา โดยฌฉพาะในส่วนของพิธีกร พิธีการ เจ้าอาวาสวัดหนองเรือก็ได้มาอธิบายเสริม เพิ่มเติมให้นักศึกษา...ชาวบ้านต่างก็พูดกันว่ารู้สกดีใจที่เยาวชนกลุ่มนี้มาฟื้นฟูประเพณี วัฒนธรรมพื้นบ้านที่หลายคนเกือนลืมไปแล้ว.... และถ้านักศึกษาระดับมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นคนระดับมันสมองของประเทศ..จะหันมาเอาประเพณีวัฒนธรรม การละเล่นพื้นบ้านแบบนี้ ไปใช้ในการรับน้องใหม่บ้าง.. ก็ไม่สงวนลิขสิทธิ์.......... ของขอบุคุณ สำนักงานวัฒธรรมจังหวัดขุมพร วัดหนองเรือ..พระครูสุธรรมประกาศ.. ชาวบ้านทุกคน ภูมิปัญญาทุกคน..ครูอาจารย์ วิทยากรทุกท่าน ที่ร่วมกันอำนวยความสะดวก..จัดกิจกรรมการเรียนรูที่ยั่งยืนแก่นักศึกษา กศน. ในครั้งนี้....คุณภาพของคนในสังคมแห่งการเรียนรู้ต้องมีคุณธรรม จริยธรรม อนุรักษ์สร้างสรรค์ ภูมิปัญญาของท้องถิ่น
ความเห็น (1)
อยากให้ทุกชุมชนรักษาความเป็นเอกลักษณ์และอัตตลักษณ์ของชุมชน.....ผ่านทางกลุ่มเด็ก เยาวชน...ทั้งในและนอกระบบ ก่อนที่จะสายเกินไป การเรียนรู้ไม่จำเป็นต้องมีครู กับผู้เรียน แต่ควรมีบ้าน ครอบครัว พระ ชุมชน..รวมทั้งคนไทยทั้งประเทศ..คนทั้งโลก................. ควรมีการSHare ความรู้และประสบการณ์..............ไม่ให้เกิดการสูญหาย........ทั้งหมดนี้คือการบ้านที่นักการศึกษาควรคิดต่อยอด....