กับดักแห่งความสำเร็จ

การยึดมั่นถือมั่นในความสำเร็จของตนเอง จะนำไส่การติดกับดัแห่งความสำเร็จ ส่งผลให้การจัดการความรู้หยุดชะงักได้

                ในการประชุมคณะกรรมการบริหารแต่ละครั้ง ผมมักจะให้ข้อคิดและเตือนใจทีมงานของโรงพยาบาลบ้านตากอยู่เสมอว่า เวลามีคนมาดูงานหรือเวลาเขาเชิญพวกเราไปพูด ไปบรรยาย ไปนำเสนอ ขอให้พวกเราพูดอย่างถ่อมตน พูดตามความเป็นจริง อย่าคุยจนเวอร์เกินไปหรือคุยในสิ่งที่เราไม่ได้ทำจริง เพราะจะเป็นการสร้างความลำบากใจให้กับทีมงานผู้ปฏิบัติได้เพราะเวลาเขามาดูงานและถามอาจจะไม่มีให้เขาดูจริง  อย่าหลงระเริง หรือคิดว่าเราแน่กว่าเขา เก่งกว่าเขา เพราะจะถูกหมั่นไส้ได้ง่ายและดูไม่น่ารัก คนอื่นๆที่อื่นๆที่เก่งกว่าเรา ทำได้ดีกว่าเรายังมีอีกมาก

           การต้อนรับทีมศึกษาดูงานไม่ใช่หน้าที่ของประชาสัมพันธ์และงานส่งเสริมการเรียนรู้เท่านั้น แต่เป็นหน้าที่ของทุกคน ทุกจุดบริการ แต่หากงานเรายุ่งมากก็ควรขอโทษคนมาดูงานและขอให้รอหรือไปดูจุดอื่นก่อนโดยบอกอย่างสุภาพและเป็นมิตร เพราะหากงานเรายุ่งเราก็ต้องทำงานของเราก่อน หากเราบอกเขาดีๆ เขาก็จะเข้าใจและไม่เกิดความรู้สึกที่ไม่ดีต่อเรา และจะชื่นชมด้วยว่าขนาดงานยุ่งเรายังพัฒนาได้

                             ผมเองตระหนักดีว่า เราเองพัฒนาได้สัก 30 % เท่านั้น  มีอีกหลายโรงพยาบาลอีกหลายหน่วยงานที่มีการพัฒนาดีกว่าโรงพยาบาลบ้านตากมาก ดังนั้นเราจึงต้องมีการพัฒนาขึ้นเรื่อยๆและหมั่นค้นหาว่ามีสิ่งดีๆอยู่ที่ไหนบ้าง เราจะได้ไปคว้ามาเพื่อพัฒนาโรงพยาบาลของเราได้