ศึกษาดูงาน 1-4 ก.พ.49

เล่าเรื่องความหลัง

         จากการศึกษาดูงานในครั้งนี้ เราออกเดินทางกันตั้งแต่ 04.15 น. ต้องตื่นนอนกันตั้งแต่ตี 3 กว่าๆ บางคนไม่ได้นอนเลย มีมานั่งรอรถตั้งแต่เที่ยงคืนกว่าๆ เพราะกลัวว่าจะหลับแล้ววตื่นไม่ไหว ระหว่างทางแวะรับเพื่อนๆ ระหว่างทางก่อนสุดท้ายเป็นหนุ่มก้องผู้ที่มีความสุขที่สุดใน ทริปนี้ หลังสุดเป็นน้องสาวผู้น่ารักของพวกเราคือสาวเจนคนที่ต้องสวยตลอดเวลาแม้แต่ก่อนนอน ถึงกรุงเทพราวๆ 4 ทุ่ม เชื่อหรือไม่ว่าคนที่ตื่นหลังสุดในการศึกษาดูงานในวันแรก คือ จรุงศรี หรือป้าน้องของใครบางคน ช่วงเช้าศึกษาดูงานสวนจิตรลดา ได้ความรู้มากมายถึงโครงการพระราชดำริของพระเจ้าอยู่หัวฯ ซึงดำเนินการมากมายเป็นตัวอย่างแก่ประชาชนชาวไทย บางโครงการเริ่มตั้งแต่ผลิตเริ่มแรกจนครบวงจรออกจำหน่าย ช่วงบ่ายแวะสภาพัฒน์ ทำให้ทราบที่มาที่ไปของแผนพัฒนา ตั้งแต่แผน 1 -10 ที่จะออกมาใช้ในปี 2550   ช่วงกลางคืนมีการฝากออมทรัพย์ประเภทประจำและเผื่อเรียกกันหลายคนผู้จัดการสหกรณ์คือท่านมานพทำกำไรได้งามทีเดียวแต่ไม่คืนกำไรให้แก่สมาชิก ตกดึกมีการหนี้เที่ยวกันหลายคนทำให้ผมต้องนอนเฝ้ายามอยู่คนเดียว                                                      วันต่อมาเข้าห้องสมุดค้นคว้าวิทยานิพนธ์แต่ละคนได้กันหลายเล่มต้องจ่ายเงินกันหลายบาทที่เดียว วันต่อมาต้องตื่นตั้วแต่ตี 4 เพราะต้องเดินทางกันตั้งแต่ตี 5 แวะชมสวนส้มดูการพัฒนามาแต่ละรุ่นจากสวนเงาะ จนถึงสวนส้มโชกุนในปัจจุบันและพัฒนาต่อไปในอนาคตโดยไม่หยุดยั้ง กลับถึงภูเก็ต 4 ทุ่มโดยสวัสดิภาพ

[ชาว ยพ.]

แล้ว ป๋าๆ ของเราละได้ข่าวว่าหนีเที่ยวพร้อมสารวัตร เพื่อไปใช้ของฝากจากญี่ปุ่น คนที่เมื่อยที่สุดของทริปนี้คือโกเล่ง ได้ข่าวว่าว่างแล้วเป็นต้องนวดทุกครั้งไป แต่อาหารอร่อยๆ ที่เราได้ทานกันก็ความคิดเขาท่านพี่นั้นเอง