คืนวันที่ 25 มกราคม 2548 นั้น กว่าฉันจะได้ล้มตัวลงนอนก็ปาเข้าไป ตีสาม ตื่นตีห้าสี่สิบห้าเพื่อมาขึ้นรถไปกรุงเทพฯ โชคดีได้หลับมาในรถอีกสองชั่วโมง ก๊งๆ นิดหน่อยแต่พอกล้อมแกล้มไปได้ ไปถึงหน้าโรงแรมกานต์มณี เจอร้าน7/11 ก็เลยไปจิบกาแฟแก้ง่วงนอน
เดินไปถึงหน้างานก็แปลกใจลึกๆ เพราะคนน้อยจังเลย คนของ กศน. เองนับแล้วไม่ถึงสิบคน นึกดีใจอยู่ในใจว่า ถ้าตัดสินใจไม่มาคงจะเสียดายแย่เลย เพราะทีแรกกะว่าจะไม่มาแล้ว ทำงานจนถึงตีสามเสร็จภารกิจแล้วเลยตัดสินใจมาได้ เลยตีใจว่าได้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ แน่ๆ เลย
ผิดหวังเล็กน้อยกับการนำเสนอของ กศน.แม่ฮ่องสอน กศน.นครศรี และกศน.อุบล เพราะท่านผู้บริหารทั้ง 2 ท่าน และ อาจารย 3 อีก 1 ท่านนั้น เก่งมาก ..แต่นำเสนอภาพของคนทำงานไม่ชัด ในระดับของผู้ปฏิบัติอย่างตัวเองนั้นอยากแลกเปลี่ยนกับ"คนทำ" ด้วยกันมากกว่า ก็เห็นภาพจาก กศน.ชุมพร ที่อาจารย์ท่านนำเสนอแบบตรงไปตรงมาดี และได้แนวคิดที่ดีมากมาตือ "การจัดการความรู้นั้น ต้องลงมือทำ ถ้าไม่ทำไม่รู้"
เพราะตัวฉันเองก็เคยเปิด Blog มาแล้ว 2 ครั้ง แต่ตัวเองไม่มีความต่อเนื่องในการบันทึกเลยต้องเปิด blog ใหม่อีกครั้งนึง ครั้งนี้ ได้เขียนถึงสิ่งที่ตัวเองนำ KM มาปฏิบัติหลังจากกลับมาจากงานมหกรรมความรู้ก็เลยรู้สึกว่า"มีไฟ" ต้องรีบปฏิบัติ ต้องบันทึก
งาน กศน. ยังมีต่อนะคะ ติดตามตอนต่อไป
ไม่มีความเห็น