27/1/49
วันนี้เริ่มงาน 8.30 น. ไปถ่ายงานอบรมระยะสั้น เรื่อง
การแจ้งข่าวร้ายและการให้คำปรึกษา แนะนำแก่ผู้ป่วยระยะท้าย
สำหรับแพทย์ประจำบ้าน ภาควิชาอายุรศาสตร์
ก็คือเป็นงานที่ทำต่อจากเมื่อวานนี้
ในวันนี้ช่วงเช้าต้องทำงานอยู่คนเดียว
เพราะพี่นเรศก็มีงานถ่ายที่อื่นอีก 1 งาน แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรครับผม
งานราบรื่นดี ส่วนในตอนบ่ายมีพี่นเรศมาอยู่เป็นเพื่อนด้วย
แต่พี่เขาก็มาๆไปๆ เพราะพี่เขามีงานค้างอยู่ที่ตึกด้วย งานเสร็จตอน
16.00 น. โดยประมาณ
สิ่งที่ได้จากวันนี้
งานวันนี้ก็ยังคงเป็นการอบรมในเรื่องของการให้คำปรึกษา แนะนำแก่ผู้ป่วยและญาติเช่นเดิม แต่ในวันนี้จะเป็นภาคปฏิบัติให้ทั้งหมดได้ทดลองให้คำปรึกษาแก่ผู้ป่วยและญาติเองจริงๆเลย แต่ผู้ป่วยจะเป็นผู้ถูกสมมุติขึ้นมานะครับ ซึ่งแต่ละท่านก็มีวิธีบอกผุ้ป่วยและญาติไม่เหมือนกัน เพราะผู้ป่วยและญาติแต่ละคนมีสภาพจิตใจ กำลังใจ ความพร้อมที่จะฟังข่าวร้ายได้ไม่เท่ากัน
หมอแต่ละท่านต้องพยายามหาให้ได้ว่า ณ เวลานั้นผู้ป่วยอยู่ในสภาพใด สามารถบอกได้หรือไม่ได้ เช่น ว่าเมื่อพูดคุยกันแล้วสังเกตเห็นว่าผู้ป่วยเข้าใจในโรค (โรคมะเร็ง) มากพอที่จะยอมรับได้ว่าตัวเองเป็นมะเร็งหรือไม่ ถ้าเขาพร้อมหมอก็สามารถบอกได้โดยตรงว่าเขาเป็นมะเร็ง ซึ่งถ้าผู้ป่วยอยู่ในสภาพไม่พร้อมจิตใจยังอ่อนแอ หมอจะต้องหลีกเลี่ยงคำพูดที่จะทำให้ผู้ป่วยรู้สึกแย่ขึ้นไปอีก หลีกเลี่ยงคำพูดที่เป็นไปไม่ได้เช่น เขาเป็นโรคที่ไม่สามารถรักษาหายได้ แต่ต้องการที่จะให้ผู้ป่วยรู้สึกดีขึ้น โดยการบอกว่าเขาอาจจะรักษาหายได้
คือนอกจากหมอจะต้องรักษาแล้วคุณหมอยังต้องรู้จักการประคองจิตใจของผู้ป่วยระยะสุดท้ายไว้ด้วย
ไม่มีความเห็น