Proceedings มหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ ๒ (๑๗)
บทสรุป การจัดการความรู้ของภาคราชการ
การนำการจัดการความรู้มาใช้ในการพัฒนาของภาคราชการ จากกรณีศึกษาของสำนักงานเกษตรจังหวัดกำแพงเพชร โรงพยาบาลบ้านตาก เครือข่ายราชการ จังหวัดนครศรีธรรมราช ที่ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ทั้งผู้ที่ทำหน้าที่เป็นคุณเอื้อ คุณอำนวย และคุณกิจ ได้มาร่วมแลกเปลี่ยนในการเสวนาครั้งนี้ มีทั้งลักษณะการดำเนินการที่เหมือนกันและแตกต่างกันไปบ้าง ตามบริบทของแต่ละองค์กรและตามประเด็นของการพัฒนาที่นำการจัดการความรู้มาใช้
แต่อย่างไรก็ตาม จะเห็นได้ว่า ปัจจัยสำคัญต่อความสำเร็จของการนำการจัดการความรู้มาใช้ของทุกหน่วยงาน ก็คือ การมีส่วนร่วมของทุกคนทุกฝ่าย ซึ่งจะเกิดได้จากมีวิสัยทัศน์ร่วมกัน การกำหนดเป้าหมายร่วมกัน เพื่อให้ทุกคนมีความเข้าใจที่ถูกต้องตรงกัน การนำเทคนิควิธี เครื่องมือต่างๆ มาใช้ในแต่ละขั้นตอน ของการจัดการความรู้ เช่น การถอดบทเรียน การประเมิน ซึ่งจะช่วยให้การจัดการความรู้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ และที่สำคัญคือการให้ความสำคัญของผู้บริหาร ที่จะต้องทำหน้าที่เป็นคุณเอื้ออย่างจริงจังด้วย ที่จะขาดเสียมิได้คือความรู้และทักษะของนักจัดการความรู้หรือคุณอำนวยซึ่งเป็นบุคคลสำคัญที่จะต้องสร้างให้เกิดบรรยากาศแห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ให้เกิดขึ้นให้ได้ และคุณกิจคือผู้ปฏิบัติซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการจัดการความรู้ ที่มีความรู้ฝังลึกอยู่ในตัว (tacit knowledge) อันเป็นความรู้ที่มีคุณค่ายิ่งในองค์กรนั้น เมื่อนำมาผสมผสานกับความรู้ภายนอก และมีการจัดการให้เป็นความรู้ชัดแจ้ง (explicit knowledge) ก็จะเกิดเป็นองค์ความรู้ใหม่ และยิ่งไปกว่านั้นหากมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ข้ามกลุ่ม มีเครือข่ายที่เชื่อมต่อกันออกไปอีก ก็จะทำให้เกิดการต่อยอดขององค์ความรู้และทำให้เกิดสังคมแห่งการเรียนรู้ได้ในที่สุด
ไม่มีความเห็น