วันนี้ในระหว่างนั่งคุยกันวันนี้ กับพี่ๆน้องในโรงพยาบาล ระหว่าพักและรอประชุมทีมส่งเสริมสุขภาพโรงพยาบาล ผมได้เปรยเล่าขึ้นมาว่า "ไม่รู้ว่าผมรู้สึกเองหรือเปล่า ช่วงนี้ทำไมผมจึงเห็นผู้ป่วยเป็นแผลที่เท้ามากขึ้น อย่างวันนี้วันเดียวเห็นคนไข้เบาหวานเท้าเน่าที่ ER ถึง 2 คน รวมๆแล้วพบมากขึ้นทุกวัน หรือจะเป็นเพราะว่าเป็นผลจากการที่เรามองหาหรือค้นหามากขึ้น หรือเพราะความเป็นเภสัชกรของผมที่ทำให้ไม่เจอเองบ่อยเหมือนกับแพทย์ พยาบาล" ผู้อำนวยการจึงบอกว่า ความจริงเป็นปัญหาที่พบกันมาอยู่ตลอดป็นปกติ อาจจะมากด้วยซ้ำจากชาวบ้านที่ต้องใช้เท้าในไร่นา แต่ด้วยศักยภาพและองค์ความรู้ของพวกเรา เดิมๆ ยังไม่ได้มุ่งแก้ปัญหาส่วนนี้ได้ต่างหาก นอกกจานี้ยังได้ให้กำลังใจผมผ่านไปที่ทีมเบาหวาน ต่อว่า ที่ รพ.เรามุ่งที่จะทำงานในเชิงรุก เพื่อป้องกันปัญหาแต่เนิ่นๆน่าจะได้ผลนะ ลองดูซักตั้งแล้วมาดูผลกัน หลังจาก ผอ.ได้ให้กำลังใจ พบว่าพี่หลายคนก็เสริมกันใหญ่ ถึงข้อดีที่เรามีการประเมินปัญหาที่เท้า ว่าตอนนี้ญาตพี่น้องของเจ้าหน้าที่เองก็ดูได้ประโยชน์และความมั่นใจมากขึ้น ผมยิ้มรับ และบอกว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันแรกที่ผมจะได้ออกไปช่วยประเมินเท้าในสถานีอนามัย จะทำให้ได้มากที่สุดเพื่อดูปัญหาด้านนี้ และรู้สึกขอบคุณพี่น้องๆที่ช่วยให้กำลังใจ เพราะผมหวั่นๆเหมือนกันว่าไปนั่งดูเท้าทั้งวันจะรอดไม๊เนี่ยเรา(ประสบการณ์ปฏิบัติจริงน้อยสุดในทีม) สรุปว่ากำลังใจจากเพื่นร่วมงาน จะทำให้งานที่ผมช่างไม่คุ้นเคย จะออกมาดีแคไหน แล้วจะมาเล่าอีกทีครับ
ภก.เอนก ทนงหาญ ผู้เล่าเรื่อง
ขอเป็นกำลังใจให้คุณเอนกและทีมเบาหวาน รพ.ธาตุพนมค่ะ พร้อมกับขอส่งข่าวดีว่า เมื่อวานนี้ได้คุยกับอาจารย์สมเกียรติเรื่องไปต่อยอด PA ที่ธาตุพนมแล้ว (เน้นเท้าและรองเท้า)อาจารย์ตอบตกลงและว่าขณะนี้เดือนมีนาคมยังว่างอยู่ รบกวนทีมธาตุพนมกำหนดวันและนัดหมายกับฝ่ายที่ทำรองเท้าด้วยนะคะ (อย่าลืมเรามีนัดออกเวที HA Forum ๑๖ มีนาคมด้วย)
ส่วนการประเมินเท้าผู้ป่วยในชุมชน คุณชนิกาทีมเทพธารินทร์ได้ข่าวแล้วบอกว่าอยากไปช่วยทำงานด้วยจริงๆ
ขอบคุณครับ
ผมจะรีบคุยกับทีม กำหนดวัน PA อีกครั้งครับ ผมว่าน่าจะต้นเดือนก่อน HA forum จะได้มีเรื่องเล่าต่อยอดมากขึ้นครับ