บริโภคงานวิจัยอย่างฉลาด

อ่านแล้วให้คุณค่ามากครับ ไม่เพียงแต่แนะนำคนที่จะใช้งานวิจัยเท่านั้น แต่บอกได้ไปถึงคนที่กำลังทำ และจะเริ่มทำวิจัย ด้วยว่าจะต้องทำอย่างไรให้งานวิจัยนั้นมีคุณค่า

     ผู้ที่มีวัตถุประสงค์ในการนําข้อค้นพบจากงานวิจัยไปใช้เพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลใน
การทํางานที่เรียกว่า ผู้บริโภคงานวิจัยหรือผู้ใช้งานวิจัย (research consumer) ต้องรู้จักเลือกอ่านงานวิจัยเข้าใจลักษณะของงานวิจัย วิพากษ์วิจารณ์งานวิจัย ตัดสินคุณค่างานวิจัยและสามารถนําข้อค้นพบจากงานวิจัยไปใช้พัฒนางาน คือเป็นผู้บริโภคงานวิจัยอย่างฉลาด (intelligent consumer) มีความรู้ความเข้าใจในหลักการวิจัย บทบาทของนักวิจัย การออกแบบวิจัย การสุ่มตัวอย่าง การเก็บรวบรวมข้อมูล การวัดค่าตัวแปร การวิเคราะห์ข้อมูล การสรุปผลการวิจัยและการนําผลงานวิจัยไปประยุกต์กับการทํางาน...

     นี้เป็นข้อเขียนของ เสรี ชัดแช่ม (2548) เขียนไว้ ซึ่งผมมักจะเข้าไปติดตามอยู่อย่างเสมอที่ สารสนเทศการวิจัย ของศูนย์วิจัยและพัฒนา สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์และบุคลากรทางการศึกษา จึงนำมาฝากไว้ เอกสารฉบับนี้ท่านดาวน์โหลดได้จากที่นี่ (.pdf 125 Kb) ครับ

     โดยส่วนตัวเมื่ออ่านแล้วให้คุณค่ามากครับ ไม่เพียงแต่แนะนำคนที่จะใช้งานวิจัยเท่านั้น แต่บอกได้ไปถึงคนที่กำลังทำ และคนที่จะเริ่มทำวิจัย ด้วยว่าจะต้องทำอย่างไรให้งานวิจัยนั้นมีคุณค่าจริง ๆ

[สมศักดิ์]

สิ่งที่ผมพบอีกอย่างคือ ข้อค้นพบของการวิจัย กับข้อเสนอแนะของนักวิจัยไม่ค่อยจะมีความสัมพันธ์กัน เรียกว่า อยากเสนอแนะอะไรก็คิดไว้ก่อนล่วงหน้า โดยไม่อ้างถึงข้อค้นพบจากการวิจัยเท่าไรนัก

แบบนี้น่ากลัวอยู่ และมักเกิดกับการวิจัยที่ทำการหาปัญหา แต่พยายามจะไปเสนอนะวิธีแก้ปัญหา ซึ่งว่าไปแล้วยังมีอีกหลายขั้นตอนจากความจริงว่าด้วยปัญหา ไปสู่การหาวิธีการแก้ปัญหา

[ชายขอบ]

     ในรายงานวิจัยตรงส่วนที่เป็นข้อเสนอแนะหากเกิดจากฐานของสิ่งที่ค้นพบในการวิจัยคร้งนั้นจริง ๆ ก็จะเป็นนำเสนอเพื่อการต่อยอดองค์ความรู้ที่สำคัญมาก แต่หากทำวิจัยโดยคิดข้อเสนอมาก่อนแล้ว (ว่าจะเสนออะไร) ก็จะไม่สัมพันธ์กันอย่างที่อาจารย์กล่าว อาจารย์หมอสมศักดิ์ หรือท่านอื่นจะมีเทคนิคในการเขียนข้อเสนอแนะดี ๆ มา ลปรร.กันบ้างอีกไหมครับ