1.ปัญหาของการ Sharing Knowledge
ปัญหาของการแลกเปลี่ยนความรู้ส่วนใหญ่เกิดจากตัวบุคลากรที่จะแลกเปลี่ยนความรู้ เพราะเนื่องจากลักษณะนิสัยของคนไทยที่ไม่ค่อยจะพูดในที่ประชุมและไม่ค่อยกล้าพูด มักจะติดเรื่องเกรงใจ และลำดับอาวุโส เพราะการทำ Sharing Knowledge จะต้องนำแนวคิดจากผู้ปฏิบัติจริงมาเป็นแก่นขององค์ความรู้ ซึ่งผู้ปฏิบัติงานจริงส่วนใหญ่จะมีตำแหน่งหน้าที่ทางการงานที่น้อยกว่าทำให้ไม่กล้าพูดหรือแสดงความคิดเห็น ดังนั้นหัวหน้างานที่จะทำ Knowledge Sharing จะต้องเปิดโอกาสและเอื้ออำนวยต่อการทำ K.M. ให้ผู้ปฏิบัติการรู้สึกกล้าพูด และอยากพูดเพื่อจะได้องค์ความรู้จากผู้ปฏิบัติ
2.ในองค์กรเกิดปัญหาต่อต้าน Sharing Knowledge คือ
ปัญหาที่พบบ่อยในองค์กร ในการต่อต้านการทำ K.M. คือบุคลากรในองค์กรไม่ปฏิบัติตามแนวทางการทำ K.M เนื่องจากผู้ปฏิบัติอาจยังไม่ทราบถึงเป้าหมายของการทำ K.M เช่น ผู้ปฏิบัติอาจไม่เข้าใจว่าทำไมสิ่งต้องเขียนในสิ่งที่เขาเข้าใจและปฏิบัติได้อย่างชำนาญด้วย อีกปัญหาหนึ่งของการทำ K.M คือการหวงวิชาเพราะผู้ปฏิบัติได้ใช้ประสบการณ์และการเรียนรู้ส่วนตัวทำให้เกิดองค์ความรู้ ทำให้การการที่จะบอกผู้อื่นเกรงว่าผู้อื่นจะรู้เคล็ดลับส่วนตัว หรือเวลาบอกก็บอกไม่หมด
3.วิธีแก้ปัญหาการต่อต้านการ Sharing Knowledge
ผู้จะทำ K.M. ควรให้ความรู้และชี้แจงถึงประโยชน์ของการทำ K.M. ให้แก่ผู้ปฏิบัติเข้าใจ และควรมีการจูงใจให้เกิดการทำ K.M. ซึ่งปัญหาส่วนใหญ่เป็นการจัดการเกี่ยวกับคนมากกว่า ปัญหาด้านเทคนิคการทำ K.M.ไม่มีความเห็น