เมื่อเช้าวานนี้ รถตู้แวบเข้ามาแต่เช้า ทีเยาวชนคนเก่งคณะหนึ่งแต่งกายคล้ายกันด้วยสีกรมท่า เป็นกลุ่มเยาวชนคนหนุ่มสาวเข้ามาทักทายสวัสดี บอกว่ามาจากราชธานีอโศก จังหวัดอุบลราชธานี มาเรียนรู้ที่บุรีรัมย์เลยแวะมาธรรมะสวัสดีลุงสุทธินันท์ ..ไหนๆก็มาแล้วพวกเราถือโอกาสชมบริเวณ อยากให้ผมพาชมว่ามีอะไรบ้าง ในขณะเดียวกันก็จะบันทึกวีดีโอไปด้วย พวกเขากำลังเรียนวิชาสร้างสื่อวีดีโอ
ตั้งแต่เช้า เดินถ่ายทำสัมภาษณ์บันทึกภาพต่างๆ หลังจากนั้นก็ขนเครื่องไม้เครื่องมือตัดต่อภาพและเสียงลงมาจากรถ วางเรียงล่ายส่ายทำกันตัดต่อภาพใส่เสียงในบัดเดี๋ยวนั้น ครูจะนั่งประกบแนะวิธีการวิธีทำไปที่ละขั้น ให้วิชาความรู้เดินไปทีละเปลาะ สอนเรื่องเทคนิคการตัดต่อ ลำดับภาพคุณภาพเสียงและภาพ จุดอ่อนจุดที่ควรระวัง ใส่เพลงใส่ตัวหนังสือ
การเรียนงานที่ทำทั้งวันจนแทบไม่มีเวลากินข้าว จบลงด้วยการได้แผ่นซีดีพร้อมนำเสนอในเวลา3นาที จากที่ไปถ่ายทำทั้งวัน เอามาสกัดเป็นบทหัวใจของเรื่อง ให้สามารถนำเสนอในเวลาอันจำกัดของทีวีได้อย่างงดงาม บทเรียนนี้มาเลิกเอาตอน1ทุ่ม ทุกคนคงล้าไปตามๆกัน แต่ก็ปลื้มใจที่งานลุล่วงได้ตามเป้า ..ผมปลื้มจนบอกไม่ถูกที่เห็นกระบวนการเรียนรู้เกิดขึ้นอย่างเต็มศักยภาพ ถ้าทุกแห่งจัดการเรียนอย่างนี้ ผมเชื่อว่าเราจะเอาตัวรอดได้ มาช่วยกันสร้างเด็กสร้างคนสร้างชาติกันอย่างเต็มที่เถิด ช่วยกันอุ้มชูชาติด้วยการสอนเด็กๆให้มีความเข้มแข็งวิชาความรู้ เราถึงจะตอบคำถามได้ว่าประเทศไทยจะอยู่อย่างไร?
(แขกอำลา เราก็มานอนแผ่ให้พี่องุ่นคนสวยนวด)
เช้าวันนี้ทุกคนตื่นมานั่งหน้าจอคอมฯเต็มพรืด บางคนที่ว่างก็เดินเที่ยวออกกำลังยามเช้า เมื่อคืนฝนพรำๆเย็นสบาย เช้านี้อากาศสะอาด สดชื่นมาก ไม่รู้เมื่อคืนนี้มีใครนอนฝันหวานหรือฝันค้างบ้าง อาจารย์ขจิตคงจะทำหน้าที่แคะความจริงออกมา หลังรับประทานข้าวเช้า กลุ่มแพน5กลุ่มได้ทยอยเสนอการบ้าน เกี่ยวกับกิจกรรมการคิดการมองสิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัว ว่าเรามองเห็นอะไร รู้สึกอย่างไร เข้าใจว่าอย่างไร นำไปคิดต่ออย่างไร เพื่อให้เห็นว่าทุกสิ่งในโลกนี้ล้วนสัมพันธ์กัน ส่วนการพัฒนาองค์กรนั้น การได้มาเข้าค่ายกิจกรรมร่วมกันตั้งแต่ขึ้นรถออกจากบริษัท จนกระทั่งเดินทางกลับ บรรยากาศของการอยู่ร่วมกัน ย่อมแตกต่างกับการอยู่ในบริษัทเป็นอย่างมาก ความเปลี่ยนแปลงหรือความรู้สึกใหม่ๆที่เกิดขึ้นระหว่างกัน เป็นบันไดก้าวแรกที่จะนำไปสู่ความรักความผูกพันในองค์กร ก่อนจะกลับผู้จัดการแผนกต่างๆบอกว่าจะกลับมาอีก คราวนี้จะขนกันมาสัก500 คน โอ้ยโย่ แค่นี้ก็แทบสลบแล้ว
หลังจากที่คณะต่างๆเดินทางกลับ พี่องุ่นทำอาหารเต็มโต๊ะเลี้ยงพวกเรากันเอง อิ่มจนอืดไปตามๆกัน อากาศครึ้มเป็นใจประกอบกับพวกเรานอนดึก จึงแยกย้ายกันไปนอนคนละมุม พี่องุ่นคนสวยจับผมขึ้นเตียงนวดเท้าให้หลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ตื่นเอาบ่ายโขยังมีการเลี้ยงขนมเทียนแก้วสูตรพี่องุ่นคนสวย ที่ช่วยกันห่อจนดึกดื่น ได้ทานเผื่อทุกความห่วงใยแล้วนะจ๊ะ ก่อนจะหลับเมื่อคืนนี้ไม่ได้สวดมนต์เหมือนคนอื่น เป็นแต่ตั้งจิตอธิฐานถึงลูกหลานที่ห่วงใยไล่เราไปนอน..แล้วคนที่บอกเราละจะไปนอนตอนไหน อยู่ใกล้ๆจะไล่ตีก้นให้ไปนอนเหมือนกันแหละ..
สวัสดีครับท่านพ่อครูบาฯ
ขอบคุณครับ
ไปทั้งคู่ เพิ่งโทรมาว่าเข้าที่พักแล้ว ไปอบรม10 วัน งได้เจอน้องขวัญบ้าง
พ่อครูค่ะ เห็นภาพพ่อนอนมีพี่องุ่นคนสรวยนวดเท้าให้ เห็นภาพแล้วชื่นใจคะ พ่อครูยังได้พักบ้าง รักษาสุขภาพน่ะค่ะ มีแฮงหลายๆคะ
พี่องุ่นคนสวย เก่งทุกอย่าง จัดการเรื่องอย่างมืออาชีพ มีความสามารถรอบตัว เป็นครูที่สุดยอดจริงๆ เรียนทุกเรื่อง ทำทุกอย่างๆสนใจจดจ่อ จึงเก่งๆๆๆๆๆ
งานนี้ผมเลยสบายๆ พลอยได้รับผลบุญจากเครือญาตสายใจ
อ่านที่พ่อครูเล่าแล้วอุ่นอกอุ่นใจจังเลยค่ะ
พ่อครูพักผ่อนเยอะๆ นะคะ ลูกหลานเป็นห่วงกันทุกคนค่ะ ^ ^
ไม่สบาย ก็มีความสุขได้ อาจารย์
จากน้ำใจไมตรีของลูกหลานที่มาช่วยเหลือกัน
พ่อครูบาขา ช่วยบอกพี่องุ่นหันมายิ้มหวานๆ ให้ตูนดูหน่อยซิคะ คนไม่มีวาสนาไม่ได้ไปบ้านพ่อแต่อยากเห็นรอยยิ้มของพี่องุ่นค่ะ
จัดให้เลย พี่องุ่นเก่งภาษษ แถมหน้าตายังอินเตอร์
เป็นยังไงบ้างเจ้าลูกชาย งานยุ่งหัวฟูเลยสินะ
ข้าวหอมมะลิแดง
เป็นข้าวกล้อง นิ่มอร่อย
ต้องมาที่นี่ถึงจะได้ชิม ถ้าไม่ป่วยจะหิ้วไปฝาก อิอิ
พ่อขา
หนูตูนขอดหน้าพี่องุ่น ไม่ได้ขอดูอาหารสักหน่อย
น้ำลายเลยหกตาม ๆ กันไป
(ลืมบอก ข้าวที่แม่หวีมอบให้ด้วยความรัก ได้หุงตอนเช้าแล้วใส่บาตรให้แม่ศรีพรรณด้วยนะคะ)
.........
ตามอ่านบันทึกพ่อให้ซึมซับความดีงาม "เข้าไปในใจ"
เขาเพิ่งโทรมาตะกี้ เห็นบอกว่าเสียงที่ตัดต่อไปยังไม่เรียบร้อยดี พรุ่งนี้จะขอมาแก้ตัวใหม่อีกหนึ่งวัน
เขามุ่งมั่นทำจนได้ดี
วันนี้ผมกลับมาสู่บล็อกด้วยความเมื่อยล้าและเปลี่ยวเหงา...อยากกลับบ้านเราเหลือเกินครับ...พ่อ
กราบนมัสการ ครูบา
นับว่าเป็น กำลังใจที่ดีแก่ชาวบ้าน
นักศึกษา
แวะผ่านมา ชม อ่าน
น้อมคารวะ
สุข สงบ เย็น
rainalone
เกิดอะไรขึ้นละหนุ่ม โดนสาวใต้หักอกละสิ พูดเหมือนหมออาลัย รอนๆๆ จนเย็นๆไว้
เพิ่งส่งวิญญาณลูกศิษย์(เหยื่อความไม่สงบ) ไปสู่สัมปรายภพเมื่อวานนี้ครับ...
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมพ่อครูบาฯ พร้อมเพลงสปาบ้านทุ่ง ไว้ใช้เพื่อความสุนทรีย์เวลานวดเท้าครั้งต่อไป...สุขภาพแข็งแรงนะครับ
เรียนท่านครูบาครับ
สวัสดียามเช้าครับ
อบอุ่น อิ่มใจ คิดถึงที่นั่น มากๆ จะกลับบ้านไปด้วยความสดชื่น .. แอบนอนที่ทำงานครับ .. ไม่ดี แต่ทำไปแล้วครับ