ความรู้กระเจิง กระจาย

 

วันนี้จราจรความรู้เกิดความอลเวงในค่ายเพราะมี3คณะมาเจอกัน แต่ละกลุ่มต่างไม่ธรรมดา ตั้งหน้าตั้งมาเรียนรู้กันให้สนุกเต็มที่ เพราะได้ข่าวว่าที่นี่มีหลักสูตรที่สบายๆ สดชื่น และอร่อยมาก ความเอาจริงเอาจังสะทกสะท้อนออกมาจนเราตามแทบไม่กัน เจ้าToshiba ที่ไม่ซ่อมมาเกิดงอนขึ้นมาดื้อๆ โปรแกรมฉายLCD.ไม่ทำงาน พอแก้ไขส่งภาพขึ้นLCDได้ เสียงไม่ออกอีก ต้องโยงระบบไปใช้เครื่องอื่น เสียเวลาและอารมณ์บ่จอยไปพอสมควร

ช่วยบ่ายแต่ละกลุ่มกระจายตัวไปเต็มพื้นที่ กลุ่มไหนได้โจทย์หัวข้ออะไร ก็เฮโลไปเก็บข้อมูลกับพี่เลี้ยง บ่ายแก่ๆปล่อยให้มีอิสระ ไปเก็บผักเตรียมมาทำอาหาร กิจกรรมเกี่ยวกับเสน่ห์ปลายจวักนี่ทุกกลุ่มชอบมาก เป็นการดึงเอาความรู้ในตัวคนออกมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอย่างเป็นธรรมชาติ โดยมีเป้าหมายที่ความอร่อย น่ารับประทาน อิ่มเบิกบานกับคำชมชื่น หน้าระรื่นเป็นจานเชิงอย่างมีความสุข

  

กระบวนการใกล้ตัวใกล้ใจเช่นนี้ ถูกจริตทุกกลุ่มเพราะทุกคนมีต้นทุนอยู่ในตัวเองไม่มากก็น้อย ที่น่าแปลกก็คือพนักงานผู้น้อย มักมีประสบการณ์ตรงเกี่ยวกับเรื่องการบ้านการครัวมากกว่าผู้บังคับบัญชา แต่ก็ไม่เสนอไปนะครับ เจ้านายบางคนเก่งระดับเซียนเรียกพี่ ยกตัวอย่างเช่นหมอJJเป็นต้น ..เอาเสต๊กมาแลกก็ไม่ยอม 

   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">หลังจากช่วยกันมะรุมมะตุ้มทำอาหารเสร็จ ก็ลำเลียงออกมาคั้งโต๊ะจนละลานตา ส่งกลิ่นหอมโชยไปทั่วบริเวณ พี่องุ่นคนสวยทำหน้าที่วิ่งดูการทำอาหารแต่ละกลุ่ม มีการสังเกตบันทึกประมวลผลมาเรียบร้อย ว่ากลุ่มไหนช่วยเหลือกันทำอาหารลักษณะไหนอย่างไร</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center"></div><div style="text-align: center"></div> <p align="center">(คุณหมอแป้งจากโรงพยาบาลฝาง สมัครเขียนBlog)</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ตอนเย็นกลุ่มโรงพยาบาลบ้านฝางนำเสนอได้น่ารักมาก ผสมผสานระหว่านภาษาและความรู้พื้นถิ่น แสดงให้เห็นว่าเรารู้จักชนิดของผักในสวนกี่ชนิด เนื่องจากเวลาจำกัดไม่ได้ศึกษาลงลึกเรื่องคุณค่าทางอาหารและสมุนไพร</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p>คืนนี้เป็นการชุมนุมเครือญาติเฮฮากลุ่มเล็กๆ ออตเล้าข้าวก็มา อาจารย์เสือกับพี่องุ่นคนสวยมากับสิงโต อ.ขจิต มากับเพื่อนนักศึกษาปริญญาเอกชาวเวียตนาม มาช่วยกันมะรุมมะตุ้มการเขียนBlogให้กับชาวค่ายที่สนใจ ต่างคนต่างแบ่งกลุ่มไปเกาะอยู่หน้าจอ มุ่งมั่นที่จะมีBlog คืนนี้ให้ได้ เลยยังไม่รู้ว่าคืนนี้จะจบสิ้นลง ณ เวลาใด

[ออต ญาณพิสิษฐ์]

• ผู้คนเยอะมากครับ
• มาถึงตอนเย็นมาก
• ตอนนี้เลยยังไม่ได้เขียนเลยครับพ่อครูฯ
• รออ่านของคนอื่นไปก่อน มื้ออื่นจะรีบเร่งบรรจงใจ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามเข้ามาดู
• ตอนนี้บางคนหลับไปแล้วครับ
• แต่พ่อน่าจะหลับได้แล้วครับ
• ดึกแว้วววว

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

จริงด้วยคะ น้องชาย

      อุ้มพ่อไปนอนได้แล้วค่ะ

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

พ่อคร๊าบ

ไอ้แป๊ดฝากมาบอกว่า นอนได้แล้วคร๊าบ

แป๊ดมาลาไม่ทันเพราะสามีกลับบ้านแล้วคร๊าบ

ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

งานนี้พี่ก็พี่เหอะ เจ้าแป๊ดคงอยากเต๊ะก้นพี่แน่ ๆ อุอุอุ

ว่าแต่เห็นแต่ละกลุ่มขยันขันแข็ง ร่วมด้วยช่วยกัน

โดยเฉพาะทีมวิทยาเกินผู้ช่วย เอ้ย..ทีมวิทยากรผู้ช่วย

แต่ละราย "สุดยอด" นำโดยครูเสือ พี่องุ่น วายร้ายสิงห์โต ผู้บ่าวกินแมว เฮ้ย ผู้บ่าวน้องชาย 2 นาย สุดหล่อในใจฉัน (น้องขจิตและน้องออต..เล้าข้าว) ขอบคุณทุกท่านนะคะที่มาช่วยพ่อ  เสียดาย เสียใจไม่ได้ไปช่วย(กินตุ๋นไก่ดำ...ฮา)

สู้สู้สู้

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

อ่ะ....แป๊ด แอบมาไม่บอกไม่กล่าว

พี่หน้าแตกเล้ย

ก๊ากส์

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

พ่อค่ะ

         ตามมาขำพี่อึ่งฯ

      บอกแล้ว อย่าเขียนยาว อย่าเขียนยาว

       เฉือนกันเพียงเสียววินาที

       อิอิ

[Little Jazz]

มายกมือบอกว่า หนูเข้าข่ายแม่ครัวระดับขยะค่ะ 555 ทำเป็นแต่กินได้หรือเปล่าอีกเรื่องนึง แต่ก่อนเคยทำได้ดีพอสมควร พอร้างวงการไปนับสิบปีก็มือตก ทอดไข่เจียวใบนึงยังพลิกไม่ได้เลย ไข่ดาวทอดทีไรก็ไข่แดงทะลุ อดกินในสภาพสวยงามทุกทีไป

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

แวะมาตามกลิ่นอาหารที่ลอยไปค่ะ..พ่อครูสบายดีนะคะ  รักและเป็นห่วงเสมอค่ะ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับพ่อฯ

• ผมมีราชการยาวยืด - เลยไม่ได้เดินทางไปช่วยจับโน่นจับนี่
• "จราจรความรู้" ... บนทางด่วนของสังคมที่คับคั่ง  แต่ถ้าเปิดใจรับรู้และรับฟัง  การจราจรก็เต็มไปด้วยมรรคผลทางปัญญา
• ผมฝากครูเสือเรียนถามพ่อว่า  ..
• หากวีดีทัศน์ชุดใดที่พ่อทำเสร็จแล้ว ..ฝากมาได้เลยนะครับ  ผมจะจัดการในส่วนที่เหลือให้เอง
• ......
• แค่นี้ก่อนนะครับ  ผมกำลังจะไปค่ายในหมู่บ้านใกล้ ๆ  กับ มมส
• ถ้าจัดการกับเวลาได้คงได้เขียนเล่าในบันทึกของตนเองบ้าง
• ...
• สุขภาพแข็งแรงครับ

[ครูวุฒิ]

สวัสดีครับพ่อครูบา

• เห็นภาพความอลวนของความรู้แล้ว  อยากไปร่วมแจมด้วยจัง
• รูปแบบการอบการรมแบบอลวนอลเวง ครื้นเครงเฮฮา  ตามแบบฉบับเฉพาะของเฮฮาศาสตร์นี้  ถือเป็นมิติใหม่ของไทยได้ไหมเนี่ย... มหาชีวาลัยฯ น่าจะจดสิทธิบัตรนะครับ อิอิ....
• ด้วยความคิดถึงพ่อครูบา และบรรยากาศของมหาชีวาลัยฯครับ
• อ้อ...ฝากความคิดถึงคุณแม่ น้องกิ่ง น้องออย รวมทั้ง อ.ขจิต...น้องครูเสือ...น้องออต...ด้วยครับ

 

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

กราบสวัสดีครับพ่อครูบา รักษาสุขภาพนะครับ มาเอาใจช่วยครับ ผมอยากไปช่วยพ่อครูที่มหาชีวาลัยมากเลยครับ แต่ก็ด้วยภาระกิจที่รับปากไว้ก่อนหน้านี้ เอาไว้โอกาสหน้านะครับจริง ๆ ครับ

[Handy]

สวัสดีครับ
    นึกภาพออกว่าจะเป็นยังไง .. อยากไปอยู่ร่วมวงด้วย มากๆครับ .. แต่ทำได้แค่ส่งใจ เพราะกำลังวุ่นกับการสะสางงาน และเตรียมตัวนำทีมไปเวียดนาม 11-15 กย. นี้ ไปเป็นตัวแทนคณบดีครับผม
    สุขกับงาน เบิกบานใจ .. เผลอเมื่อไร ให้รีบหลับเอาแรงนะครับ .. จะขอให้นอนยาวๆ คิดว่าขอได้ แต่น่าจะทำยาก .. เพราะผมเองก็ยังมิอาจทำได้เช่นกันครับ

[บางทราย]

เครื่อง "ตัวซิบ้า" อ้า...ไม่ใช่ต้องเป็น Toshiba มันบอกเป็นนัยว่า ผมน่ะรับใช้ท่านครูบามานานแล้ว ขอพักบ้าง อิ อิ

มันบอกว่าท่านครูบาจะต้องมี Note Book 2 ตัว สำรองไว้เผื่อตัวไหนนอนขี้เซา ปลุกไม่ตื่นก็เอาตัวอื่นไปใช้ก่อน เอาตัวขี้เซาไปให้ช่างเอาไฟฟ้าช๊อดซะจี๊ดสองจี๊ด มันก็จะตื่นมารับใช้ต่อ

ได้น้องๆมาช่วย ดีจังเลย ปรบมือให้ผู้ช่วยทุกคนครับ