อินเดียน สติ๊ก.....ประโยชน์จากวัฒนธรรมของอินเดียนแดง
จากการที่ได้มีโอกาสเข้าค่ายเรียนรู้ ของ fa ซันฟู้ดฯ มีกิจกรรมที่น่าสนใจมาก ๆ (จากหลาย ๆ กิจกรรม) ก็คือการลองนำ Indian stick มาลองใช้กัน....
....พอเริ่มปุ๊บ...ไม่มีใครกล้าจับปากกา (ที่เราสมมุติขึ้นมา ^___^) แต่สุดท้ายก็มีผู้กล้าของเราจับมันขึ้นมาอย่างมั่นใจแล้วเล่าเรื่องของตัวเอง (พี่แนมนั่นเอง) พอมีคนเริ่มเท่านั้นแหละ...คนที่เหลือไม่มีการเกี่ยงกันใด ๆ ทั้งสิ้น เล่าเรื่องกันอย่างเมามัน สุดท้ายกลายเป็น....ดูเหมือน...ลิงชิงบอลค่ะ...^o^
เรื่องที่เราเล่ากัน ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องพฤติกรรมของตัวเอง เช่น เรื่องการกิน การเดินทาง ชีวิตวัยเด็กที่ทำให้เป็นผู้ใหญ่ที่มีพฤติกรรมอย่างที่เห็น ฯลฯ ระหว่างนี้ก็ฝึกดูความคิดของตัวเอง .....มันมีหลายแว้บบบ.....บางคนถึงกับเขียนแล้วส่งให้คนที่กำลังเล่า ช่วยอ่านของชั้นหน่อยเถอะ..>_< 555
เอ...เรื่องที่พี่เค้าเล่าเนี่ย มันเหมือนกับชีวิตเราตอนเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ เลยนะ....เรื่องนี้น่าสนใจดีนี่ เราน่าจะเอามาใช้มั่ง หนังสือเล่มที่พี่เค้าเล่าเนี่ย...น่าสนใจดีนะ...เรื่องนี้ เราอยู่ในเหตุการณ์ด้วยนี่นา...สารพัดจะคิดได้ล่ะ เจ้าจิตกับความคิดเนี่ย...
พอแว้บบบบ...นอกเรื่อง ก็เลยต้องดึงตัวเองกลับมาฟังต่อ โดยใช้วิธี "มองหน้าคนพูด" ช่วยได้เยอะเลยค่ะ...ทำให้รู้ว่า...ถ้าเราตั้งใจฟังจนจบเจ้าความคิด คำถาม ข้อขัดแย้ง ข้อสงสัย ฯลฯ ที่มันแทรกเข้ามาน่ะ มันไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ก็ได้ ...แต่ถ้าสงสัยจริง ๆ ก็ได้ฝึกความอดทน กับลำดับเหตุการณ์ เพื่อที่จะใช้ตั้งคำถาม
อินเดียน สติ๊ก (ชื่อคล้าย ๆ ขนมขบเคี้ยว) แค่หนึ่งอันให้ประโยชน์มหาศาลจริง ๆ ...แต่ก็ต้องฝึกใช้เยอะ ๆ ...สู้ ๆ ค่ะ ^oo^
ความเห็น (6)
เด็กกรุงเก่า
การเข้าไปร่วมในวง อินเดียน สติ๊ก ครั้งนั้น เป็นครั้งแรกของทุก ๆ คน แต่ละคนดูแล้ว ก็วางเชิงกันละกัน อย่างพี่ที่คิดเรื่องไว้ก็เป็นเรื่องสมัยยังเด็ก และแล้วแนมก็จับไม้ก่อน แนมก็พูดถึงเรื่องราวในวัยเด็ก ว่าแล้วก็ถูกทางเลย แว๊บแรกที่เข้ามาในความรู้สึกของเรา คือ มันเป็นเรื่องราวที่คล้ายเราสมัยยังเยาว์ ทำให้เราหยุดที่จะฟังผู้เล่าในวง และคิดถึงเรื่องราวของเราแทน ซึ่งคิดว่าทุกคนน่าจะเป็นเหมือน ๆ กัน เรื่องแบบนี้ก็ต้องฝึกใช้กันหน่อย แต่ดีมากเลยเพราะ ฝึก สมาธิและสติ ทุกวงที่ได้คุย ไม่เครียด เพราะในวันนั้นเรื่องส่วนใหญ่ ล้วนเป็นเรื่องส่วนตัว ใกล้ตัว อดีตยังเยาว์วัย แต่ถ้าเป็นเรื่องงานล่ะก็ ตั้งสติกันหน่อยนะครับ
สนุกแบบไม่ลืมไปอีกนานค่ะ
อ่าน indian stick ครั้งแรกจากหนังสือ the 8 Habit ...แล้วก็ลืม
เมื่อได้มาเล่น indian stick ครั้งต่อมา ใน LC....กลับจำขึ้นใจ
มหัศจรรย์ของการเรียนแบบเล่นๆ ...มันเป็น"จั๋งซี๊" น่ะเอง (ขอยืมคำ อาจารย์วรภัทร์มาใช้จ้า)
- ยากจริงๆนะการฟังอย่างตั้งใจ เข้าอกเข้าใจอย่างลึกซึ้งเนี่ย
- เพราะเราต้องอยู่กับปัจจุบันตลอด ใจไม่วอกแวก แล้วก็ไม่มีอคติกับสิ่งที่ฟัง ยาก ๆ ๆ ๆๆๆแต่ต้องฝึก
- ตามมาฟังเรื่องเล่าคะ
- อิอิ..แรกๆอาจมีเขินกันบ้างเล็กน้อย
- กิจกรรมน่าสนุกมากนะคะ
- แค่การฟังคนอื่นพูดก็ท้าทายมากแล้ว...
- พอออกจากค่ายมาแล้ว ได้เข้าร่วม morning talk เป็นเวลาสั้น ๆ ..แค่นี้ก็ต้องใช้ความพยายามมากเหมือนกัน ที่จะฟังคนอื่นพูดให้จบก่อนที่จะซักถาม หรือแสดงความคิดเห็น
- ต้องพยายามต่อไปค่ะ..สู้ ๆ
เย้! มาสู้ด้วยคนนะจ๊ะ ^_^