วันนี้เลื่อนไปดูที่ Sidebar เพื่อสำรวจความคืบหน้าของแพลนเน็ต Path Variety ที่เอามาติดไว้ตามคำแนะนำของน้องวิว-ทีมงานคนขยันของ GotoKnow ที่บันทึกนี้ เพื่อให้ตัวเองได้เห็นอย่างรวดเร็วว่ามีอะไรสะดุดจริงๆในเวลาอันน้อยนิดของแต่ละวันให้แวะเข้าไปอ่าน ก็เลยได้เห็นเลข 3 หลักที่จำนวนแพลนเน็ตที่รับบล็อกนี้ไว้ รู้สึกขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติรวมบล็อกนี้ไว้ใน reading list ของท่าน
จำนวนแพลนเน็ตที่รับบล็อกของเรานั้น ถือเป็นตัวชี้วัดได้ว่ามีคนติดตามอ่านบล็อกของเราจำนวนเท่าไหร่ ชอบ feature นี้ของ GotoKnow มากๆค่ะ แต่ก่อนก็ไม่ได้สังเกตมาก แต่พอเห็นตัวเลข 99 ก็เริ่มทำให้คอยดูว่าจะเป็นหลักร้อยเมื่อไหร่ ดูมาหลายวันมากๆแล้วจนไม่คิดว่าจะเห็นการเปลี่ยนแปลงนะคะ พอได้เห็นในวันนี้ก็เลยรู้สึกดีใจจัง
เป็นกำลังใจหนึ่งที่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองได้ทำประโยชน์ต่อส่วนรวมบ้างแม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย ในสถานภาพปัจจุบันที่ทำงานประจำตัวเป็นเกลียว ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่อยากทำให้คนเยอะๆ เพื่อตอบแทนบุญคุณชาติบ้านเมืองให้ได้คุ้มค่ากว่านี้ที่เสียเงินทองส่งเราไปร่ำเรียนนานหลายปี มีเรื่องที่รู้และเก็บอยู่ในหัวอีกหลายอย่างที่อยากจะเอามาทยอยเขียนถ่ายทอด การที่มีพื้นที่แบบนี้ทำให้อุ่นใจได้ว่า เราจะทำได้แน่นอน (ถ้าอายุยืนๆและสุขภาพดี)
จึงเขียนบันทึกนี้เพื่อขอบคุณกำลังใจจากเจ้าของแพลนเน็ตทั้ง 100 แพลนเน็ตนี้ ตั้งใจไว้ว่าจะทยอยตามไปเก็บเจ้าของทุกท่านมาไว้ในบันทึกนี้เป็นการขอบคุณและตามทำความรู้จักผู้มีพระคุณทุกท่านค่ะ (กำลังใจคือสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับตัวเองนะคะ)
BON-WATCH ของนักคิดผู้มีเอกลักษณ์คุณ นายบอน!-กาฬสินธุ์ เป็นคนหนึ่งที่ต้องบอกว่าดีใจที่ได้รู้จักผ่าน GotoKnow สอนให้ได้เรียนรู้ว่าความต่างมีพลังสร้างสรรค์อย่างน่าอัศจรรย์
KMรวิวรรณ ของคุณหมอหน่อยพญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล คุณหมอคนดีที่รู้จักกันเพราะการตอบคำถามเพียงเล็กน้อย แต่คุณหมอหน่อยให้คุณค่ากับสิ่งเล็กน้อยจนเราแสนจะซาบซึ้งใจ เกิดเป็นความผูกพันทางใจที่ดีอย่างคาดไม่ถึงทีเดียว
แม้ว่าหลายๆแพลนเน็ตของชาวสารบรรณอาจจะเป็นแพลนเน็ตเฉพาะกิจที่เกิดในวันที่ไปอบรมบล็อกให้กับทุกท่าน ก็ยังคิดถึงทุกท่านเสมอค่ะ
ขอบคุณ GotoKnow และขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านมากๆจริงๆค่ะ
ร่วมกันสร้างความดีงามเพื่อสรรค์สร้างสังคมให้อยู่
ขอบคุณสำหรับ"พี่โอ๋คนดี" มีมีจิตใจดีงามคนนี้เสมอ ๆ ทุกวันค่ะ
ชอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะพี่โอ๋ : )
เข้าแถวต่อจากพี่อึ่งอ๊อบพอดีเลย ตั้งใจเข้ามาบอกว่าประทับใจการสื่อสาร"เพื่อผู้อื่น" ของพี่โอ๋มากนะคะ แอมแปร์รู้สึกดีใจ ที่สามารถ "รู้สึกได้" ว่า การสื่อสารด้วยถ้อยคำภาษา ก็ทำให้เราได้สัมผัส "ตัวตนที่ดีงาม" ของผู้อื่นได้จริงๆ
แอมแปร์ประทับใจความเป็นแม่ที่เข้าใจลูกชาย และวิธีเลี้ยงลูกชายของพี่โอ๋ด้วย รู้สึกว่าพี่โอ๋คุยกับลูกแบบ "แมนๆ" ดีจัง : )
และที่ชอบมากคือพี่โอ๋ทำให้คนจำนวนมากได้มา "เชื่อม" กันด้วย ทำให้เกิดความรู้สึกที่ดีจริงๆนะคะ
แอมแปร์ทำแพลนเน็ตช้าไปหน่อย เพราะคิดว่าหาบันทึกนั้นไม่ยาก จำเอาก็ได้ พอเปลี่ยนระบบใหม่ถึงได้รู้ว่าเราไม่ได้จำแม่นอย่างสมัยสาวๆแล้ว จะไต่กะไดบ้านเพื่อนอยู่เรื่อยๆก็เกรงใจ เลยทำกะไดเอ๊ยเปิดแพลนเน็ตของตัวเองมั่ง แถมมีตำแหน่งได้เป็นถึง "ผู้บริหาร" ซะด้วย เท่ชะมัดอะค่ะ อิอิ
สวัสดีครับ
ยุ่งกันทุกคนเลยนะพวกเรา อยากให้มีวันละ 50 ชั่วโมง .. เพื่อจะได้บรรจุสิ่งที่ ควรทำ อยากทำ และ ต้องทำ ลงไปให้ได้มากๆ
เข้าใจความรู้สึกดีครับ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ " น้องสาวในดวงใจคนแรก " ตลอดไป เส้นทางที่เดินไม่เปลี่ยวครับ ญาติเราเพิ่มขึ้นทุกวัน
อิ อิ .. น้องสาวในดวงใจที่ชื่อ อึ่ง-อ๊อบ พิมพ์ผิด แต่ไม่เสียความ
จาก .. ขอบคุณนะคะ เป็น ชอบคุณนะคะ
แต่ที่ไม่ค่อยเชื่อก็คือ คงไม่ใช่แค่ ชอบ หรอก รู้นะ
ขอบคุณ...ขอบคุณ....และขอบคุณค่ะ น้องอึ่งอ๊อบ น้องแอมแปร์ และพี่ Handy รู้สึกว่าเป็นโชคดีเหลือเกินที่ได้รู้จักคนดีๆทั้ง 3 ท่านด้วย GotoKnow สิ่งที่สื่อถึงกันได้ด้วยใจนั้นเหนือคำบรรยายใดๆ และเชื่อว่าเราทั้ง 4 คนซาบซึ้งและเข้าใจได้ดีพอๆกันค่ะ
ขอบคุณ GotoKnow
ขอบคุณ gotoknow ที่ทำให้เราได้สื่อถึงกัน ให้กำลังใจกัน และอื่นๆอีกมากมาย และขอบคุณที่นำบล็อก การพัฒนาองค์การ เติมไว้ใน แวดวงมหาวิทยาลัย ของคุณโอ๋ ค่ะ