ทุกวันนี้ก็ได้แต่คิดถึง พ่อ แม่ ที่จากไปนานแล้ว คิดถึงที่เลี้ยงดูเรา ตั้งแต่เล็กจนโต มีการศึกษา มีอาชีพ เป็นตัวของตัวเองได้ เสียดาย ตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่ก็ี่ไม่ได้ไปดูแลเท่าที่ควรและบางคืนก็ฝันถึงท่าน เมื่อตื่นขึ้นมาความฝันนั้นก็หายไป และน้ำตาซึมอย่างไม่รู้ตัว
มีหลายคนที่โชคด ีที่พ่อ แม่ยังมีชีวิตอยู่ หากมีเวลา ควรอย่างยิ่งที่จะไปเยี่ยมเยียน กอดท่าน ถามถึงทุกข์สุข ท่านคงปลื้มใจ ดีใจ ท่านต้องการเพียงเท่านั้น เช่นเดียวกับผมก็ต้องการพบลูกที่เขาทำงานห่างไกล กลับมาเยี่ยมผมและได้กอดลูกเหมือนตอนที่เขายังเล็ก ๆ
ถามผู้อ่านสักหน่อยว่า ครั้งสุดท้ายท่านผู้อ่านไปหาท่านเมื่อไรครับ.......
ไม่มีความเห็น