ประวิทย์

คนละเหรียญ

มีชายผู้หนึ่งควบม้ามาในยามวิกาล

มาขอพบท่านหลิวที่จวนผู้ว่าการด้วยความรีบร้อน  เมื่อเขาได้พบท่านหลิว เขารีบบอกท่านหลิวถึงอาการป่วยของแม่ท่านหลิวที่กำลังป่วยหนักและต้องใช้เงินและคนดูแล

ท่านหลิวครุ่นคิดอย่างหนัก

เพราะว่าท่านนั้น ถึงแม้จะมีตำแหน่งใหญ่โต แต่ก็ไม่มีเงิน เพราะเงินที่ได้มานั้น ท่านนำไปช่วยเหลือคนยากจนหมด ตัวท่านเองจึงไม่มีเงิน
 
ท่านหลิวตัดสินใจลาออกจากราชการ

เพื่อที่ตัวเขาจะได้กลับไปดูแลแม่ ประชาชนในเมืองต่างก็ได้ทราบข่าวการลาออกของท่านหลิว ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์ ไม่อยากให้ท่านหลิวลาออก จึงได้รวมตัวกันไปขอพบท่านหลิวที่จวนผู้ว่าการ พร้อมทั้งมอบเงินจำนวนหนึ่ง แต่ท่านหลิวไม่ขอรับเอาไว้ เพราะประชาชนต่างหามาด้วยความยากลำบาก

เมื่อเขาไม่ยอมรับเงิน

ทุกคนจึงคุกเข่าอ้อนวอนให้ท่านรับเก็บเอาไว้ ท่านจึงรับแต่ขอรับจากทุกคนคนละ 1 เหรียญเท่านั้น พร้อมทั้งกล่าวอำลาทุกคน แล้วจึงได้ออกเดินทาง ระหว่างนั้น เขาได้พบกับคนขอทานที่หิวโหย จึงได้มอบเงินที่ได้มาทั้งหมดให้กับพวกขอทาน และท่านก็ได้เดินทางต่อได้ด้วยความสบายใจ เมื่อเห็นคนลำบากนั้นมีความสุข