คิดมากไปอีกแล้ว

วันนี้ผมตื่นตั้งแต่เช้า รีบไปอยู่เวรโรงงานที่ Mitsubishi มาอยู่แทนพี่เขา 1 วัน

อยู่เวรทั้งวันเหมือนคนจะหมดแรง นั่งเหม่อลอย ไม่มีจิตใจทำงานหลอก แต่รับปากพี่เขาไว้แล้ว เลยต้องมาอยู่

วันน้ทั้งวันก็พยายามโทรหาเธอตั้งแต่เช้า จนเธอยอมรับสายบอกว่าจะนอน ผมก็ให้เวลาเธอนอน

ช่วงเย็นผมก็โทรไปหาเธออีกครั้งกว่าเธอจะรับสาย ผมบอกว่าจะไปหาเธอ เธอบอกว่าไม่อยู้ รพ มาทำธุระข้างนอก

ผมก็อยากจะคุยกับเธอ เธอก็ยอมคุยกับผมได้หนึ่งชั่วโมง เธอก็ย้ำคำเดิมว่า เลิก

ผมก็ปวดหัวมากๆๆ ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดีแล้ว คงต้องอดทนต่อไป

กลับมาห้อง มานั่งร้องไห้ กินยา ก็ยังไม่หาย

แถมคืนนี้ได้โทรไปหาเธอเกือบร้อยสายได้ เธอปิดเบอร์หนีเลยทั้งสองเบอร์

ผมก้โรไปหาโดยโทรเข้าเครื่องเบอร์ของผู้ชายที่เป็นญาติเขา เขาบอกว่าหลับไปแล้ว

คิดมาก คิดมาก ปวดหัวแทบระเบิด

[นายต้นกล้วย]

น่าสงสารสังเพื่อนเรา ทำไม่เป็นได้ขนาดนี้ เธอช่างใจร้ายซะกะไร ทำเพื่อนเราร้องให้ด้วย

เอาวะ สู้ๆโว้ย เพื่อน ฟ้าหลังฝนมักสวยงามเสมอ

[นายต้นกล้วย]

น่าสงสารสังเพื่อนเรา ทำไม่เป็นได้ขนาดนี้ เธอช่างใจร้ายซะกะไร ทำเพื่อนเราร้องให้ด้วย

เอาวะ สู้ๆโว้ย เพื่อน ฟ้าหลังฝนมักสวยงามเสมอ

[นายต้นกล้วย]

น่าสงสารสังเพื่อนเรา ทำไม่เป็นได้ขนาดนี้ เธอช่างใจร้ายซะกะไร ทำเพื่อนเราร้องให้ด้วย

เอาวะ สู้ๆโว้ย เพื่อน ฟ้าหลังฝนมักสวยงามเสมอ

[นาย ศราวุธ จ้อน อยู่เกษม]

• ขอบคุณเพื่อนที่เข้ามาให้กำลังใจ
• ฟ้าหลังฝนย่อมดีเสมอ ใช่เห็นด้วย
• แต่ตอนนี้ต้องอดทน และพยายามทำให้ใจเย็นๆให้ได้ก่อน
• รอเวลาและโอกาส