วันนี้ ตอนเย็น เข้าไปในเมือง ไปแวะคืนกล้องวีดีโอ ที่ยืมมาจาก ม.ราชภัฎสุรินทร์ แล้วไปร้านเครื่องเขียน เพื่อซื้อของเตรียมค่าย
ร้านนี้อยู่ใกล้ตลาด ฉันไม่ได้มานานแล้ว ส่วนมากให้ น้องๆมาซื้อ เป็นร้านที่ญาติของร้านนี้เสียชีวิตไปด้วยโรคมะเร็ง แต่เป็นผู้เปลี่ยนไต ปีเดียวกับฉัน พี่เปลี่ยนก่อนฉัน สามเดือนเอง ฉันเคยไปเยี่ยมพี่ที่บ้าน พี่ดูดี และแข็งแรง
เจ้าของร้าน ผู้หญิงเห็นหน้าฉันก็ดีใจถามเรื่องสุขภาพ ฉันก็ตอบว่า ดี ไว้ก่อน ( เพราะ วันนี้ มันก็ดีอยู่นา )
เธอ เล่าเรื่องญาติผู้พี่ที่เสียชีวิตไปเมื่อปลายปีที่แล้ว เล่าอย่างละเอียด
ฉัน ฟังอย่างเข้าใจ ทุกขั้นตอน และเหมือนจะเดาได้เป็นฉากๆ เข้าใจว่า เนื้อร้ายของพี่ ทำไมถึงลามไปเร็ว ไม่ทันไร ก็ติดเชื้อถึงไต
เธอลดราคาพิเศษสำหรับสินค้าที่ฉันซื้ออีก ฉันได้แต่บอกเธอว่า...อย่าให้ขาดทุนนะคะ
ก่อนจาก เธออวยพรให้ฉันโชคดี ฉันยิ้มพร้อมกับยกมื้อไหว้ก่อนออกจากร้าน และเดินข้ามถนนที่จอแจหน้าตลาดเพื่อมาขึ้นรถกลับบ้าน
บางทีฉันก็รู้สึกว่า ความสวยงามจะเกิดขึ้นเสมอกับสิ่งที่เราเดินไป