น้องมุขเรียนอยู่ชั้น ป.5 มาด้วยเรื่องอะไร ปัญหาอะไร ดิฉันยังไม่รู้แน่ชัดละเอียดมากนัก พี่เขียวเดินมาบอกว่าช่วยดู case นี้ให้ด้วย
แรกที่ได้เจอน้องมุข ------> ดิฉันก็ทักทายและพูดคุยเพื่อทำความรู้จัก คุ้นเคย ลักษณะนิสัย โดยผ่านการพูดคุยบ้าง ทำงานศิลปะบ้าง ขณะที่น้องมุขนั่งทำงานศิลปะนั้น เรานั่งกันอย่างเงียบๆ เพื่อให้เธอได้ใช้ “สมาธิ” อย่างเต็มที่ต่อการเกิดความ “นิ่ง” ในขณะที่ทำ
เด็กจะรู้สึกมีความสุข เมื่อเขาและเธอเหล่านั้นได้ทำสิ่งที่ตนเองชอบ
อย่างน้องมุข ดิฉันถามเธอว่า เวลาอยู่ที่บ้านเธอชอบทำอะไร เธอบอกว่าชอบวาดรูป ... และโดยธรรมชาติของเด็กนั้น ชอบวาดรูป ชอบอ่าน – ฟัง... “นิทาน” และใช้จินตนาการ
ส่วนใหญ่ในเด็ก...ดิฉันมักจะทำกิจกรรมบำบัด....โดยผ่านการทำกิจกรรม เพื่อให้เขาได้ระบายสิ่งที่เกือบจะกลายเป็นตะกอนเน่าในใจน้อยๆ นี้ เพื่อซึมซับและย้อนกลับไปให้ได้เสพอารมณ์แห่งความสุขนี้มากเท่าที่ทำได้
ห่างหายไปเสียนานนะครับ....p'kapoom
แวะเวียนมาเยี่ยมยาม ...แถมยังได้เสพความสุข(ในวัยเด็กอีกครั้ง) ครับ
สวัสดีค่ะ...คุณชิต
ขอบคุณเช่นกันนะคะ...ที่ได้ช่วยร่วมแบ่งปันทำสิ่งที่ดีงาม...เสมอ...
และขอบคุณอีกครั้งสำหรับ...เวที KM จังหวัดกาฬสินธุ...ที่ร่วมรับแบ่งปันไปค่ะ...
(^____^)
P'Ka-Poom