เพื่อนช่วยเพื่อน เดือนสิงหาคม

เดือนละ 1 ครั้ง สมาชิก ชมรมเพื่อนช่วยเพื่อนของตำบลบ้านกร่างจะได้มาพบกันเพื่อทำกิจกรรมดีๆร่วมกันนั่นก็คือการขี่จักรยานไปเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจผู้สูงอายุ ผู้ด้อยโอกาส  ผู้พิการที่อยู่ในชุมชนคนบ้านกร่าง โดยมีคุณหมอพี่เลี้ยงจากศูนย์สุขภาพชุมชนบ้านกร่างและสมาชิกที่มีจิตอาสาทุกคน

<div style="text-align: center"></div><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">การเยี่ยมเยียนแต่ละเดือนจะหมุนเวียนกันไปตามหมู่ต่างๆที่สมาชิกเสนอมา(ปกติสมาชิกเยี่ยมเองเดือนละ 2 ครั้งอยู่แล้ว) วันที่นัดประชุมแต่ละเดือนจะมีสมาชิกคนอื่นๆในชมรมไปร่วมเป็นกำลังใจให้ด้วย ทำให้สมาชิกรอวันที่จะได้พบกัน  ในวันที่ทำกิจกรรมจะมีภาพที่น่าประทับใจอย่างยิ่ง  ขี่จักรยานเป็นหมู่คณะพูดคุยหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน  ผู้ที่พบเห็นและผ่านไปมาก็จะโบกมือยิ้มทักทายกันไปตลอดทาง  แรกๆเป็นที่แตกตื่นของชาวบ้านว่าเขารวมกลุ่มทำอะไรกัน ในปัจจุบันเป็นที่รู้จักของคนทั่วไป พร้อมกับได้รับคำชมเชยจากผู้นำและชาวบ้านทำให้สมาชิกชมรมของเรามีกำลังใจมากขึ้น…เหนือสิ่งอื่นใดสิ่งที่ทำให้สมาชิกชมรมเพื่อนช่วยเพื่อน มีความสุขและหายเหนื่อย นั่นคือ รอยยิ้มและความสุขของผู้ที่เราไปเยี่ยมเยียน  เป็นความสุขที่เกิดจากใจไม่ปรุงแต่งหรือแสร้งทำ……เราขอนำภาพประทับใจมาให้ดูเพื่อที่จะได้รับรู้ถึงความสุขร่วมกัน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">คุณยายตอง…อายุ 90 ปี ความจำดีมาก พูดคุยซักถามถึง เพื่อนวัยเดียวกันที่อยู่ในหมู่บ้านซึ่งไม่เคยได้พบกันมานาน  สมาชิกของเราได้ทำหน้าที่เป็นผู้สื่อสารที่ดี ทำให้คุณยายได้รับรู้ข่าวสารของผู้ที่เคยรู้จัก…มีความสุขทั้งผูให้และผู้รับ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">ยายแข…อายุ 88 ปี ดีใจที่ได้เห็นลูกหลานมาเยี่ยม</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">ผู้ป่วยเบาหวาน รับประทานยาผิดเวลา   ยาเยอะมาก…สมาชิกเลยช่วยกันบริหารจัดการกินยาให้ถูกต้อง และติดตามการกินยา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">ป้าเลื่อน…อาศัยอยู่คนเดียวที่กระต๊อบชายทุ่ง เป็นโรคหลายโรค…แต่ยังมีแรงสู้…ดีใจที่เห็นคนมาเยี่ยมมากมาย  บอกอยากใส่เสื้อสีเหลืองมั่งจัง…(คราวหน้าจะหาไปให้สักตัว)</p>

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ

ผมติดตามกิจกรรมเช่นนี้เป็นระยะ ...  ชอบกิจกรรมครั้งนี้เป็นพิเศษ  โดยเฉพาะการถีบจักรยานไปเยี่ยมเยีนนกันและกัน  ลดมลภาวะและยังเสริมสร้างสุขภาพได้เป็นอย่างดี

มีบ้างไหมครับ ที่ผู้สูงอายุถูกละเลยจากลูกหลาน ...

ขอเป็นหนึ่งในกำลังใจให้กับทุกคนนะครับ

[สมาชิกสภาเทศบาลนครพิษณุโลก Laddawan wipoosanapan]

หนูรัตน์!ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจจริงๆเลยนะแค่นี้ความเจ็บป่วยก็หายไปครึ่งหนึ่งละนะที่ได้รู้ว่าไม่ได้ถูกทอดทิ้งให้ไร้ค่า เห็นแล้วทำให้พี่อยากออกไปถีบจักรยานเยี่ยมไข้บ้างจังเลยจ้ะ ถ้าสังคมคนในเมืองเป็นเช่นอย่างนี้น่าจะดีและมีความสุขขึ้นอีกเยอะเลยเน๊าะ  (เป็นความสุขที่เกิดจากใจไม่ปรุงแต่งหรือแสร้งทำ.....อย่างที่หนูรัตน์พูดถึงจริงๆแหละนิ ดูจากรอยยิ้ม คุณยายตอง ยายแข และทีมอาสา ก็รู้แล้ววจ้ะ...)

[sirirat]

• สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน ที่ติดตามและให้กำลังใจ
• ตอบคุณแผ่นดิน ยังไม่พบผู้ที่ถูกทอดทิ้ง แต่มีบ้างที่อยู่คนเดียวแต่ญาติคอยดูอยู่ห่างๆ คอยช่วยเหลือตามโอกาส

[sirirat]

• อยากให้พี่โต้งและทีมงานเวชศาสตร์มาร่วมกิจกรรมด้วยกันมากๆเลยค่ะ....สมาชิกคงมีความสุขและHappy มากเลย
• มาเมื่อไหร่นะ...รับรองว่าสนุกแน่ๆ ค่ะ จะพาขี่จักรยานทัวร์ให้รอบชุมชนคนบ้านกร่างเลยค่ะ

 

[หมอจิ้น]

รู้สึกดีจังครับ กับ รูปฝูงจักรยาน  อยากเห็นการทำงานแบบนี้ เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ   เป็นกำลังใจให้คนที่เดินตาม