ภาษาไทย กับชาวเขาและคนต่างด่าวในศูนย์พักพิงชั่วคราว ในจังหวัดตาก จังหวัดตากมีศูนย์พักพิงชั่วคราว อยู่ 3 จุด(แคมป์) คือ พื้นที่พักพิงชั่วคราวบ้านแม่หละ อำเภอท่าสองยาง พื้นที่พักพิงชั่วคราวบ้านอุ้มเปี้ยม อำเภอพบพระ พื้นที่พักพิงชั่วคราวบ้านนุโพ อำเภออุ้มผาง ทั้ง 3 แคมป์ มีประชากรที่เป็นผู้หนีภัยการสู้รบจากพม่า ประมาณ เกือบ 200,000 คน ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนจังหวัดตาก ได้รับงบประมาณ จาก UNHCR ในการจัดทำโครงการเรียนรู้ภาษาไทยในทั้ง 3 แคมป์ ประเด็น คือ การดำเนินงานในการเรียนรู้ภาษาไทยมีปัญหามาก เนื่องจาก ผู้หนีภัยไม่มีความรู้เรื่องภาษาไทยเลย ผู้หนีภัยไม่ให้ความสนใจในการเรียนเท่าที่ควรเนื่องจากเรียนแล้วไม่มีผลอะไรกับวิถีชีวิตเขามากนะ ทุกวันต้องทำมาหากิน และอีกอย่างคือ กลัวทหารเข้ามาจับเนื่องจากไม่มีบัตรผู้หนีภัย ปัญหาต้องได้รับการแก้ไขอย่างเป็นระบบ แต่ระบบใหนครับที่จะสามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างรวดเร็วและได้ผล นี้คือ สิ่งที่ท้าท้ายนักจัดการศึกษาครับ
ครับ เป็นปัญหามากเลย กับ ภาษาไทยอย่างน้อยครูเราจะต้องทำให้ชาวบ้านรวมทั้งเด็กที่อยู่บนพื้นที่สูงของเรา ให้เขาอ่านออกเขียนได้ เพราะอย่างน้อย เมื่อเขาอ่านได้ เขาก็สามารถดำรงชีวิตของเขาได้ เมื่อเขาเจ็บป่วยเขาก็สามารถอ่านตัวหนังสือที่ติดข้าง กล่องยา ว่า สรรพคุณ ช่วยแก้อะไรได้บ้าง....(แวะมาทักทายนะครับ)