Mind & Spiritual <64> : สละ ละ วาง ปล่อย
เมื่อใดก็ตามที่ “จิต” ปรุงแต่ง ตาม “สังขารขันธ์” -------> “ใจ” ก็กระเพื่อมไปตามสังขารขันธ์นั้น
เมื่อปล่อยให้แต่งไป ก็น่าไปเก็บไว้ที่ “สัญญาขันธ์”
อาการแห่งใจที่ “กระเพื่อม”นี้ เกิดแก่เป็น...เวทนาที่ใจนี้เหลือเกิน
ความเบาบาง จะบรรเทาลงได้ เมื่อ “สละ ละ วาง ปล่อย”
อันเป็นเสมือนระบายน้ำออกจากเขื่อน เป็นรากฐาน พื้นฐานของแก้ไข บรรเทา
ในเบื้องต้น เฉพาะหน้า
หากแต่เป็นระยะยาว ด้วยการ “สละ ละ วาง ปล่อย” นี้ออกไป
06.10 น.
ความเห็น (14)
มาร่วมอนุโมทนาคะ
- ยังปล่อยว่างไม่ค่อยจะได้คะ
- เนื่องจากสะสมเยอะแยะ
- ตอนนี้เริ่มที่ สละก่อนคะ...
- เริ่มที่แบ่งปันด้วยคะ
- อยากแบ่งปันความสุข...และความรู้สึกดีๆให้ผู้คนคะ
เข้ามาฟังธรรมอันลึกซึ้งครับ
ขอให้เจริญในธรรม
ธรรมะสวัสดีครับ
น้องกะปุ๋ม ขา
- สบายดีนะคะ
- อ.หมอสมบูรณ์ฝากกำหนดการมาให้ค่ะ
- การจัดประชุมวิชาการ KM ของโรงพยาบาลศรีนครินทร์
สวัสดีค่ะ...คุณ
สละ...ละ...วาง...ปล่อย แบบค่อยเป็นค่อยไปตราบเท่าที่กำลังเรามีนะคะ....
ขอเพียงแค่ได้เริ่มต้น...เท่านี้..ก็ขอเป็นกำลังใจให้ ณ ทุกเส้นทางการเดินของชีวิตนะคะ
(^____^)
กุศลจิตเพียงแค่คิด...ก็มีสุขแล้วนะคะ
ขอบคุณค่ะ
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...พี่นุช
ความเพียรมั่น...ด้วยศรัทธา...นั้นดียิ่งค่ะ
ไม่หวังเพื่อสิ่งใด หรือตื่นตาตื่นใจต่อสิ่งใด
รับรู้ว่า "ใจ" นี้กระเพื่อม...อย่างไรต่อสิ่งใด...นั้น
ประเสริฐยิ่งค่ะ...
(^___^)
คิดถึงพี่นุชและบ้านสวนค่ะ
กะปุ๋ม
ธรรมะ..สวัสดีค่ะ คุณธรรมาวุธ
ขอบคุณสำหรับ..."จิต"...อันเป็นกัลยาณมิตรที่ดีงามนี้นะคะ...
(^____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...พี่ติ๋ว
กะปุ๋มแวะเข้าไปรายงานตัวแล้วค่ะ...เป็นไปได้ไหมคะว่าจะได้หนังสือ...เป็นทางการแจ้งมาหรือเปล่าคะ...ขอรบกวนเรียนถาม...ท่านอ.หมอสมบูรณ์ด้วยนะคะ...
(^____^)
ขอบคุณค่ะ...
ตื่นเต้นและดีใจที่จะได้ร่วมเสวนากับ อ.หมอสมบูรณ์ พี่ติ๋วและพี่แก้วค่ะ
กะปุ๋ม
- สวัสดีครับคุณกะปุ๋ม
- เกิดที่ไหน ดับที่นั่น ไม่หมายมั่นเอย
สวัสดีคะ...คุณกบ...
ทันได้เข้ามา...ธรรมะสวัสดีก่อนนอน...
จริงแท้..."เกิดที่ไหน ก็ต้องดับที่นั่น"
ขอบคุณมากนะคะ...
(^____^)
กะปุ๋ม
- เข้ามาร่วมทบทวนเพื่อความไม่ห่างหายในธรรมค่ะ...ขอบคุณนะคะ...
- สวัสดีน้องกะปุ๋ม
- พี่รับธรรมมา 10 ปีแล้วมั๊ง
- ช่วงนี้ห่างการปฏิบัติไป
- แต่ฝึกสมาธิมามากกว่า 8 ปี สุดยอด
- แต่พอห่างมาก็หย่อนยานไป ต้องกลับไปฟื้นฟูใหม่แล้วหละครับ
ธรรมะสวัสดี..ณ ราตรีนี้นะคะคุณ
ธรรมะนั้นไม่เคยห่างหายไปไหน...หากแต่แนบนำไว้ในใจนี้เสมอ...เพียงแต่ว่า ณ ขณะนั้นเราเป็นผู้แจ้ง สว่าง หรือมืดดำอยู่..หากมืดดำนั้นอยู่..เราก็จะไม่สามารถมองเห็น ธรรมะ...ที่ปรากฏอยู่ในใจเรานี้ได้ค่ะ
(^____^)
เป็นกำลังใจ ณ ทุกขณะของชีวิตนะคะ
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...พี่บางทราย..
เมื่อใดที่ได้รู้สึกตัวเมื่อนั้น..คือ..การเข้าสู่เส้นทางปฏิบัติแล้วค่ะ...
เส้นทางนี้ไม่มีเงื่อนเวลามากำหนด...หากเป็นเพียงเงื่อนเดียวของความนอบน้อมต่อธรรม...ทีงดงามแห่งความเป็นจริงที่ปรากฏขึ้น...ตามธรรมชาติ...
หากไม่มีอะไรผิดพลาด..ต่อชีวิต เดือน พ.ย.ที่จะถึงนี้น่าจะได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยือน...ถึงดงหลวงนะคะ
(^____^)
กะปุ๋ม