ลาก่อน (๓)บทสุดท้าย
-๓-
....ในวันนี้วันที่"เอ่ยคำลา"....
พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้เห็น
ไม่อยากให้รู้ความอ่อนแอที่ฉันเป็น
อดกลั้นอย่างลำเค็ญยากเข็ญใจ....
....อย่างน้อยก็ไม่อยากให้เธอห่วง...
เพราะคงมีบางช่วงใจหวั่นไหว
เมื่อรู้ว่าคนเคยรักจากลาไกล
อาจมีบ้างที่หัวใจยังผูกพัน...
...สำหรับฉันขอให้เธอไปดี...
กับคนที่เธอเลือก-เขาคนนั้น-
คนที่ทำให้เราเลิกรากัน
คนที่ทำให้ฉันเศร้าเดียวดาย...
....คนดี...เธอรู้ไหม...
ความรู้สึกครั้งนี้เหี้ยมโหดร้าย
มันจะเกาะกินใจฉันจนวันตาย
เพียงเพราะรักมากมายมีให้เธอ...
...ฉันจึงขอหลบหลีกลี้ที่มุมเก่า...
เก็บเศษซากความเศร้าเหงาบ่นเพ้อ
กับความรัก-ความหลัง-มีต่อเธอ
สร้างเตือนใจไม่ให้เผลอ-รักใครง่าย-.....
แด่ทุกท่านที่มีความรัก สุขเพราะรัก ทุกข์เพราะรัก และกำลังสมรัก อย่างน้อยก็เพื่อเตือนสติว่า ไม่ใช่ทุกความรักจะสมหวัง ไม่ใช่ทุกความรักจะผิดหวัง และไม่มีทุกความรักที่หมดหวัง
ด้วยจิตคารวะ
ความเห็น (6)
คุณ chainung
- ความรักนั้นเป็นสิ่งที่ดีค่ะ...เพียงแค่มีความรู้สึกรักใครต่อใคร(แม้เขาจะรักหรือไม่รักตอบ)นั่นก็คือสุขที่สุดแล้วค่ะ..
- รักก็ย่อมอยากให้คนรักมาอยู่ใกล้...เป็นเรื่องปกติ...อยากอยู่ใกล้ อยากได้สัมผัสที่อบอุ่น...แต่หากมิได้ดังหวังก็คงต้องทำใจ...
- ....อย่ารักใครให้หมดใจ...เผื่อผิดหวังบ้างถ้าอยากได้เขามาเป็นเจ้าของ....
- ...จงรักให้หมดใจ...ถ้าคิดจะรักโดยไม่หวังได้เขามาครอบครอง
ขอให้อยู่กับความรักที่มีให้ตนเองด้วยค่ะ...ออกมาจากมุมห้องซะ แล้วลุกขึ้นยืนดูผู้คน...เขายังอยู่กันได้(แม้บางคนไม่เคยรักใครจริงเลยซะด้วยซ้ำ...กลัวอะไร)
......มา พี่ให้กำลังใจค่ะ
- แวะมาอ่านบทกวีก่อนนอนค่ะ
- งานยุ่งมากเลยค่ะ
- เขียนต่อไปนะ ชอบ
หวัดดีครับพี่ และขอบคุณที่คอยเตือนผู้คนซึ่งอาจมีบางอารมณ์ที่ไม่สมหวังในรักและท้อทดหมดกำลังใจ ให้กลับมาลุกขึ้นยืนใหม่
ทุกคนมีทางเลือก มีสิทธิ์เลือก และเมื่อเลือกแล้ว ก็ต้องยอมรับกับมันได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตก็ตาม ใช่ไหมครับ แล้วสักวันเขาคงยอมรับและทำใจกับมันได้
เราต่างคนต่างต้องคอยเป็นกำลังใจให้กันและกันเสมอ
ผมเชื่อมั่นอย่างนั้น-เชื่อเหมือนพี่ครับ
หวัดดีครับอาจารย์ ภาพนี้ อ.ดูแก่จัง 555
ขอบคุณที่ชอบและชมนะครับ จะเขียนให้อ่านเรื่อยๆ ไปจนคิดอะไรไม่ออกล่ะกัน แต่คงอีกนานเพราะผมเป็นคนคิดมาก เพราะฉะนั้นคงได้อ่านไปอีกนานเลยล่ะครับ
งานอาจยุ่ง แต่อย่าให้ใจยุ่งนะครับ ปล่อยวาง ตั้งใจทำกับมันให้ดีที่สุด เดี๋ยวก็เสร็จเอง
"สุภาพบุรุษทรชน"
....สวัสดีครับอาจาย์ ...กลอนเศร้าจังครับ..เป็นกำลังใจให้ครับ...อยากฝากตัวเป็นลูกศิษย์จัง.ขอ.หุหุ..คารวะ
..วันนี้แพ้..จากลา..ดูฟ้านิ่ง
..หมดแล้วสิ่ง..ที่หวัง..ดังฟ้าเหงา
..เมฆสีดำ..ลอยค้าง..ร้างบางเบา
..คลับคล้ายเงา..อดีต..ที่กรีดใจ
..เก็บความหลัง..ฝังลง..ตรงที่เก่า
..ในความเขลา..เบือนหน้า..ท้าความหมาย
..พร้อมบาดแผล..ปวดเจ็บ..เก็บทำลาย
..ฝังลงทราย..โหดร้าย..ที่คล้ายกัน
..กี่ร้อยพัน..วันจบ..จะพบสุข
..กี่ร้อยพัน..วันทุกข์..จะสดใส
..กี่ร้อยพัน..วันแพ้..แค่ทำใจ
..กี่ร้อยพัน..วันไหน..ได้ใจคืน.
..........................................................