ขณะที่เขียนบันทึกนี้ ผมและแฟนได้นั่งดูวีซีดีงานเลี้ยงเมื่อ 17 สิงหาคม 2550 ที่ผ่านมาที่สนามด้านข้างหอผู้ป่วยชาย บรรยากาศของงาน ผู้ร่วมงาน คำกล่าวของพิธีกร ความทุ่มเทเหน็ดเหนื่อยของผู้มีส่วนร่วมในการจัดงานทุกคน การแสดงทุกชุด บทเพลงหนึ่งในร้อยที่ไม่เคยคิดว่าจะมีใครร้องเพลงนี้ให้ และเพลงเล่าสู่กันฟังที่ช่วยให้มีพลังใจที่จะทำสิ่งดีๆต่อไปกับเพื่อนดีๆที่มีอยุ่มากมาย รวมใจน้องพี่ สานฝันสิ่งดีๆสู่...พวกเราทุกคน
การเดินทางที่ผ่านมาช่วงที่ทำงานด้วยกัน เป็นเวลาที่มีคุณค่าอย่างมาก ของที่ระลึกที่ได้รับจากทุกๆคน มีความหมายทางใจอย่างยิ่ง กระเป๋าสัมภาระเอาไปได้ไม่มาก ไม่สามารถนำหลายสิ่งหลายอย่างติดไปได้ ด้วยข้อจำกัดของสายการบิน แต่ความจุในใจไม่ได้มีอะไรมาจำกัดได้ จึงเก็บเกี่ยวเอาสิ่งดีๆไปได้มากมาย ความรู้สึกดีๆที่ได้เติมเต็มพลังเพื่อการเรียนรู้ พลังแห่งมิตรภาพที่ดีต่อกันและกัน ตลอดไป ...ของที่ระลึกชิ้นเล็กๆที่ราคาไม่มาก แต่เป็นคุณค่าจากใจให้กับพวกเราทุกๆคน พร้อมกับบทกลอนที่เขียนขึ้นจากใจมาให้ครับ...
ร้อยคำกล่าว เล่าความใน ใจดวงนี้
แด่น้องพี่ เพื่อนร่วมงาน ขับขานไข
ช่วงเวลา สิบกว่าปี ที่ผ่านไป
ประทับใจ ตรึงจิต สนิทนาน
เมื่อได้คบ ได้ร่วมคิด สนิทใกล้
รวมดวงใจ ผูกมิตร จิตประสาน
ได้ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมเบิกบาน
ร่วมทำงาน พัฒนา เพื่อปวงชน
บ้างโต้เถียง บ้างเห็นร่วม บ้างเห็นต่าง
บนเส้นทาง ร่วมเรียนรู้ ร่วมฝึกฝน
งานก้าวหน้า คนได้ใจ ไปทุกคน
ต่างเปี่ยมล้น มิตรภาพ ประดับใจ
สิ่งดีดี มีมากมาย เกินจะกล่าว
มิตรภาพเรา ลึกซึ้ง ไม่หวั่นไหว
ปิดผนึก จารึกไว้ ในหัวใจ
ประดับไว้ ใจดวงนี้ นิรันดร
ขอเพียงแต่เขียนมา ...ขอเพียงส่งเสียงมา...จะไปหา...จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ...โปรดจงรู้ว่ามี...อยู่ตรงนี้อีกคน
ยินดีเสมอครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอ
ทุกครั้งที่มีการโยกย้าย อดใจหายไม่ได้ ประทับใจไม่มีวันลืม และเมื่อใดที่เรากลับไปสู่สถานที่ที่เราฝากความดีไว้ เราจะภาคภูมิใจ และจะมีความยินดีจะกลับไปอีก ไปอีก และไปอีก
สวัสดีค่ะ
คุณหมอไปเรียนต่อหรือศึกษาดูงานคะ ไม่ทราบจริงๆ ถ้ามีอะไรทางเมืองไทย จะส่งข่าวให้ทราบค่ะ ขอให้อยู่อย่างมีความสุขนะคะ
ผมเรียนที่เบลเยียม 10 เดือนครับ ปริญญาโทด้านการบริหารระบบสาธารณสุขและนโยบายครับ