คำสารภาพ

               บันทึกนี้...ออกจะดูเป็นส่วนตัวสักหน่อย คือ ผมเองอยากจะบ่นกับตัวเองครับ
               31 สิงหาคม 2550 19.25 น. ผมนั่งคิด นอนคิด อยู่สองสามวัน ว่าจะเอายังไงดีกับข้อมูลในสมุดบันทึกที่เขียนไว้ แต่ไม่ได้เอาลงใน blog ซึ่งก็มีหลายเรื่องที่ผมคิดว่า น่าจะเอามาลปรร.กับสมาชิกชาว blog ได้บ้าง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้เขียนสักที (ด้วยเหตุผลเดิม ๆ  ครับคือไม่มีเวลา..อีกแล้ว) ทั้งที่มีสัญญาใจ กับสมาชิกชาวส่งเสริมการเกษตรว่าจะเขียน blog ทุกอาทิตย์ อันที่จริงแล้วก็คงเป็นเพราะลักษณะส่วนตัวของผมด้วยล่ะ ที่มักจะทำงานในลักษณะของ
artist emotion (ต้องรออารมณ์ก่อน...ถ้าไม่มี..เขียนไม่ออก) ซึ่งไม่ใช่คุณลักษณะของ bloger ที่ดีเลย
              ก็คิดว่าจะเขียนบันทึกที่ตกค้างในสมุดออกมารวดเดียว..เอาแบบซีรี่ส์หนังเกาหลีเลย แต่คงจะไม่ถึงกับเป็นหนังชุดนะครับ (ฮา)
โดยในบางบันทึกคงจะไม่มีภาพ เพราะผมไม่มีกล้องติดไปเวลาทำงานในพื้นที่ (กระบวนการจัดหาอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายแล้วครับ)

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

ให้กำลังใจครับ

เขียนเมื่ออยากเขียน เขียนเมื่อไหร่ก็ได้ที่มีความสุข เพราะความสุขนั้นถ่ายทอดออกมาผ่านงานเขียนครับ

รออ่านบันทึกนะครับ

 

[วิศรุต]

• ขอบพระคุณคุณจตุพรมากครับ สำหรับกำลังใจ
• ผมชอบประโยคนี้จังครับ "ความสุขนั้นถ่ายทอดออกมาผ่านงานเขียน"
• จะพยายามถ่ายทอดในสิ่งที่ได้ไปพบ มา ลปรร, ต่อครับ

[สิงห์ ป่าสัก]

• มาเป็นชุดเลยนะน้องเรา
• เขียนเถอะ  วันละหลายๆ บันทึกำได้ตามแต่เวลาจะเอื้อ และที่สำคัญ...อารมณ์อยากเขียนที่มีอยู่
• แต่หากเว้นไว้หลายวัน จะเขียนไม่ค่อยออกนะ...จะบอกให้

[หนุ่ม ร้อยเกาะ]

• หวัดดีครับ
• ศิลปิน ต้องรอ อารมภ์ 555
• ผมก็เหมือนกันครับ ตอนนี้มาติดเกาะอยู่ที่ มก.กำแพงแสน 1 เดือน คงจะไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเยี่ยมเพื่อนๆ

[sanit ketkaew]

ผมเมื่อก่อนเขียนเพราะอาจารย์ที่สอนวิชาKM บอกว่ามีคะแนน แต่ปัจจุบันความคิดเปลี่ยนไปแล้วครับ เขียนเพราะอยากถ่ายทอดเรื่องเล่าเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ  ให้กำลังใจครับ

[วิศรุต]

สวัสดีครับพี่สิงห์ป่าสัก พี่หนุ่ม ร้อยเกาะ คุณsanit

• ขอบพระคุณมากครับสำหรับกำลังใจที่ให้มาตลอด
• ก็จะพยายามเขียนให้ต่อเนื่องครับ
• ตอนนี้ก็ใช้วิธีเดิมครับ พิมพ์ตอนกลางคืน เช้ามา copy ( อารมณ์ศิลปินจะมาตอนดึก ๆ ครับ )