คนขี้หึงน้อยคนนักที่จะยอมเสียแฟน
ผมยอมรับว่า ผมหึงเธอมาก เวลาที่เธอไปกับหนุ่มๆคนนั้น
และเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เวลาที่หนุ่มคนนั้นโทรมาหาเธอ เธอบอกผมว่าให้เงียบ ห้ามคุย แต่ผมก็ทำตามที่เธอบอกเพราะว่าผมรักเธอมาก แต่ในใจผมหึงจนเลือกขึ้นสมองไปแล้ว เธอบอกผมว่าเธอรักเขามาก เขาดีกับเธอทุกๆอย่างๆ แต่จะทำอย่างไรละ ก็ตอนนั้นเธอก็รักผมอยู่เหมือนกัน เธอบอกกับผมหลายครั้งแล้ว ว่าจะเลิกกับผมอย่างไรดี แต่แล้วเธอก็มีโอกาสเลิกกับผมจริงๆ
ผมไม่สามารถเอาอกเอาใจเธอได้เหมือนแต่ก่อน เพราะค่าใช้จ่ายของผมมีไม่เพียงพอ ต้องพึ่งพิงจากเธอมาตลอด
ถ้าคนเรารักกันจริง อนาคตจะต้องสร้างไปด้วยกัน และให้โอกาสซึ่งกันและกัน ไม่ใช่เห็นแก่ตัว แต่นี่เธอก็ไม่ได้เห็นแก่ตัวเลยซักนิด เธอดีทุกๆอย่าง
ผมยอมรับว่าช่วงหลังๆ ไม่มีเวลาให้กับเธอ ไม่มีเวลาพาเธอไปดูหนัง ไปเดินชื้อของ หรือพาไปเที่ยวไหนๆ เหมือนเมื่อก่อน
คำสำคัญ (Tags): #เรื่องเล่า
หมายเลขบันทึก: 124375เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2007 13:46 น. ()ความเห็น (3)
คนเราทุกคนมีอะไรที่แตกต่างกัน อย่าคิดถึงแต่ตัวเอง ถามใจตัวคุณเองดู เหนื่อยไหมกับสิ่งที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ถ้าเหนื่อยก็กลับมามองตัวเอง ว่าหยุดเดินตามเขาดีไหมเลือกทางเดินที่ทำให้ตัวเองมีความสุขดีกว่าจงรักคนที่เขารักเราคิดซะว่าเขาไม่ใช่คู่แท้ของเราสู้สู้+๑++
- สวัสดีครับ ดอกหญ้าพลัดถิ่น
- ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจครับ ผมจะสู้และพยายามต่อไป ถึงเหนื่อยก็จะทน
- ทุกสิ่งทุกอย่างคุณเองรู้ดีที่สุดว่าเกิดอะไรขึ้น
- ลองใช้เวลากับตัวเองทบทวนสิ่งต่างๆ
- แล้วจะหาทางออกได้เองค่ะ
- สู้...สู้