“ดีเหมือนกัน เมื่อไม่พูดก็ไม่มีโทษทางวาจา แต่ที่ว่าหยุดพูดได้นั้น เป็นไปไม่ได้หรอก นอกจากพระอริยบุคคลผู้เข้านิโรธสมาบัติขั้นละเอียด ดับสัญญาเวทนาเท่านั้นแหละที่ไม่พูดได้ นอกนั้นพูดทั้งวันทั้งคืน ยิ่งพวกที่ตั้งปฏิญาณว่า ไม่พูดนั่นแหละยิ่งพูดมากกว่าคนอื่น เพียงแต่ไม่ออกเสียงให้คนอื่นได้ยินเท่านั้นเอง.”
สวัสดีครับ คุณคนใต้ใจเต็ม
ผมเห็นทีต้องพูดน้อยลงบ้างแล้ว เพราะพูดมากโทษทางวาจาก็มาก
แม้กล่าวปิยะวาจา คนที่ใจอคติยังแปลความหมายผิดไปอีก
หลากหลายแท้ มนุษย์เอ๋ย!!!
สวัสดีครับเด็ดดอยใจดี อิอิ
เช่นนั้นเองครับ
สวัสดค่ะ
พอจะจำได้บ้างว่า ถ้าจะพูดให้คำนึงถึง
1. เกิดประโยชน์ไหม
2. ถูกกาละเทศะไหม
3. ถูกเวลาไหม
จำได้เท่านี้ แต่ก็ได้เอามาไว้เตือนใจเวลาจะพูดค่ะ
สวัสดีครับคุณธรรมาวุธ
สบายดีไหมครับ วันนี้ขอมาซึมซับธรรมะรับอรุณตอนสายๆด้วยคนนะครับ
คำสอนของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล เป็นอะไรที่ตรงจริตของผมครับ เพราะตัวร้ายในใจของผมเอง...ที่ไม่ชอบอ่านหนังสือก่อนสอบ แต่ชอบทำแล้วมาสอบ เพราะจะอ่านน้อยกว่า อ่านเท่าที่จำเป็น...สั้นๆก็คือ ความขี้เกียจอ่าน นั่นแหละครับ ฮ่าๆๆ
ช่องทางการก่อกรรมมี 3 ช่อง ยิ่งตัดออกให้น้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดี ธรรมะสั้นๆ เพียงไม่พูด แต่มีความหมายและแฝงแง่คิดลึกซึ้งครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับบันทึกดีๆ
สวัสดีครับคุณบุญรุ่ง
เห็นด้วยอย่างที่สุดกับคติเตือนใจของคุณครับ ว่ากันว่าเมื่อเรายังไม่พูดเราก็เป็นนายคำพูด แต่เมื่อเราพูดออกไปแล้ว คำพูดนั้นก็เป็นนายของเรา
เราต้องพึงระวังอย่างเป็นทาสของคำพูด(ไม่ดี)ครับ
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีครับคุณกบ (ไม่รู้เรียกชื่อถูกเปล่านะ)
ขอบคุณที่แวะเวียนมาคุยกันให้อุ่นใจครับ
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีค่ะคุณธรรมาวุธ
^ ^
สวัสดีค่ะ...
ตอนนี้แหววก็ทบทวนธรรม และกำลังเพียรฝึก การพูดแบบไม่ออกเสียงให้น้อยลงบ้างด้วยสติตามรู้อยู่ค่ะ...ถึงมันจะยาก ...แต่ความศรัทธายังมีอยู่เยอะ...ไม่งั้นก็คงไม่ไปถึงไหน...ขอบคุณค่ะ...ที่ทำให้ได้พบกับคำสอนของหลวงปู่...ที่ตนเองไม่มีวาสนาได้พบเจอและเรียนรู้
สวัสดีค่ะ
ค่ะ คนเราพูดน้อยหน่อย ก็เรื่องน้อย เพราะพูดมาก โอกาศผิดได้มาก บางทีไม่มีเจตนา แต่ผู้ฟังเข้าใจผิด
บางทีเราก็งงว่า ทำผิดอะไรอีกหล่ะ
พูดเท่าที่จำเป็น และให้มีสาระหน่อยก็ดีเหมือนกันค่ะ
สวัสดีครับคุณเบิร์ด
ขอบคุณสำหรับดอกไม้อันสวยงาม ดูแล้วชื่นใจครับ
ถึงแม้เข้ามาจะไม่พูดสักคม แต่เห็นยิ้มแก้มปริแล้ว ผมว่าผมเข้าใจนะครับ
อิอิ ว่างๆ นั่งสมาธิคุยกันมั่งก็ดีนะครับ 55555
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีครับคุณแหวว
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีครับอ.กมลวัลย์
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีครับคุณพี่ศศินันท์
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ อ่านหนังสือเล่มเดียวกันเลยค่ะ เป็นเล่มโปรดที่หยิบอ่านเสมอ แต่ละเรื่องสั้นๆ อ่านแล้วค่อยๆซึมซับ ได้ข้อคิดดีๆมากมาย
เรื่องพูดน้อยนี่เวลาอยู่ในกลุ่มชาวตะวันตก เขามักมองว่าเราแปลกที่ไม่มี contribution ให้กับกลุ่ม เคยร่วมเป็นคณะกรรมการในเครือข่ายนานาชาติที่ส่วนใหญ่เป็นคนยุโรป เราคนไทย ปกติก็มักไม่ค่อยพูดมากอยู่แล้ว และบางอย่างที่เราจะพูด กว่าจะถึงเราคนอื่นก็พูดไปแล้ว เราจึงมักไม่พูดขยายความซ้ำซาก กลับกลายเป็นว่า มีคนมองว่าเราไม่เด่น ไม่ assertive คนละมาตรฐานจริงๆนะคะ ตอนเรียนที่อเมริกาก็เหมือนกัน เราเห็นเพื่อนฝรั่งทำไมถึงช่างพูดจัง ที่พูดมากมายนั้น จับความไม่ได้มีสาระเท่าไรเลยค่ะ
อย่างที่คุณธรรมาวุธตอบคุณพี่ศศินันท์ จะพูดมากพูดน้อยแล้วแต่เหตุปัจจัย ถึงเวลาควรพูดให้ละเอียด ก็ต้องพูด ไม่ใช่พูดน้อยจนไม่เข้าใจ หรือเกิดความเข้าใจผิดกันไปเลย ส่วนใหญ่พวกชอบพูดผ่านสื่อ มักพูดลืมโลกจริงๆด้วยค่ะ
สวัสดีครับคุณพี่
ธรรมะสวัสดีครับ