บ้านลูกศิษย์


มีอะไรในบ้านลูกศิษย์ของเรา

บ้านลูกศิษย์ ... สัปดาห์นี้คุณใบตอง ได้โอกาสดีตระเวนเยี่ยมบ้านลูกศิษย์เป็นครั้งแรก (อย่างเป็นทางการ) ของการมาเป็นครูที่โรงเรียนแห่งนี้

               ในการนี้ รับผิดชอบสายมัธยมค่ะ ม.1 - ม.3 แต่พวกเรา ครูที่ดูแลสายมัธยม ให้ฉายเดี่ยวไม่ไป แต่ไปเป็นแพคค่ะ แพค 3 ตามลำดับชั้นค่ะ  และก็มีพาหนะคู่ใจก็คือ เจ้าสองล้อจักรยานยนต์ เราออกกันทุกเย็นหลังเลิกเรียน

               โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนที่อยู่ท่ามกลางหมู่บ้าน ใกล้ชิดชุมชน สุด...สุด หลังคาแทบเป็นหลังคาเดียวกัน ดีค่ะไม่ว่าเค้าจะเผาโรงเรียนกันที่ไหน โรงเรียนเราปลอดภัยหายห่วง...สบายใจ...เพราะชาวบ้านอยู่หลังคาชิดติดโรงเรียนเลยค่ะ...

               พวกเรากะว่าต้องไปให้ได้วันละ 6 -7 บ้าน แต่ไฉนเลย พี่ใหญ่ของคณะเรา เยี่ยมแต่ละบ้าน นาน...สุด ๆ สรรหาเรื่องราวมาถามผู้ปกครองได้เยอะแยะ ซักผู้ปกครองซะขาวสะอาด คุณใบตองแทบไม่เหลือคำถามให้ซักผู้ปกครองแล้ว สรุปแล้ววันแรกไปได้เต็มที่ 4 บ้าน ก็ 6 โมงเย็นแล้วค่ะ

ยามถึงบ้านลูกศิษย์

              ...สิ่งแรกที่เราเห็นคือสภาพบ้านของเค้า...หลากหลายค่ะ เจอตั้งแต่แบบที่เป็นบ้านจริง ๆ เป็นหลัง จนกระทั่งไม่รู้จะเรียกว่าอย่างไร (แต่ยังไงซะ...ในความคิดของลูกศิษย์เรามันก็เป็นบ้านข้องเค้าเสมอ) และที่สำคัญ คือ ผู้ปกครองของเค้า ขอเรียกว่า เป็นผู้ปกครองนะคะเพราะเด็กบางคนไม่มีทั้งพ่อและแม่ อาศัยอยู่กับญาติ

               พวกเราไปวันแรก 4 บ้าน มีครอบครัวเดียวที่อยู่ครบทั้งพ่อและแม่ ที่เหลือ บ้างก็อยู่กับพ่อ บ้างก็อยู่กับแม่ จนในที่สุดไม่อยู่ทั้งพ่อและแม่ หรือไม่ก็พ่อกับแม่แยกทางกัน เราพยายามซักจนได้ข้อมูลว่า ที่ไม่อยู่ส่วนใหญ่แล้วไปทำงานที่อื่นกันหมด นาน ๆ กลับมาที แต่ที่นานกว่านั้นคือ ไม่กลับบ้านเลย เด็กบางคนเคยเห็นพ่อแม่ตั้งแต่ยังไม่เข้าโรงเรียน จนตอนนี้อยู่ ม.1 แล้ว ยังไม่เคยเห็นพ่อแม่เลย 

              เหตุการณ์ทั้งหมดทั้งมวลนี้แล้ว...โยงกลับมาหาพฤติกรรมของลูกศิษย์เมื่ออยู่ในโรงเรียน...ค่ะใช่เลย...พอจะนึกออกแล้วว่า
ทำไมลูกศิษย์ถึงเป็นอย่างนั้นหนอ .....ทำไมถึงเป็นอย่างนี้หนอ...ทำไมมันดื้ออย่างนี้...ทำไมมันไม่ได้ดั่งใจเราเลย...เราสอนเค้าไม่ดีหรือเปล่า

คำถามเหล่านี้...คำตอบบางส่วน มาจากการออกเยี่ยมบ้านครั้งนี้ค่ะ และยังมีเรื่องราวอีกมากมาย เกี่ยวกับชีวิตจริงของลูกศิษย์ที่สุดจะบรรยายออกมาในบันทึกนี้ได้ไม่หมด

คุณใบตองคิดว่านี่คือชีวิตของจริง...จริงที่สุด 

              สำหรับคุณผู้อ่านที่เป็นครูมานาน อาจพบกับเหตุการณ์แบบนี้มาแล้ว แต่สำหรับครูใหม่อย่างคุณใบตองแล้ว เพิ่งเจอชีวิตของจริงอยากนี้ เป็นครั้งแรกของการเป็นครูค่ะ

             

หมายเลขบันทึก: 123857เขียนเมื่อ 31 สิงหาคม 2007 19:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
สู้นะครับ...แม่พิมพ์ของชาติ
P
สวัสดีค่ะ...คุณพี่โบตัน...เพื่อนร่วมเดินทางขากลับจากเชียงใหม่ ของคณะ สพท.นม.6
คุณน้องใบตอง...สู้...สู้...แน่นอนค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท