นิทาน
วันนี้มีนิทานมาเล่าสูท่านฟัง เรื่อง โจรกับเศรษฐี
เมื่อครั้งนานมาแล้ว มีโจรผู้ก่อคดีอย่างโชกโชน กับเศรษฐี ทั้งสองคนต้องไปเดินทางไปร่วมสัมมนาด้วยกันที่โรงแรมแห่งหนึ่ง แต่ทั้งสองฝ่ายยังไม่รู้สถานะของกันและกัน เมื่อมาถึงโรงแรมให้บังเอิญว่าต้องเข้าพักในห้องเดียวกัน แรก ๆ ก็ว่างท่าไม่กล้าพูดกันเท่าไหร่ แต่พอทำความคุ้นเคยกันหนึ่งวันผ่านไป ก็เริ่มพูดคุยกันบ้าง ฝ่ายโจรก็ตีสนิทจนรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นเศรษฐีมีเงินมากมาย และได้นำมาด้วยหลายแสน ก็ให้เกิดกิเลสยากได้เงินของเศรษฐีขึ้นมา เมื่อใดก็ตามที่เศรษฐีออกจากห้องไปทำธุระข้างนอก โจรจะค้นหาเงินที่เศรษฐีซ่อนเอาไว้ทุกซอกทุกมุม หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ค้นหาในกระเป๋าเสื้อผ้าก็ไม่เจอ ค้นหาใต้เตียงก็ไม่เจอ หาใต้หมอนก็ไม่เจอ แม้แต่ในรองเท้าก็ไม่เจอ บอกได้เลยว่าโจรคนนี้เริ่มใจอ่อน แต่ความพยายามอยู่ที่ไหน เงินแสนอยู่ที่นั้น พอได้จังหวะถึงเวลาที่ต้องออกไปสัมมนา ก็แกล้งบอกเศรษฐีว่า "ข้าไม่สบายให้ท่านไปเถอะ เดี๋ยวข้าจะเฝ้าห้องให้ท่านเอง" แล้วโจรก็ลงมือค้นหาเงินแสนของเศรษฐีต่อไป "เอาวะครั้งนี้ต้องสำเร็จ" แต่.........ก็เหมือนเดิมทุกประการ จนยอมจำนนต่อเงินแสน พอถึงวันสุดท้ายของการสัมมนา โจรผู้ใจอ่อนก็สารภาพกับเศรษฐีเรื่องที่ตัวเองเป็นโจรเที่ยวปล้นฆ่าคนตายมานับไม่ถ้วน "ถ้าท่านบอกข้าว่าท่านเอาเงินแสนไปซ่อนที่ใหน ข้าจะยอมมอบตัวกับตำรวจ" แล้วเศรษฐีก็เฉลยว่าตนเอาเงินไปซ่อนไว้ที่ไหน ทำเอาโจรแทบช็อก กับคำเฉลยของเศรษฐี " ข้าก็เอาเงินแสนของข้าไปซ่อนไว้ใต้หมอนที่ท่านหนุนนอนทุกคืนนั้นแหละ"
แล้วท่านละเป็นแบบโจรผู้นี้บ้างหรือเปล่า.............
ความเห็น (2)
- มาอ่านทานก่อนนอน เอ๊ย...ก่อนกินอาหารเย็นค่ะ
- นึกถึงประโยคนี้มากกว่าค่ะ " ที่ๆ อันตรายที่สุด คือที่ๆ ปลอดภัยที่สุด " (มังคะ)
- ขอบคุณค่ะ