ธรรมะรับอรุณ : ลูกศร ๒ เล่ม
ปู่เย็นอยู่กับสายน้ำ อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ อายุยืนตั้ง ๑๐๖ ปี
ตากแดดตากฝน เด็กเอาก้อนหินไปปา ลุกขึ้นมาหาข้าวหาน้ำกินเอง
งกๆเงิ่นๆ อยู่กลางลำน้ำเพชร ไม่เจ็บไม่ไข้ ซ้ำยังอายุยืน
ส่วนอีกคนเป็นนักธุรกิจพันล้าน อายุ ๔๕ ปี สมบูรณ์ทุกอย่าง
วันดีคืนดีกลับพบว่าเป็นมะเร็งลำไส้ นึกในใจว่ามันน่าเจ็บใจนัก
คนที่สมควรป่วย(อย่างปู่เย็นเป็นต้น) ไม่ป่วย คนอย่างฉันมันไม่น่าป่วย กลับมาป่วย
ลูกศรเล่มที่หนึ่ง คือการป่วยด้วยโรคมะเร็ง
ลูกศรเล่มที่สอง ซึ่งตอกย้ำความเป็นโรคมะเร็งให้เจ็บหนักลงไปอีก
คือการไม่ยอมรับความจริง จึงป่วยทางใจหนักเข้าไปอีก
อาการอย่างนี้เรียกว่า ป่วยเพราะถูกลูกศรสองเล่มปักพร้อมๆ กัน
คนเราถ้ามีเหตุให้ต้องป่วย ก็ควรป่วยด้วยลูกศรเพียงเล่มเดียวก็พอแล้ว
ให้กายป่วยแต่ภายนอกเถิด อย่าให้ใจต้องมาป่วยซ้ำอีกเลย
เพราะมันเป็นความทุกข์ทรมานส่วนเกินที่ไม่จำเป็นเลยแม้แต่น้อยว.วชิรเมธี
แวะมารับธรรมะซะเย็นเลยคะวันนี้
อ้าว!! Post แล้วทำไมไม่มีข้อความหละ..จาบอกว่า
เฮ้อ!! อีกแล้ว ..ต้องให้พิมพ์ซ้ำแล้วก็พึ่งจะโผล่มา..แกล้งกันนี่หน่า...ไปแล้วหละ...บ๊าย..บาย..
อิอิ ใจเย็นๆ ครับคุณแหวว
ตอนนี้เครื่องแม่ข่ายทำงานหนักมาก ด้วยจำนวนสมาชิกและจำนวนบันทึกที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้เครื่องแม่ข่ายรับไม่ไหว คนเบื้องหลังเขาทำงานกันหนักมากครับ ต้องให้กำลังใจเขาหน่อยครับ
เรื่องลังเลสงสัยนี่ส่วนใหญ่เป็นกับคนที่เรียนสูงๆ ครับ เพราะมันอยากรู้ไปเสียหมดว่าเพราะอะไร ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ ต้องรู้ให้ได้ ไม่ได้ไม่ยอม เลยทุกข์สองเด้ง
จะว่าดีก็ดีครึ่งหนึ่งคือเราต้องสาวหาเหตุให้ได้ จะได้แก้ได้ตรงจุดและถาวร แต่อีกครึ่งคือเราต้องรู้จักปล่อยวางในกรณีที่สาวหาเหตุไม่เจอ
ผมก็เป็นเหมือนกันครับแต่เป็นคนละอย่าง ช่วงนี้เน็ตมีปัญหามาหลายเดือนแล้ว ตามเจ้าหน้าที่ก็โบ้ยว่าบ้านเราอยู่ไกลศูนย์จะให้เรายกเลิกท่าเดียว ทั้งๆ ที่บริเวณนี้มีร้านเน็ตและของเขาปัญหาน้อยกว่าเรามาก ทำให้อารมณ์เสีย ดูจิตก็เอาไม่อยู่ คงต้องฝึกอีกเยอะครับ
อ้อ ขอให้หายป่วยไวๆ นะครับ ดูท่าน่าจะป่วยมาก ดูแลตัวเองเยอะนะครับ
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีครับคุณ naree
อย่าแข่งกับมันเลยครับเวลา เราไม่ชนะมันหรอก มาแข่งเอาใจตัวเองและคนรอบข้างดีกว่าครับ คุ้มกว่ากันเยอะ
ดูแลตัวเองและคนรอบข้างนะครับ
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ
มีเพื่อนเป็นมะเร็ง เธอเพียรรักษาทุกวิถีทาง ในชีวิตคนเราฉีดครีโม 1 รอบก็แทบจะมอดไหม้แล้ว แต่เนื่องจากครั้งแรกไม่หาย เธอเลยต้องฉีดอีกรอบ เธอบรรยายไว้ว่า เหมือนไฟเผา ทุรนทุราย สุดท้าย ผลการวินิจฉัยออกมา ก็ยังมีมะเร็งอยู่ในร่างกายอยู่ดี เธอตัดสินใจ ไม่รักษาแล้ว ทำตัวเหมือนไม่ใข่คนป่วยไข้ ออกไปทำงานช่วยสังคม เลี้ยงพระทุกเดือน ฯลฯ ทุกวันนี้ ถ้าไม่มีใครเล่า จะไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นมะเร็ง เธอได้เอาศรออกทั้ง 2 ดอกแล้วค่ะ
สวัสดีครับคุณบุญรุ่ง
ธรรมะสวัสดีครับ
ฝรั่งเขามีการทดลองว่าจิตนั้นเหนือกายจริงหรือไม่
คิดว่า น่าจะจริงในเรื่องของโรคที่ไม่มีการติดต่อ เช่นเครียดค่ะ
พี่มีตัวอย่างของจริงของตัวเอง แล้วจะเล่าให้ฟังค่ะ
สวัสดีครับคุณพี่
อยากฟังครับ เอาเป็นว่าคุณพี่เขียนเป็นบันทึกสักบันทึกซีครับ คนอื่นจะได้อ่านด้วย
ธรรมะสวัสดีครับ