เรื่องของ ความโกรธ

ความอิจฉาริษยาใครนี่ ไม่ดีหรอก

     กระผมขอนำเรื่องความโกรธ กิเลศที่คอยเผาไหมจิตใจของคนเราทุกวันนี้ให้ลืมในสิ่งที่เป็นเหตุ เป็นผล และ คุณความดี

ที่มา  :  จากหนังสือ กฎแห่งกรรม ธรรมปฏิบัติ เล่ม 10 หน้า 281

   ขอตัดต่อนมาดังนี้

     " อาตมาต้องขอโยมไว้ในเรื่องหนึ่ง คือ เรื่องความโกรธความอิฉาริษยาใครนี่ ไม่ดีหรอก เพราะการอิจฉาริษยานี้ มันเป็นเหตุให้เกิดผล 5 ประการ คือ

     1. ทำให้เกิดแตกแยกความสามัคคี

     2. เป็นอุปรสรรคในการประสานงานที่ดี

     3. เป็นเครื่องทำลายขวัญกำลังใจต่อผู้ประสานงาน

     4. เป็นการสร้างศัตรูให้ตัวเอง

     5. เป็นการบั่นทอนให้เพื่อนร่วมงานหมดกำลังใจ ไม่มีความจริงใจต่อเพื่อนร่วมงานอิจฉาริษยากันตลอดรายการ "

 

หยุดเถิดครับ หันมาเจริญสติ เพื่อจิตเราจะได้หลุดพ้นกันเถิด

 

แผ่เมตตา  หลับตากำหนดจิตไว้ที่ลิ้นปี่

แผ่ส่วนกุศล  หลับตากำหนดจิตไว้ที่หน้าผาก

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

 เคยอ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่ง ท่านได้แนะนำเรื่องความโกรธไว้ว่า หากอาการนั้น มันเกินกำลังใจ ที่จะต้านทานไหว ให้เราระเบิดคำพูดออกมาได้บ้าง แต่คำพูดนั้น ต้องเป็นแนวปลงๆ ก็จะช่วยให้ผ่อนคลาย และลดการมีเรื่องได้เหมือนกัน ในกรณียังฝึกระงับไม่ได้ค่ะ