Road Show Node-Bangkok

...อาทิตย์สุดท้าย...

สวัดดีพี่น้อง 1000 ทางทุกคน

      สัปดาห์ที่ผ่านมา Node กรุงเทพฯได้ไป Road Show ที่โรงเรียนสตรีวิทยา และสตรีนนทบุรีมา บรรยากาศในการจัดกิจกรรมสนุกสนานและเป็นกันเอง น้องๆให้ความสนใจดี โดยเฉพาะโรงเรียนสตรีวิทยา น้องๆน่ารักมากเลย ทำให้ staff กระชุ่มกระชวยไปตามๆกัน...อิอิ...

     แต่ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีโครงการส่งมาเท่าไหร่ได้แต่รอให้วันสุดท้ายมีโครงการส่งมาเยอะๆ เพราะก็แอบลุ้นเหมือนกัน กลัวไม่ได้ตามที่คาดการณ์ไว้....แต่ก็ยังมีความหวังอยู่  และกำลังใจในทีมยังดีอยู่

     สัปดาห์นี้หนึ่งทำงานกับทีมเป็นสัปดาห์สุดท้ายแล้ว เพราะต้องกลับไปช่วยกิจการที่บ้าน มันเป็นการตัดสินใจที่ลังเลมานานมาก แต่ ณ วันนี้ต้องเลือกเดินในทางที่เห็นสมควรว่าเราควรที่จะยืนตรงไหนกันแน่ จากประสบการณ์ที่ผ่านมา หลายครั้งทำให้หนึ่งตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราเหมาะกับงานแบบนี้จริงหรือเปล่า เพราะตั้งแต่มาทำงานกับทีม node กรุงเทพฯ หนึ่งได้เจอปัญหาและอุปสรรคที่หนึ่งไม่เคยเจอมาก่อน มันทำให้หนึ่งต้องมานั่งคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา หรือว่าที่ผ่านมามันเป็นแค่เหตุบังเอิญที่เราทำได้ แต่พอได้มาทำงานในครั้งนี้หนึ่งล้มเหลวหลายเรื่อง จนตัวเองรู้สึกแย่ๆกับตัวเอง แต่ก็ต้องขอบคุณทีมที่ยังให้กำลังใจหนึ่งเสมอ ขอบคุณพี่เป๊ะกับต้นที่พร้อมจะยืนเคียงข้างเสมอ พวกเราพยายามที่จะเดินไปพร้อมกัน และก็อยากให้ทุกอย่างมันประสบความสำเร็จ ตามที่คาดหวังกันไว้ แล้วหนึ่งจะพยายามให้วันสุดท้ายในการรับสมัครคือความสำเร็จในช่วงแรกที่ตั้งใจไว้ก่อนที่หนึ่งจะไป

     สุดท้ายหนึ่งอยากขอบคุณทีมที่สอนให้หนึ่งได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากขึ้น อาจมีบ้างบางทีที่หนึ่งอาจทำอะไรไม่ดีไปก็ต้องขอโทษด้วยนะ ขอบคุณประสบการณ์ต่างๆที่จะช่วยให้หนึ่งเติบโตขึ้น และจะพยายามข้อคิดและสิ่งดีๆที่ได้ไปใช้ต่อไป ขอบคุณทุกคนๆในทีม1000ทางที่ทำให้หนึ่งได้เรียนรู้ความอบอุ่นที่มีพลัง ขอให้เรายังคงเดินหน้าไปสู้ความสำเร็จนั้นด้วยกัน ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะคะ

 

   ** ขอบคุณเส้นทางที่นำพาให้เราได้มาพบกันและมีช่วงเวลาที่ดีด้วยกัน 

                                                                                    

                                                                               หนึ่ง

                                                        

[ตาเหลิม]

ขอบคุณเช่นกัน

จากเส้นทาง ผ่านเปลวแดด ที่แผดเผา

จากร่มเงา บ้านเรือน เตือนความหมาย

เดินทางไกล มาสู่ ที่กลับกลาย

ด้วยใจกาย เฝ้าหวัง ดั่งใจปอง

หากเพื่อนพ้อง ที่เฝ้าปอง คงเหงาจิต

ด้วยความคิด สับสน จนหม่นหมอง

ขาดคนเหลียว แลมอง คอยประคอง

ห่างรังรอง แสนเศร้า และเหงาใจ

มีสิ่งใด สับสน อย่าได้ปิด

จะร่วมคิด ฝ่าฟัน สู่ที่หมาย

ผูกสายใย ความรัก ไม่กลับกลาย

เพราะใจกาย ผูกสมัคร รักทุกคน

 

ขอบคุณและขอบคุณน้องหนึ่งของเราอย่างใจจริงครับ

พี่โป้ง