บังเอิญได้พบข้อเขียนเกี่ยวกับอินเดียของ ดร.ประมวล เพ็งจันทร์จากเว็บมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน น่าสนใจมาก โดยเฉพาะข้อความที่ว่า
"ผู้ที่มองไปที่สังคมอินเดียต้องมองให้เห็นความแตกต่างเป็นความงดงาม มองให้เห็นความล่าช้าเป็นความดีและที่สำคัญมองความบกพร่องไม่สมบูรณ์เป็นบทเรียนอันล้ำค่า"
และอีกข้อความที่ว่า
"แต่ถ้าเมื่อใดที่เรามองด้วยสายตาที่ไร้ความเห็นใจ ขาดความเข้าใจ เราก็จะพบความแตกต่างที่น่ารังเกียจ เห็นความไร้ระเบียบเป็นสิ่งที่เลวร้ายและเห็นความล่าช้าเป็นความสูญเสีย"
สาธุกับอาจารย์ ดร.ประมวล ครับ น่าสนใจและน่าคิดมาก และในความเห็นของผม ใช้ได้กับทุกสังคม เพราะในที่สุดแล้ว ทุกสังคมมีทั้งสองด้านเช่นกัน ถ้าคนในสังคมคิดแคบๆ ตามใจและตามผลประโยชน์ของตนเท่านั้น ก็จะมองผู้อื่นในแง่ลบเสมอ แต่ถ้ามีความเห็นใจ เข้าใจ ก็จะเห็นสิ่งดีๆ อีกด้านหนึ่ง
ผลของการมองลบของคนในสังคม ก็คือการขาดความสามัคคีธรรมของคนในชาตินั่นเองครับ ไทยเองก็มีปัญหานี้อยุ่ในทุกวันนี้
ด้วยความปรารถนาดี
สังคมแห่งความรักความปราถนาดี
เป็นสิ่งที่ควรคงอยู่คู่มนุษย์
หากทุกคนมีจิตปราถนาดี
มองโลกในแง่ดีแล้วสังคมนั้นก็จะมีความสุข
มองทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความเป็นจริงแห่งธรรมชาติ
แล้วเราเข้าใจก็จมีความสุขอย่างแน่นอน
ขอบคุณครับสำหรับข้อคิดเห็น
เห็นด้วยครับ
สวัสดีค่ะ ได้อ่านเรื่องอินเดียในบล็อกนี้หลายเรื่อง ทำให้ได้มุมมอง ได้รู้สิ่งที่น่าสนใจหลายอย่างทีเดียวค่ะ
เมื่อกลางเดือนเกือบจะไปอินเดียเพราะมีเพื่อนชาวฮอลแลนด์ที่ไม่ได้พบกันหลายปีเขามาทำโครงการด้านโทรทัศน์การศึกษาที่ศรีลังกา และขยายมาถึงอินเดีย เขาชวนให้ไปพบกัน พอดีเป็นช่วงไปปฏิบัติธรรม ได้โทรคุยกันหลังจากนั้น เขาก็เพิ่งไปอินเดียเป็นครั้งแรก ที่นิวเดลีคะ ตามประสาฝรั่งคือเขาก็บอกว่าคนทำไมเยอะมากเลย และ"Bloodly hot"
ตัวเองยังไม่เคยไปอินเดียเลยค่ะแต่สนใจอารยธรรมอันเก่าแก่ และทึ่งในความสามารถทีเขาคงรูปร่างความเป็นชาติไว้ได้ชัดเจน จะหาโอกาสไปให้ได้ค่ะ อยากไปเห็นหลายๆเมืองที่เคยชมในสารคดี เวลาที่เห็นความแตกต่างทำให้โลกทัศน์เรากว้างดีค่ะ